Η παραλλαγή της αγγλικής θυμοσοφίας του τίτλου (I will cut my nose to spite you) περιγράφει με ακρίβεια τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους δανειστές: αν δεν μου δώσετε την ελάφρυνση του χρέους δεν θα εφαρμόσω τα μέτρα που μου επιβάλλατε! Το επικίνδυνο της ιστορίας είναι ότι το κόμμα πιστεύει αυτήν τον ηλίθιο εκβιασμό – ο Θεός να τον κάνει εκβιασμό, βέβαια.
Καταρχάς, δεν διόλου σαφές ότι οι τρεις από τους τέσσερις της τετράδας διαφωνούν με το ΔΝΤ. Απλά, ξεκινούν από διαφορετικές υποθέσεις οπότε και καταλήγουν σε διαφορετικά συμπεράσματα για την πορεία της οικονομίας. Και επειδή όλες οι προβλέψεις –ελληνικές και δανειστών – μόνιμα αποδεικνύονται ανακριβείς, η αποδοχή της θέσης του ΔΝΤ υπογραμμίζει την έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει η ίδια η Ε.Ε στις εκτιμήσεις για το μέλλον. Οι τρέχουσες εξελίξεις, εξάλλου, μάλλον τείνουν να επιβεβαιώσουν την απαισιοδοξία του διεθνούς οργανισμού. Μέσα στο πλαίσιο αυτό και προκειμένου να αποφευχθεί μία ανοιχτή ρήξη με το ΔΝΤ –που η Ευρώπη διακαώς αποφεύγει — τίποτα δεν εμποδίζει τους άλλους δανειστές από το να υιοθετήσουν τις θέσεις του-αν το κρίνουν σκόπιμο ή και απαραίτητο.
Κατά δεύτερο λόγο, αν το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει εξακολουθώντας να επιμένει ότι το χρέος μας δεν είναι βιώσιμο χωρίς ελάφρυνση, ποιος πιστεύει ότι τότε η Ελλάδα θα μπορέσει να βγει στις αγορές; Ποιος εκτός κι αν, λόγω ιδεοληψίας, δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Στην οκταετία που πέρασε η χώρα μας έχασε την όποια εμπιστοσύνη είχαν οι αγορές σ’ αυτήν. Δεν είναι η κρίση που φταίει. Η διαχείριση της κρίσης είναι. Διότι αποδείξαμε ότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε: είμαστε της καλοπέρασης με τα λεφτά των άλλων. Όλες οι άλλες χώρες βγήκαν από την κρίση –παρά τα λάθη που έγιναν παντού – διότι, τελικά, συνειδητοποίησαν δύο πράγματα: πως οφείλουν να εκσυγχρονίσουν τις δομές τους – οικονομικές και διοικητικές – προκειμένου να αντιμετωπίσουν το νέο παγκόσμιο περιβάλλον. Και, πως η αλλαγή απαιτεί συναίνεση με στόχο την αλλαγή, όχι την υπονόμευση της.
Ειδικά για τον πολιτικό κόσμος μας, είναι πλέον κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση ότι αρνείται να κόψει το κλαδί των πελατειακών σχέσεων πάνω στο οποίο κάθεται. Δύσκολο, δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί. Αλλά, θεωρητικά τουλάχιστον, αυτή είναι μία «θυσία» που όφειλε να γίνει, χωρίς ενδοιασμούς, για το ευρύτερο καλό. Όχι αβάσιμα έχει υποστηριχτεί ότι ο ξένος παράγων ευνόησε τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι ως άφθαρτος νεοφερμένος στην πολιτική θα απαρνιόταν το παιγνίδι της συμβιβαστικής εξάρτησης από τα συντεχνιακά, ολιγοπωλιακά και μιντιακά συμφέροντα. Πικρή πλάνη. Οι πρωτάρηδες κοντεύουν να υπερκεράσουν –και κατά πολύ μάλιστα—τους δασκάλους.
Τέλος, τραβηγμένη από τα μαλλιά είναι και η θέση πως με την ελάφρυνση του χρέους και την ένταξη στη νομισματική χαλάρωση (QE) θα βγει η χώρα από την κρίση. Ένας χρόνος μόνο μας χωρίζει από το τέλος του 3ου μνημονίου, που έχει ήδη επεκταθεί με το 4ο κατά 2 χρόνια. Δύσκολα θα εμπιστευτούν οι αγορές την Ελλάδα – μετά τα όσα είδαν και έζησαν στην οκταετία. Όσο και να το θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ έξοδος από τα μνημόνια δεν υπάρχει. Αλλά, ακόμη κι αν αυτό συμβεί –που θα πρέπει ουσιαστικά να αποκλείεται – ποιος είπε ότι τότε θα έχουν τελειώσει τα βάσανα μας;
Κατά μία διόλου απροσδόκητη για τον ΣΥΡΙΖΑ προσέγγιση, επικρατεί η άποψη πως το 2019 στην Ελλάδα θα ρέει πακτωλός χρημάτων – όπως την εποχή της αστακομακαρονάδας. Ευτυχώς αυτό δεν θα ξανασυμβεί. Η χώρα θα σταθεί ξανά στα πόδια της μόνο με την ανάπτυξη – που δεν θα έρθει με τα ΕΣΠΑ και τα δάνεια της ΕBRD, της EIB και της αναπτυξιακής τράπεζας (καλή μου ΕΤΒΑ) που ΘΑ φτιάξουμε. Παραδοσιακά –και σήμερα περισσότερο από ποτέ—η χώρα μας δεν έχει εκείνο το ύψος της αποταμίευσης που είναι απαραίτητο για να χρηματοδοτηθούν οι επενδύσεις που φέρνουν υψηλό ρυθμό ανάπτυξης και μείωση της ανεργίας. Και – για να μην ξεχνιόμαστε – που εγγυόνται την αποπληρωμή των τόκων στα δάνεια μας.
Χωρίς άμεσες ξένες επενδύσεις σε παραγωγικές διαδικασίες η Ελλάδα τέτοια ανάπτυξη δεν θα δει. Τα βάσανα μας θα συνεχίζονται και τα προγράμματα θα αποτελούν τη λεπτή γραμμή που θα χωρίζει την επίσημη από την ανεπίσημη χρεοκοπία.
Κατά τα άλλα, οι δανειστές μας είναι πανευτυχείς που τους εκβιάζουμε. Αυτό τους ενθαρρύνει να μας στηρίζουν!!!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
