Λέγει ο ψυχίατρος σε έναν ασθενή του: ‘’Δεν βλέπω λόγο ανησυχίας, αγαπητέ μου. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας που έχετε δεν είναι παρά απλή κατωτερότης’’! Κατ’ αναλογίαν θα μπορούσε να πει κανείς σε πολλούς κατέχοντες σήμερα υψηλά πολιτικά αξιώματα: ‘’Οι αυταπάτες από τις οποίες κατατρύχεσθε, αγαπητοί, δεν είναι παρά απλές πολιτικές απάτες’’!
Το πρόβλημα εν προκειμένω είναι ότι είτε για (ομολογημένες) αυταπάτες αδαών αλλά πάντοτε αλαζόνων πολιτικών πρόκειται, είτε για κλασικές μορφές δόλιας πολιτικής εξαπάτησης των λαϊκών μαζών, αυτές κοστίζουν ακριβά. Αντί του σχισίματος των δύο πρώτων μνημονίων ‘’με ένα νόμο, ένα άρθρο’’, προέκυψε, τον Ιούλιο 2015, το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το οποίο είναι το επαχθέστερο όλων, όχι μόνο γιατί αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 86 δις ευρώ, καθιστώντας το οριστικά μη βιώσιμο, αλλά κυρίως γιατί ήρθε να προστεθεί σωρευτικά στα δύο προηγούμενα, παρατείνοντας την διάρκεια του μνημονιακού καθεστώτος τυπικά μέχρι τέλους του 2018, ουσιαστικά όμως επ’ αόριστον, καθ’ όσον τα υπό συζήτηση νέα μέτρα συνιστούν παράταση του καθεστώτος αυτού χωρίς μέχρι στιγμής σαφή προοπτική εξόδου.
Η αριστερο-δεξιά κυβέρνηση, ατυχώς, δεν μαθαίνει από τα λάθη τόσο των προκατόχων της, όσο, κυρίως, από τα δικά της. Η καθυστέρηση επί ένα και πλέον έτος στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης δημιουργεί παραλυτική αβεβαιότητα με τις εντεύθεν δυσμενέστατες συνέπειες: επενδυτική απραξία, συνεχή πτώση των τιμών των ακινήτων, των μετοχών και άλλων περιουσιακών στοιχείων των ιδιωτών αλλά και του δημοσίου. Παράλληλα, τα λεγόμενα ‘’κόκκινα δάνεια’’ ανέρχονται ήδη σε 110 δις ευρώ περίπου, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία σε 96 δις ευρώ και προς τα ασφαλιστικά ταμεία σε 17 δις ευρώ. Μία κατάσταση αληθώς εφιαλτική.
Η κυβέρνηση ωστόσο φιλοτεχνεί μία διαφορετική εικόνα. Πανηγυρίζει για τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της 20ης Φεβρουαρίου 2017 του Eurogroup, ενώ μέχρι στιγμής το μόνο δεδομένο αποτέλεσμα είναι η επικείμενη επάνοδος στην Αθήνα της πάλαι ποτέ ‘’μισητής’’ τρόϊκας. Κατά τα λοιπά, θα νομοθετηθούν άμεσα για να ισχύσουν από το 2019, μία νέα σημαντική μείωση του αφορολόγητου ορίου και περαιτέρω μείωση των συντάξεων. Κατά την κυβερνητική εκδοχή, τα επώδυνα αυτά μέτρα θα συνοδεύονται από ισόποσα ‘’αντίβαρα’’ και, ως εκ τούτου, μπορούμε να εορτάσουμε από τώρα την έξοδο από την λιτότητα και την κρίση. Οποία (αυτ)απάτη!
Η θετική συνέπεια της όποιας, αδιευκρίνιστης ακόμη, σύμπτωσης απόψεων στο Eurogroup είναι η απομάκρυνση του ενδεχόμενου της εξόδου από την Ευρωζώνη, όπως επιδιώκουν οι από διαφορετικές αφετηρίες εκκινούντες ‘’δραχμιστές’’, και των συνεπακόλουθων θανάσιμων κινδύνων. Κάθε έμφρων άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι δεν χρειάζεται να αυτοκτονήσει για να διαπιστώσει αν υπάρχει ζωή μετά θάνατον. Αυτό που σίγουρα χρειάζεται είναι μία αξιόπιστη κυβέρνηση, ικανή να υλοποιήσει τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Οι πάσης φύσεως αυταπάτες και πολικές απάτες είναι ανάγκη να τερματισθούν το ταχύτερο.
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
