Αυξάνονται και πληθύνονται τελευταίως τα κρούσματα έργων και λόγων διαφόρων μελών της κυβέρνησης που θα προκαλούσαν πηγαίους γέλωτες εάν, ταυτοχρόνως, δεν προσέβαλαν βαρύτατα τους υποφέροντες Έλληνες πολίτες. Ο υφυπουργός Εργασίας Τάσος Πετρόπουλος, κατά δήλωσή του, έγινε αποδέκτης συγχαρητηρίων από ελεύθερους επαγγελματίες για το νέο σύστημα ασφαλιστικών εισφορών, το οποίο, ως φαίνεται, τους ενθουσιάζει ! Η συνάδελφός του, κ. Θεανώ Φωτίου δηλώνει ότι ούτε η NASA θα μπορούσε να διαχειρισθεί τον τεράστιο αριθμό αιτήσεων ενδιαφερομένων για το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης ! Γι’ αυτό, άραγε, η κυβέρνηση προχώρησε σε σύσταση Διαστημικής Υπηρεσίας;
Πάντως, το γεγονός ότι τόσοι πολλοί συμπολίτες μας προσπαθούν αγωνιωδώς να λάβουν το περιπόθητο επίδομα αλληλεγγύης έρχεται σε αντίθεση με τα συμπεράσματα των ερευνών και παρατηρήσεων του υπουργού Επικρατείας και πρωθυπουργικού ‘’μέντορος’’ κ. Φλαμπουράρη, ότι δεν υπάρχουν πλέον άνθρωποι που ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια. Επινόησε ο εν λόγω υπουργός έναν πρωτότυπο δείκτη μετρήσεως της κοινωνικής ευημερίας!
Σε σοβαρότερο επίπεδο διεξήχθη το τελευταίο δίμηνο δημόσιος διάλογος με επώνυμη αρθρογραφία μεταξύ του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Δ. Παπαδημητρίου και της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Ο υπουργός ισχυρίσθηκε ότι το επίπεδο των φορολογικών βαρών μικρή επίδραση ασκεί στην ανάπτυξη και ότι, εν πάση περιπτώσει, οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές δεν φέρουν αυτομάτως ανάπτυξη. Η κ. Μπακογιάννη υποστήριξε ότι ναι μεν η μείωση των φορολογικών συντελεστών δεν αρκεί από μόνη της να φέρει ανάπτυξη αλλά ότι είναι αναγκαία – αν και όχι ικανή – προς τούτο συνθήκη. Πράγματι, η ανάπτυξη σε μία χώρα εξαρτάται και από πολλούς άλλους, πέραν των φόρων, παράγοντες: πολιτική σταθερότητα, κόστος χρήματος, εργασιακές σχέσεις, επιχειρηματικό κλίμα, κόστος ενέργειας, γραφειοκρατικά εμπόδια κλπ. Εάν, όμως, αυτοί οι άλλοι παράγοντες είναι παρόμοιοι σε δύο χώρες, η ανάπτυξη θα είναι πολύ μεγαλύτερη στην χώρα που έχει χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές έναντι εκείνης που έχει πολύ υψηλότερους. Αυτό είναι σύμφωνο και με την απλή λογική αλλά και την παρατήρηση των οικονομικών εξελίξεων σε πολλές χώρες. Η αντίθετη επιχειρηματολογία του υπουργού Οικονομίας (και καθηγητού Οικονομικών) επιβεβαιώνει ότι, σύμφωνα με έναν ορισμό, οικονομολόγος είναι κάποιος που, όταν δει πως κάτι δουλεύει στην πράξη, καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες να επιβεβαιώσει ότι δουλεύει εξ ίσου και στην θεωρία …
Λυπηρότερο, ωστόσο, κρούσμα παραδοξολογίας αποτέλεσε η προσπάθεια της Προέδρου του Αρείου Πάγου να παρατείνει με ταχυδακτυλουργικό τρόπο το όριο ηλικίας για ανώτατους δικαστικούς κατά τρία έτη, αντίθετα προς την σαφέστατη διάταξη του άρθρου 88 παραγρ. 5 του Συντάγματος, ορίζουσαν ότι οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί ‘’αποχωρούν υποχρεωτικά από την υπηρεσία μόλις συμπληρώσουν το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους’’. Όταν τέτοιο παράδειγμα έρχεται από την κορυφή της δικαιοσύνης, ταγμένης να υπερασπίζεται την νομιμότητα, πώς να εκπλαγεί κανείς μετά από τα όσα παράδοξα λέγουν και πράττουν υπουργοί, βουλευτές, συνδικαλιστές και άλλοι παράγοντες του δημόσιου βίου;
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή