Είναι τόσο απροκάλυπτοι οι ευκαιριακοί στόχοι που επιδιώκει ο κ. Τσίπρας με τις προτάσεις συνταγματικών αλλαγών που κατέθεσε προ ημερών, ώστε ακόμη και ένας από μακρού χρόνου κήρυξ της ανάγκης συνταγματικών μεταρρυθμίσεων ως ο γράφων (αρθρογραφώ σχετικά από το 1991) δεν μπορεί να μη θυμηθεί την φράση του Σεφέρη: “Δεν μου φταίνε οι θεσμοί και τα συστήματα, μου φταίει η ικανότητα του Έλληνα να εξευτελίζει κάθε θεσμό και κάθε σύστημα”!
Ήδη μέσα στο πρώτο εξάμηνο αφ’ ότου ανέλαβε την εξουσία ο κ. Τσίπρας πρόλαβε να εξευτελίσει τον, ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενο, θεσμό του δημοψηφίσματος με το τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Σήμερα προτείνει δημοψηφίσματα για κύρωση ‘’οποιασδήποτε συνθήκης μεταβιβάζει κυριαρχικές αρμοδιότητες του κράτους’’, για ‘’εθνικά θέματα’’, για ‘’ψηφισμένους νόμους’’, μέχρι και ‘’συμβουλευτικά δημοψηφίσματα’’ για συνταγματική αναθεώρηση(!). Πρόκειται για διαφανή προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης και συνταγή πρόκλησης διχασμού και διαρκούς αναστάτωσης. Τα δημοψηφίσματα πρέπει να προκηρύσσονται με απόλυτη φειδώ, για απλά ερωτήματα και αφού προηγηθεί απόφαση της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία και σύμφωνη γνώμη του ΠτΔ.
Ως προς την πρόταση να εκλέγεται ο ΠτΔ – μετά από δύο άκαρπες ψηφοφορίες στην Βουλή, δηλ. σχεδόν πάντοτε – από τον λαό, εάν θεσμοθετηθεί, θα οδηγήσει σε δυαρχία με όλα τα εντεύθεν μειονεκτήματα. Λίαν οψίμως και με τρόπο κακότεχνο προτείνει ο κ. Τσίπρας την αποσύνδεση της διάλυσης του κοινοβουλίου από το θέμα εκλογής ΠτΔ. Η ορθή λύση συνίσταται στην εκλογή Προέδρου από ένα ειδικό σώμα εκλεκτόρων (όπως προτείνουν οι Ν.Αλιβιζάτος, Π.Βουρλούμης, Γ.Γεραπετρίτης, Γ.Κτιστάκις, Στ.Μάνος, Φ.Σπυρόπουλος στο πόνημά τους ‘’Ένα Καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα’’) αποτελούμενο από τους εν ενεργεία βουλευτές, τους πρώην ΠτΔ, τους πρώην Πρωθυπουργούς, τους πρώην Προέδρους της Βουλής και τους εν ενεργεία περιφερειάρχες και δημάρχους. Προσωπικά θα πρότεινα να μετέχουν οι δήμαρχοι των πρωτευουσών μόνο πόλεων κάθε νομού.
Διά της συνταγματικής οδού ο κ. Τσίπρας προτίθεται να καθιερώσει παγίως εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής. Ελπίζω να μην τελεσφορήσει και η νέα αυτή προσπάθεια διότι η απλή αναλογική, ειδικά υπό τις σημερινές ελληνικές συνθήκες, θα απέβαινε καταστρεπτική.
Ο χώρος δεν επιτρέπει περισσότερες αναφορές. Προσωπικά, εάν μπορούσα να επιβάλω τρεις μόνο συνταγματικές μεταβολές, θα επέλεγα τον καθορισμό σταθερής, κατά το δυνατόν, κυβερνητικής /κοινοβουλευτικής θητείας, την δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων και την καθιέρωση συνταγματικών δημοσιονομικών κανόνων (ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, ανώτατα όρια δημόσιου χρέους και κρατικού δανεισμού, κλπ.). Σε κάθε περίπτωση απαιτείται μία καλά μελετημένη συνταγματική μεταρρύθμιση, συνοδευόμενη και από αλλαγές που δεν συνεπάγονται συνταγματικές μεταβολές (π.χ. εκλογικός νόμος, οργάνωση υπουργικού συμβουλίου, λειτουργία δικαιοσύνης) η οποία να αντιμετωπίζει τις διαπιστωμένες παθογένειες της πολιτικής μας ζωής. Πρωτίστως, δεν χρειαζόμαστε καιροσκοπικά πυροτεχνήματα!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
