Υπάρχουν στις σύγχρονες δημοκρατίες «εναλλαγές κυβερνήσεων»… Και υπάρχουν και «αλλαγές καθεστώτος»!Στην Ελλάδα μετά το 2009 έχουμε όλο και πιο «πιεστική» την ανάγκη για μια «νέα Μεταπολίτευση» – όχι απλώς για εναλλαγή κυβερνήσεων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως οι συσχετισμοί που προϋπήρχαν για δεκαετίες ανατρέπονται! Κι αναδεικνύονται άλλοι στη θέση τους.
Πάλαι ποτέ «κραταιά» κόμματα εξουσίας εξαφανίζονται (όπως το ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα). Κι άλλα «νεοπαγή», στην πρώτη δοκιμασία τους με την εξουσία συρρικνώνονται πολύ σύντομα (ΣΥΡΙΖΑ).
Ζούμε λοιπόν, σ’ αυτά τα χρόνια της κρίσης, τους οδυνηρούς «σπασμούς», μιας επικείμενης αλλαγής καθεστώτος! Μιας νέας Μεταπολίτευσης. Που ωριμάζει, αλλά ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Οι οδύνες είναι πάντα «συμπτώματα» του «τοκετού». Που κάποιες φορές είναι πολύ βασανιστικός. Αλλά τελικά κάτι καινούργιο γεννιέται!
ΩΡΙΜΗ Η ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΊΤΕΥΣΗ
Πρώτος πολιτικός που μίλησε για «νέα μεταπολίτευση» ήταν ο Αντώνης Σαμαράς! Από την καιρό που ήταν υποψήφιος ακόμα για την Προεδρία της ΝΔ (Οκτώβριος του 2009). Κι ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης τα δύο επόμενα χρόνια συνέχισε να μιλάει για «νέα μεταπολίτευση». Και να την περιγράφει. Με αδρές γραμμές στην αρχή. Πιο αναλυτικά μετά…
Αυτό ήταν το περιεχόμενο των τριών κυριότερων ομιλιών του εκείνης της εποχής: Τα δύο «Ζάππεια» (Ιούλιος του 2010 και Μάϊος του 2011), και η ομιλία του στη ΔΕΘ, τον Σεπτέμβριο του 2011. Ο όρος «νέα μεταπολίτευση» προκάλεσε τότε σοκ σε πολλούς. Τώρα ο όρος έχει υιοθετηθεί σχεδόν απ’ όλους…
Το περιεχόμενο των ομιλιών του στα «Ζάππεια» έχει πλήρως δικαιωθεί εκ των υστέρων. Για παράδειγμα οι ίδιοι οι δανειστές – και κυρίως το ΔΝΤ – έχουν παραδεχθεί πλέον πως το πρώτο Μνημόνιο ήταν λάθος (είχε λάθος «πολλαπλασιαστές και λάθος μείγμα πολιτικής), όπως τόνιζε τότε ο Σαμαράς.
Και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων (πλην ΚΚΕ) έχουν αποδεχθεί όσα τότε διακήρυσσε ο Σαμαράς:
- την «αξιοποίηση περιουσίας» του δημοσίου (που τότε έβριζαν ως «ξεπούλημα»),
- και τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις:
- όπως η άρση του καμποτάζ,
- η απελευθέρωση των «κλειστών αγορών»,
- η οργανική ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων,
- η συστηματική μείωση όλων των φόρων, χωρίς διόγκωση των ελλειμμάτων,
- η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και η αξιολόγηση στο δημόσιο,
- η κατάργηση της ασυδοσίας των συντεχνιών,
- και η αποκατάσταση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών.
Στα «Ζάππεια» ακούστηκαν όλα αυτά που όλοι οι υπόλοιπου έβριζαν τότε. Αλλά στη συνέχεια τα προσυπέγραψαν – σχεδόν όλα – και αναγκάστηκαν να τα εφαρμόσουν.
ΚΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΣΜΟ
«Ζάππεια» υλοποιούν (ή κάνουν πως υλοποιούν), αλλά αυτό ακριβώς είναι που τους ενοχλεί! Γιατί τους ενοχλεί; Γιατί είναι χτύπημα του κρατισμού!
Που ο Σαμαράς το έβαλε τότε ρητά για πρώτη φορά. Και το κράτησε έκτοτε, πολύ υψηλά στην ατζέντα. Κι αυτό άνοιξε το δρόμο για την μετάβαση στη «νέα μεταπολίτευση».
Που σημαίνει ένα πράγμα (πάνω απ’ όλα): Χτύπημα του κρατισμού!
Υπάρχουν κάποια πράγματα που κανείς από τους επικριτές του Σαμαρά δεν μπορεί να αμφισβητήσει, (πολύ περισσότερο που τώρα πια δικαιώνονται πλήρως, μετά από τη σύγκριση με όσα ακολούθησαν…)
Πρώτον, δεν μπορεί να του αμφισβητηθεί πως υποσχέθηκε να μειώσει τα δραματικά τα δημοσιονομικά ελλείμματα μειώνοντας ταυτόχρονα φόρους!
7,2% έτρεχε το έλλειμμα όταν το παρέλαβε ο Σαμαράς! Και 2,6% το έριξε δυόμιση χρόνια αργότερα. Ενώ στο μεταξύ μείωνε και φόρους! Κι αυτό είναι το πιο τολμηρό φιλελεύθερο αίτημα και η πιο φιλελεύθερη τομή!
ΣΑΜΑΡΑΣ Ο …ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ
Όταν το είχε πρωτοπεί ο Σαμαράς, τον είχαν αποκαλέσει… Χάρι Πότερ. Το έκανε όμως!
Πράγματι, ενώ έριχνε τα ελλείμματα (κυρίως από τις δαπάνες), ταυτόχρονα μείωνε τους φόρους όπου μπορούσε. Πάντα σχεδόν με την «κόντρα» της Τρόϊκας (που εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος το… αποδεχόταν). Αυτό ήταν χτύπημα του κρατισμού! Στην πράξη. Και χωρίς προηγούμενο.
Κι ακόμα μείωνε το δημόσιο: 730 χιλιάδες παρέλαβε τους δημοσίους υπαλλήλους το 2012 (χωρίς της ΔΕΚΟ)! Και τους μείωσε στις 660 χιλιάδες μέσα σε δυόμιση χρόνια!
Με ελάχιστες απολύσεις – που τις τόλμησε, παρ’ όλα αυτά: 7 χιλιάδες που πρόλαβε – ενώ είχε δρομολογήσει κι άλλες 7 χιλιάδες που δεν πρόλαβε. Όλες αφορούσαν «επίορκους»: αυτούς που δεν πατούσαν στις θέσεις τους, αυτούς που είχαν καταδικαστεί για αδικήματα και παρέμεναν στην υπηρεσία και βεβαίως, αυτούς που είχαν προσληφθεί με πλαστά πτυχία… (Τους έδιωξε τότε ο Σαμαράς, αλλά τους προσέλαβε όλους ο Τσίπρας μετά…)
Η υπόλοιπη μείωση προσωπικού στο Δημόσιο είχε γίνει τότε με πιστή εφαρμογή του κανόνα «ένας προσλαμβάνεται για κάθε 5 που συνταξιοδοτούνται». (Την κατάργησε ο Τσίπρας μετά. Και το ΔΝΤ επιμένει τώρα να να την επαναφέρει…) Μαζί με την «αξιολόγηση» που την ψήφισε, αλλά δεν πρόλαβε να την εφαρμόσει η τότε κυβέρνηση Σαμαρά…
Κι τα δύο αυτά – μείωση προσωπικού του δημοσίου και εισαγωγή της αξιολόγησης είναι χτύπημα του κρατισμού!
Κι ακόμα ο Σαμαράς άλλαξε το πλαίσιο αδειοδότησης επενδύσεων, επιχειρήσεων και έναρξης επιτηδεύματος. Μειώνοντας χιλιόμετρα γραφειοκρατίας.
Τότε μάλιστα στην διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας (Doing Business Report), η Ελλάδα τη διετία 2012-13, ανέβηκε 111 θέσεις! Από την θέση 147 (επί συνόλου 160 χωρών περίπου) στη θέση 37! Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει ποτέ! Και πουθενά.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΨΗΦΙΣΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ
Και στην αντίστοιχη κατάταξη του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα επί Σαμαρά ήταν επί δύο συνεχείς χρονιές (2013-14) πρώτη στην κόσμο στην εφαρμογή (όχι απλώς στην «ψήφιση»!) μεταρρυθμίσεων που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα…
Για να μη μιλήσουμε για τις ιδιωτικοποιήσεις που έγιναν ή ξεκίνησαν ή ξεμπλόκαραν τότε (και τώρα καρκινοβατούν). Αυτά όλα είναι χτύπημα του κρατισμού! Κατακέφαλα μάλιστα…
Όχι! Όλα τα προβλήματα δεν λύθηκαν τότε. Κι ούτε θα μπορούσαν μέσα σε δυόμιση χρόνια να εξαλειφθεί ο κρατισμός που είχε ριζώσει επί ενάμιση αιώνα. Αλλά τόσες και τόσο βαθιές τομές στον κρατισμό, δεν έχουν γίνει ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα.
Όμως ο ριζωμένος κρατισμός αντεπιτέθηκε! Και ανέτρεψε την κυβέρνηση Σαμαρά, τη στιγμή που έβγαζε τη χώρα από την ύφεση (από το -7,2% που την ανέλαβε στο +0,6% σε δυόμιση χρόνια), την ώρα που είχε αρχίσει να την βγάζει στις αγορές, την ώρα που έβγαζε την Ελλάδα από την κρίση και τα μνημόνια, κι ενώ είχε μπροστά του ακόμα 1,5 χρόνο κανονικής κοινοβουλευτικής εντολής.
Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ
Δεν τον ανέτρεψαν «στα πεζοδρόμια»!
Επί Σαμαρά δεν υπήρχαν «αγανακτισμένοι» στις πλατείες! Επί ΓΑΠ υπήρξαν – και μετά τον Ιούνιο του 2012 είχαν εξαφανιστεί!
Τον ανέτρεψαν με ευκαιρία την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Τότε ο Τσίπρας υποσχέθηκε να αποκαταστήσει τον κρατισμό που είχε υποστεί ήδη σοβαρά πλήγματα!
Κι έταξε σε όλους τους κρατικοδίαιτους να τους επαναφέρει στην προ κρίσης εποχή: Όταν το κράτος μοίραζε κάλπικη «ευημερία» από δανεικά (σε βάρος των επομένων γενεών). Όλα όσα έταζε ο Τσίπρας στα τέλη του 2014, ήταν επιστροφή στο παρελθόν του κρατισμού:
13η σύνταξη, κατώτατος μισθό στα 751 ευρώ, προσλήψεις στο δημόσιο…
Ο Τσίπρας εκπροσωπούσε την επιστροφή στο παλαιό – στον κρατισμό – που αντιστεκόταν μανιασμένα. Κι ας είχε ήδη «πεθάνει». Αληθινός βρικόλακας!
Και χτύπαγε το καινούργιο, τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, που είχαν αρχίσει ήδη να αποδίδουν, αλλά δεν είχαν προλάβει ακόμα να ολοκληρωθούν και να σταθεροποιηθούν.
Ο Σαμαράς έφερνε τη «νέα μεταπολίτευση». Και ο Τσίπρας τη ματαίωσε! Αλλά μόνο προσωρινά…
Η Τρόϊκα, στη συνέχεια, τον «γλέντησε» κανονικά: Τον έβαλε να υπογράψει τα πάντα! Να φιλήσει εκεί που πριν έφτυνε! Να ψηφίσει «στα τέσσερα» κυριολεκτικά, όχι μόνο όλα όσα κατήγγελλε πριν, αλλά και πολύ χειρότερα! Κι εκείνα που δεν χρειάζονταν καν…
Κι εκείνα που απέφευγε ή αρνιόταν ο Σαμαράς (όπως την αύξηση του ΦΠΑ, που ο ίδιος ο Σαμαράς το μείωνε και τώρα οι δανειστές λένε, που είναι μάλλον… «ανοησία» η αύξησή του από τον Τσίπρα!)
Κι έτσι όλοι πήραν το «μάθημά» τους:
- Οι δανειστές απέδειξαν (στον Τσίπρα και σε όσους επίδοξους μιμητές του), πως άλλος δρόμος από τις μεταρρυθμίσεις και την προσαρμογή δενυπάρχει…
- Κι ο Τσίπρας απέδειξε στους δανειστές (και στον Ελληνικό λαό), πως ο ίδιος είναι έτοιμος να ψηφίσει τα πάντα, αλλά δεν μπορεί να εφαρμόσει τίποτε!
Και γι’ αυτό ήλθε η ώρα πια να μας αδειάσει τη γωνιά…
Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΘΑΝΕ
Ο κρατισμός έχει ήδη πεθάνει. Πρέπει να ηττηθεί οριστικά και να ενταφιαστεί, όπως συμβαίνει με όλα τα «πτώματα». Και θα ηττηθεί…
Ο Τσίπρας θα μπει στην Ιστορία ως το «κύκνειο άσμα» του κρατισμού, ο ηγέτης της τελευταίας αντίστασής του παλιού – πριν μπει στο «χρονοντούλαπο»…
- Η φόροι του Τσίπρα και οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές συντρίβουν τη μεσαία τάξη (που ήταν σε μεγάλο βαθμό κρατικοδίαιτη) και τον στήριξε.
- Οι συνταξιούχοι που περίμεναν τη 13η σύνταξη (από το κράτος κι αυτοί) είδαν να κόβεται η δωδέκατη, να κόβεται η ενδέκατη και τώρα πάνε να χάσουν και μέρος της δέκατης!
- Οι αγρότες, εθισμένοι κι αυτοί στις «επιδοτήσεις», είδαν τώρα να τους φορολογούνται οι επιδοτήσεις και να τους αυξάνονται οι φόροι στο εισόδημα, στο πετρέλαιο, στο ΦΠΑ, καθώς και η προκαταβολή φόρου…
- Για να μη μιλήσουμε για τους νησιώτες που αψήφησαν τις προειδοποιήσεις Σαμαρά για το κύμα λαθρομεταναστών που θα τους φέρει ο Τσίπρας…
Τον ψήφισαν πανηγυρικά το 2015, και τώρα στέλνουν μηνύματα απόγνωσης ότι «βουλιάζουν» τα νησιά τους!
ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ
Όλο το κρατικοδίαιτο κομμάτι της κοινωνίας που είχε συσπειρωθεί γύρω από τον Τσίπρα είναι συντετριμμένο από την πολιτική του, εξοργισμένο από την εξαπάτησή τους και σκληρά μετανιωμένο. (Κι όσοι αρνιούνται να τα παραδεχθούν ακόμα, τους έρχονται αρκετά και σκληρά χτυπήματα το αμέσως προσεχές διάστημα…)
Ο Τσίπρας διέλυσε όλα τα «ερείσματα» του κρατισμού! Τους διέλυσε κοινωνικά (συνέτριψε φορολογικά τη μεσαία τάξη). Τους διέλυσε και πολιτικά (αφού δεν υπάρχει σήμερα κόμμα να τους συσπειρώσει όλους αυτούς).
Κι έτσι ο Τσίπρας κατάφερε – χωρίς να το θέλει – το πιο θανάσιμο χτύπημα στον κρατισμό. Δηλαδή, στην κοινωνική βάση που τον ανέδειξε.
Βαδίζουμε πια στην καθεστωτική αλλαγή που εκκρεμεί εδώ και χρόνια. Φιλελεύθερη και πατριωτική!
Εκεί πάει, άλλωστε, όλος ο κόσμος…
Και για να γίνει, δεν χωράει κανένας «συμβιβασμός» με όσους γαντζώθηκαν πάνω στον κρατισμό. Κανένας!
Δεν μπορείς να αλλάξεις μια κοινωνία, δεν μπορείς να ανατρέψεις τον κρατισμό, χωρίς να έλθεις σε πλήρη ρήξη με εκείνους που προσπαθούν να τον κρατήσουν όρθιο!
ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΡΗΞΗ
Δεν μπορείς να κάνεις τη «νέα μεταπολίτευση», χωρίς πλήρη ρήξη με όσους εκπροσωπούν την… «παλαιά» και «τελειωμένη».
Δεν μπορείς να κηρύσσεις την «ενότητα», με τους υβριστές των φιλελεύθερων ιδανικών, με τους υβριστές των πατριωτικών ιδεωδών, με εκείνους που κηρύσσουν το μίσος ενάντια σε όλες τις διαχρονικές αξίες: της Πατρίδας και της Ελευθερίας και της Πολιτισμικής μας παράδοσης. Και της Ορθοδοξίας ακόμα.
Και δεν μπορείς να φέρεις τη «νέα μεταπολίτευση», μαζί με εκείνους που το παίζουν στην «από ’δω παράταξη», αλλά παλαιότερα γκρίνιαζαν (και υπονόμευαν) το Σαμαρά, σήμερα γκρινιάζουν (και υπονομεύουν) τον Κυριάκο, ζητάνε… την «υπευθυνότητα» έναντι της κυβέρνησης που τα έχει διαλύσει όλα, και γενικότερα εμφανίζονται ως «εξαπτέρυγα του Τσίπρα», ή «δούρειοι ίπποι» του.
Άλλωστε από μάχιμο «ιππικό» ξέμεινε, ο καημένος ο Τσίπρας! Μόνο κάτι τέτοιοι «δούρειοι ίπποι του έμειναν.
Θα ενώσουμε τη χώρα πάνω στο καινούργιο. Αφού θάψουμε τους βρικόλακες από το παρελθόν. Θα ενώσουμε τη χώρα σε αυτό που ήμασταν πάντα ως Έλληνες.
Και σε αυτό που θέλουμε να γίνουμε στο μέλλον…
Αλλά αυτοί που μας κρατάνε δέσμιους του κρατισμού, αιχμάλωτους των αριστερών ιδεοληψιών τους και υποταγμένους στην τυραννία της «πολιτικής τους ορθότητας» είναι απέναντι! Και θα παραμείνουν απέναντι μέχρι να ηττηθούν.
Συνολικά και Οριστικά!
Πάμε να τον τελειώσουμε τον κρατισμό, τώρα που οι κρατιστές βρίσκονται «στα πατώματα». Δεν πάμε να το… «κουβεντιάσουμε» μαζί τους, ούτε να τους κάνουμε ψυχοθεραπεία.
Πάμε για «άλμα στον Ουρανό»! Όχι για «μετέωρο βήμα» στο κενό.
Πάμε για «νέα μεταπολίτευση»!
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Θανάση Κ. στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
