Οι τρεις πρώτοι μήνες της κυβέρνησης είναι απολύτως προφανές ότι δεν έλυσαν όλα τα προβλήματα της χώρας. Άλλωστε, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο οι υπουργοί θα διέθεταν μαγικές ιδιότητες τύπου Γιούρι Γκέλερ ή Χουντίνι.
Ωστόσο, οι 100 ημέρες του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία έδωσαν ένα χαρακτηριστικό δείγμα γραφής για την αντίληψη που διαπνέει τον πρωθυπουργό και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.
Διάθεση για τομές και ριζικές αλλαγές, ειλικρίνεια προθέσεων, εργατικότητα, εξαντλητική διαβούλευση και κατά το δυνατόν τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων αποτελούν τα βασικότερα ίσως συνοδευτικά στοιχεία του αναγνωριστικού αυτού διαστήματος από τις 4 Οκτώβρη ως σήμερα.
Παρ’ όλα αυτά, η εικόνα που μεταφέρεται σχετικά με την κυβέρνηση στους πολίτες μέσω των ΜΜΕ αποκαλύπτει ουκ ολίγες αδυναμίες, αρρυθμίες, έλλειψη συντονισμού ως και έντονες εσωτερικές τριβές.
Είναι όντως έτσι τα πράγματα όπως προβάλλονται και ποια είναι η αλήθεια; Η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα οφείλει απαραιτήτως να συνυπολογίσει τον παράγοντα της δραματικότητας και της μεγέθυνσης των διαστάσεων κάθε θέματος, που είθισται να επηρεάζει τον Τύπο ως προς την παρουσίαση των γεγονότων. Δεν παύουν βεβαίως οι αφορμές των επίμαχων δημοσιευμάτων να είναι ως επί το πλείστον ρεαλιστικές.
Πάντως, θα μπορούσε να λεχθεί πως το νέο κυβερνητικό σχήμα δε χρειάζεται –για την ώρα τουλάχιστον- να θορυβείται ιδιαιτέρως από την κριτική που του ασκείται, αλλά να την εκλάβει ως μήνυμα και προειδοποίηση για να διορθώσει τη λειτουργία του και να συντονίσει καλύτερα το βηματισμό του, που οπωσδήποτε επιδέχεται πολύμορφων βελτιώσεων.
Αν κανείς επιθυμεί να προσεγγίσει με αντικειμενικότητα το ζήτημα των επιδόσεων της κυβέρνησης στο ξεκίνημά της, θα πρέπει να παραδεχτεί ότι και λάθη έκανε και καθυστέρησε σε πολλά.
Το σημαντικότερο όμως δεν είναι αυτό, αλλά το ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση που εργάζεται σκληρά, ασχολείται σοβαρά και υπεύθυνα με τα προβλήματα του τόπου και δείχνει αποφασισμένη να βρει τις λύσεις εκείνες που θα αντιμετωπίζουν μακρόοπνοα τις παθογένειες και τις χρόνιες αγκυλώσεις, με κύριο γνώμονα το συμφέρον των πολλών και την προστασία των αδυνάμων.
Και το δεδομένο ότι επιτέλους κάτι έχει αρχίσει να κινείται στην τελματωμένη και παρακμάζουσα πολιτική ζωή τα τελευταία έξι περίπου χρόνια, προς το παρόν επιτρέπει -συγκρατημένα έστω- χαμόγελα ανακούφισης και αισιοδοξίας.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
