Η “ΑΠΩΛΕΙΑ” ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Μοίρασε το

του ΚΩΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ξένισε πολλούς η φράση του πρωθυπουργού ότι η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει για πρώτη φορά κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης, κίνδυνο απώλειας για τη χώρα, μέρους της εθνικής της κυριαρχίας. Για άλλους βέβαια η φράση αυτή εμπεριείχε το αυτονόητο. Όταν είσαι καταχρεωμένος, όταν τρέμεις κάθε νομισματική αναταραχή, όταν είσαι ευάλωτος σε κερδοσκοπικές επιθέσεις, τότε ένα μέρος των αποφάσεών σου, ως κυρίαρχη κυβέρνηση είναι, υποθηκευμένο!

Πολύ σωστά ο πρωθυπουργός έθεσε το πρόβλημα, έστω και αν κάποιοι υπερπατριώτες λοιδόρησαν όπως συνηθίζουν κάθε πικρή αλήθεια που ακούγεται στον τόπο μας. Είναι οι ίδιοι που κατέβαζαν τον κόσμο με λάβαρα και αγριεμένα ράσα, να χτυπούνε τις καμπάνες των εκκλησιών και να κάνουν εξωτερική πολιτική των συλλαλητηρίων, υποκαθιστώντας τους διπλωμάτες.

Είναι οι ίδιοι που έντυναν τους απόδημους συμπατριώτες μας μασκαράδες, εκμεταλλευόμενοι τα πατριωτικά τους αισθήματα, να περιφέρονται στους δρόμους της Αστόρια, φωνάζοντας «Η Μακεδονία είναι ελληνική», δίνοντας υπόσταση σε έναν ανύπαρκτο μέχρι τότε αντίπαλο, που τον κατέστησαν αδιάλλακτο παράγοντα της περιοχής.

Είναι επίσης οι ίδιοι που κάθε φορά που η ανοιχτή πληγή του κυπριακού πάει να κλείσει, ανακαλύπτουν προδότες και μειοδότες, και ακυρώνουν κάθε προσπάθεια, για να ξεκινάει η διαδικασία επίλυσης από δυσμενέστερο σημείο κάθε φορά και να έχει καταγραφεί στη διεθνή διπλωματική βιβλιογραφία, ως το πρόβλημα των χαμένων ευκαιριών!

Τα αποτελέσματα αυτής της πατριδοκάπηλης τακτικής τα γνωρίζει κάθε σκεπτόμενος πολίτης. Σ’ αυτή τη χώρα περισσεύει πολλές φορές η υποκρισία. Και το αυτονόητο φαντάζει επίσης σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας άπιαστο όνειρο. Το ζητούμενο είναι αν έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει την κατάσταση που έχουμε περιέλθει, και αν είμαστε διατεθειμένοι να συμμετάσχουμε στο εθνικό πατριωτικό προσκλητήριο για τη διάσωση και ανασύνταξη της χώρας.

Δεν είναι υπερβολή η φράση ενός έγκυρου πολιτικού σχολιαστή που παρομοίαζε την κατάσταση που έχει περιέλθει η οικονομία της χώρας, ως μια νέα μικρασιατική καταστροφή! Ενδεχομένως να μην θέλουμε να το σκεφτόμαστε, ή και να το πιστέψουμε ακόμα, ωστόσο αυτή τη φορά δεν θα μας αφήσουν στην νιρβάνα μας οι απαιτητικοί πιστωτές μας. Σίγουρα οι περισσότεροι από μας δεν εθελοτυφλούσαν, και έβλεπαν πως στο τέλος της λεωφόρου υπήρχε βράχος. Κάποια στιγμή τα δανεικά στερεύουν και έρχεται η ώρα της πληρωμής. Στο οριακό σημείο αυτό κρίνονται κόμματα φορείς και πολιτικές!

Και αν η χώρα δίνει κάθε τρίμηνο σκληρές εξετάσεις στις διεθνείς αγορές και την ΕΕ, οι εγχώριοι παράγοντες θα κριθούν εντός των ημερών στον εθνικό κοινωνικό διάλογο, που θα τεθούν επί τάπητος τα προς επίλυση προβλήματα της χώρας. Και η στάση του καθενός ατομικά αλλά και συλλογικά είναι βέβαιο ότι θα κριθεί αυστηρά απ’ τους πολίτες, και θα είναι καθοριστική για το μέλλον του αλλά και για την διαμόρφωση του χάρτη των νέων πολιτικών τάσεων στη χώρα!   

(Το άρθρο δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία οικονομική και πολιτική εφημερίδα ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ)

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου