Το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, αριστερό, δεξιό και ενδιάμεσο, διώχνει τους άξιους νέους μας. Αναζητούν την τύχη τους σε άλλες πολιτείες. Στο τέλος στη χώρα μας θα μείνουν εκτός από τους συνταξιούχους, οι μέτριοι που θα εκλιπαρούν τα πολιτικά κοράκια για μια θέση σε κάποιο δημόσιο φορέα.
Την ίδια ώρα όσοι έχουν απομείνει στη ρημαγμένη αυτή πατρίδα (η λέξη έχει εκχωρηθεί για χρήση κατ’ αποκλειστικότητα στην φασιστοειδή ακροδεξιά) πληρώνουν τα σπασμένα. Φορολογούνται άγρια, χωρίς να απολαμβάνουν τα βασικά κοινωνικά αγαθά. Υγεία, παιδεία, ασφάλεια.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η …ΕΞΟΥΣΊΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ κα ΜΠΑΖΙΆΝΑ;
Η σύντροφος του Αλέξη Τσίπρα μας είπε, σε συνέντευξή της, ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πήρε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήρε την εξουσία. Και μας εξήγησε περαιτέρω, ότι υπάρχουν άνθρωποι που υπηρετούν το παλιό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Τι άραγε εννοεί ο ποιητής (η ποιήτρια στην προκειμένη περίπτωση); Τι σημαίνει εξουσία; Μήπως η πλήρης κατάληψη του κρατικού μηχανισμού από κομματικούς εγκάθετους;
Έκλεισε δε, λέγοντας ότι περιμένει την κάθαρση. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι όποιος δεν είναι μαζί μας κατά το πρότυπο του Ερντογάν, χαρακτηρίζεται παλιός διεφθαρμένος και στέλνεται στο πυρ το εξώτερον.
Προς εκπλήρωση όλων αυτών, έχει ήδη έχει στηθεί μηχανισμός που προσλαμβάνει στους 260 νέους Οργανισμούς αμφιβόλου χρησιμότητας συμβασιούχους ορισμένου χρόνου. Αυτοί αποτελούν τον στρατό των ψηφοφόρων του κόμματος, που ασκεί την εξουσία. Κι ας μην την έχουν καταλάβει, κατά την σύντροφο του Αλέξη.
Όλοι αυτοί “τακτοποιούνται” με τις δεκαοκτάμηνες συμβάσεις. Χωρίς ΑΣΕΠ, ή άλλες διαγωνιστικές διαδικασίες. Κι όταν βρεθεί στην εξουσία η επόμενη κυβέρνηση, κατά το πρότυπο του τότε υπουργού Εσωτερικών και σημερινού ΠτΔ, θα μονιμοποιηθούν. Γιατί θα πιέζουν οι 40-50.000 με τις οικογένειές τους και η επόμενη αντιπολίτευση.
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Όμως το Σύνταγμα, που δεν πρέπει να είναι γράμμα κενό περιεχομένου και που πρώτοι οφείλουν να τηρούν οι πολιτικοί, που έχουν εκλεγεί γι’ αυτό το σκοπό, αναφέρει στο άρθρο 4 παράγραφος 1. Οι Έλληνες πολίτες είναι ίσοι απέναντι του νόμου και στην παράγραφο 2 ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Αυτό σημαίνει ότι όλοι χωρίς εξαίρεση. Όλοι έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν μια θέση σε κάποιο δημόσιο φορέα. Μέσα από μια αδιάβλητη διαδικασία να την καταλάβει ο καλύτερος.
Καμιά χώρα, από αυτές που βρίζουμε, λέγοντάς τες τοκογλύφους, επειδή μας δανείζουν με 1-1,5%, δεν θα επέτρεπε μια τέτοια από το “παράθυρο” πρόσληψη σε κάποιο δημόσιο φορέα. Αυτή θα έπεφτε από το πρώτο δικαστήριο, που θα προσέφευγε κάθε θιγόμενος.
ΤΟ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΌ ΚΡΆΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Εδώ ακόμη και τους 3.000 αποδεδειγμένα επίορκους, με αδιάσειστα στοιχεία, τους “τακτοποίησε” η παρούσα κυβέρνηση. Και φυσικά ούτε γάτα ούτε ζημιά. Το δόγμα “όχι απολύσεις ακόμη” ακόμα και για την περίπτωση των απατεώνων, επικράτησε στους δήθεν αδέκαστους, που θα πατάξουν την διαφθορά.
Αλλά και στους υπάρχοντες Οργανισμούς και Επιχειρήσεις του Δημοσίου, ακόμη και σε αυτούς που είναι χρεοκοπημένοι, όπως η ΕΡΓΟΣΕ, έχουν προσλάβει με το κόλπο των δεκαοκτάμηνων συμβάσεων τα δικά τους παλληκάρια. Χωρίς ούτε καν να έχουν τα ελάχιστα τυπικά προσόντα που απαιτούνται. Έχουν ήδη βολέψει πάνω από 20.000 εδώ κι εκεί. Δεν μένουν παρά μόνο μερικές χιλιάδες, μέχρι τις 30.000, που αριθμούν τα μέλη του κατά τα άλλα μεγάλου κόμματος, που ασκεί την εξουσία.
Ένα σωρό άσχετοι έχουν ήδη εγκατασταθεί στις διοικήσεις των νοσοκομείων και λοιπών οργανισμών του Δημοσίου. Αλήθεια σε ποιόν θα δώσει λογαριασμό για τα πεπραγμένα του, ο Διοικητής της ΕΥΔΑΠ; Ο οποίος συμβαίνει να είναι σύντροφος της Περιφερειάρχου Αττικής. Και ο οποίος ενώ ήξερε πέταξε μερικές δεκάδες εκατομμυρίων στην Attica Bank, για την ανακεφαλαιοποίηση της, αγοράζοντας μετοχές, που σήμερα είναι χαρτιά με μηδενική αξία.
Οι τροϊκανοί κακώς, κάκιστα δεν έχουν πιέσει να μαζευτεί αυτό το άθλιο κράτος, όπου ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Ήδη με κόλπα οι δικοί μας προσπαθούν να φτιάξουν μια ακόμη θέση Γραμματέως για κάποιον, που δήθεν θα προέρχεται από την ιεραρχία. Αντί να καταργήσουν τους κάθε λογής Γραμματείς και λοιπούς κομματικούς φαρισαίους και να αποδώσουν τις υπηρεσιακές ευθύνες των υπουργείων σε όσους άξιους δημόσιους λειτουργούς μπορούν να τις αναλάβουν. Άρμεγε και κούρευε που λένε.
ΤΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΒΑΛΤΩΣΑΝ ΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
Βεβαίως οι κρατιστές – λαϊκιστές, που μόνο να προσλαμβάνουν ασχέτους κομματικούς ξέρουν, γέμισαν ακόμη και το κτηματολόγιο με ρουσφετολογικές προσλήψεις. Με δικούς τους δηλαδή που κάθονται. Έχοντας ως αποτέλεσμα η υπόθεση του κτηματολογίου να έχει και πάλι βαλτώσει.
Ήδη για το κτηματολόγιο που μοιάζει με το γεφύρι της Άρτας, έχουν φαγωθεί κοινοτικά κονδύλια της τάξεως των 800 εκατομμυρίων.
Αυτό συμβαίνει εδώ και τριάντα χρόνια, με μηδαμινό αποτέλεσμα, μια και λιγότερο από το 1/5 της χώρας έχει καταγραφεί. Αντίθετα η Βουλγαρία με ανάλογη έκταση και πληθυσμό σε δέκα χρόνια ολοκλήρωσε την καταγραφή ακινήτων και λοιπών εκτάσεων της χώρας. Όλα αυτά με κόστος 100 εκατομμυρίων.
ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΑΣ ΕΠΝΙΞΑΝ
Να ήταν μόνο αυτό. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα σκουπίδια και την διαχείρισή τους. Για δεκαετίες δεν λένε να βρουν μιαν άκρη, που μοιάζει σαν το αυγό του Κολόμβου.
Κι αυτή η άκρη δεν είναι παρά:
- Ο διαχωρισμός στην πηγή. Προκειμένου να γίνει σοβαρή ανακύκλωση, η οποία επιβάλλεται με βάση τις αρχές της κυκλικής οικονομίας.
- Κομποστοποίηση άλλων.
- Και στη συνέχεια τα ελάχιστα που απομένουν, να φτάνουν στις χωματερές για υγειονομική ταφή.
Αλλά και τα νερά, που διαθέτει άφθονα η χώρα μας χάνονται στις θάλασσες. Αντί να χρησιμοποιούνται τόσο για τις καλλιέργειες, όσο και για εμφιάλωση προς εξαγωγή.
Όλα αυτά δεν αφορούν όσους ενδιαφέρονται μόνο να βολέψουν την παρέα τους στο δημόσιο, δίνοντας του μία θέση. Μιας και η παραγωγική δραστηριότητα είναι κάτι ξένο προς τις αρχές των πολιτικολογούντων καφενόβιων. Οι οποίοι έχουν την κυβέρνηση αλλά τους λείπει η εξουσία, γράφε κομματικό κράτος. Δηλαδή είναι κάτι ανάλογο με την Κούβα των Κάστρο που θαυμάζουν, της κληρονομικής διαδοχής. Μιας και τώρα μετά από 50 και πλέον χρόνια επαναστατικής γυμναστικής, επέτρεψαν σε κάποιον ιδιώτη να ανοίξει ένα κουρείο…
Το σκίτσο είναι του Αρκά
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Τάσου Παπαδόπουλου στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
