Θα μπορούσε να είναι εγωιστικό παράπονο, αλλά ουσιαστικά είναι απορία…
Γιατί λοιπόν επέλεξε ο κύριος Ψυχάρης τον κύριο Μουλόπουλο να «προσπαθήσει» να σώσει τον ΔΟΛ αντί για εμένα; Η αλήθεια είναι ότι ο κύριος Ψυχάρης δεν με γνωρίζει, όμως παρακάτω θα φροντίσω να παραθέσω το «βιογραφικό» μου, για την περίπτωση που αποφασίσει να αλλάξει την απόφασή του, ή για την περίπτωση –εύχομαι να μην συμβεί- που ο κύριος Μουλόπουλος δεν τα «καταφέρει»!
Είμαι και εγώ δημοσιογράφος, έχοντας περάσει από δεκάδες μέσα (εφημερίδες περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεόραση)… Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να συγκριθώ με τον κύριο Μουλόπουλο ο οποίος προέρχεται (με τη συνέπεια δημοσίου υπαλλήλου) από τον συγκεκριμένο «εκδοτικό σωλήνα» (όπως λέμε «κομματικό σωλήνα»), όπως ο ίδιος δήλωσε όταν πήγε να πει «καλή χρονιά» σε συναδέλφους, διευθυντές αλλά και… κλητήρες, του συγκεκριμένου «οργανισμού»!
Έχω και εγώ φίλους συναδέλφους οι οποίοι με εκτιμούν (ελπίζω) όσο και εγώ, γιατί βρεθήκαμε να δουλεύουμε μαζί σε «μαγαζιά» που τρίζανε σαν μισθωτοί, χωρίς να μας χωρίζει η απόσταση του διευθυντή από αυτή του συντάκτη… Βέβαια αυτό δεν είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για να προσπαθήσω να σώσω τον ΔΟΛ!
Ο κύριος Μουλόπουλος υπερέχει διότι όντας 35 χρόνια «εργαζόμενος» στον ΔΟΛ (αλήθεια, τι ρεπορτάζ έκανε;), δεν έχει δει «μαγαζιά» να κλείνουν, εργαζόμενους να μένουν απλήρωτοι, ανισότητες μεταξύ «αγαπημένων» της διοίκησης και απλών δημοσιογράφων!
Δεν ξέρει τι σημαίνει να μένεις για μήνες απλήρωτος, ή να μαθαίνεις Χριστουγεννιάτικα ότι δεν θα μπορέσεις να πάρεις ούτε ένα -τόσο δα- δώρο στα παιδιά σου! Άρα ο κύριος Μουλόπουλος ξέρει την «ιδανική» πλευρά της έντυπης ενημέρωσης και είμαι βέβαιος ότι θα προσπαθήσει να την εφαρμόσει στους πρώην συναδέλφους του και φυσικά στους φίλους του κλητήρες…
Στις 10ετίες που υπήρξα «εφημεριδάς» γνώρισα πολιτικούς, πρωθυπουργούς, αρχηγούς κομμάτων ακόμα και εξέχοντα μέλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης! Ποτέ –μα ποτέ- δεν διεκδίκησα και δεν βρέθηκα σε πολιτική θέση, ή κομματικό όργανο! Μάλλον αιτία ήταν η ανικανότητά μου να αφομοιώσω το μάθημα της «διαπλοκής»… Πρέπει να ομολογήσω ότι και σε αυτό το σημείο (και στο «μάθημα») ο κύριος Μουλόπουλος υπερέχει, μια και η σχέση του με τον Πρωθυπουργό, ή με «δεξαμενές χρημάτων» που πρόσκεινται στον πρωθυπουργό είναι πολύ σημαντική!
Πώς λέμε «ο φίλος, του φίλου μου είναι και δικός μου φίλος»… Κάπως έτσι, ο συγκεκριμένος διαχειριστής του ΔΟΛ θα μπορέσει να φέρει χρήματα, ανάπτυξη αλλά και ηρεμία, μια και οι «πελάτες» του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούν να διαβάζουν εφημερίδες χωρίς να φοβούνται για την υγεία τους!
(ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο κύριος Τσίπρας φροντίζει την υγεία των ψηφοφόρων του αλλάζοντας το κλίμα, του «μη διαβάζετε εφημερίδες, διότι κάνουν κακό στην υγεία σας»)
Αν κρίνουμε βέβαια την πορεία της «Αυγής» ο κύριος Μουλόπουλος, όσο ήταν πρόεδρός της, έδωσε το απαραίτητο «δείγμα γραφής»! Αμερόληπτη, με πρωτογενές ρεπορτάζ και όχι κομματικά δελτία τύπου και μία κυκλοφορία που είναι τόσο ανοδική όσο και η μείωση της ανεργίας στον χώρο του Τύπου!
Βέβαια αν θέλω να είμαι ειλικρινής, όσο γράφω τις σκέψεις μου βλέπω ότι η επιλογή του κυρίου Ψυχάρη (αλλά και οι «ευλογίες» του Μαξίμου) να προτείνει στον εκλεγμένο με τον ΣΥΡΙΖΑ και φίλο του πρωθυπουργού για να «προσπαθήσει» να σώσει τον ΔΟΛ, ήταν σωστή, σοφή και στρατηγικής σημασίας, ελπίζοντας και τα άλλα συγκροτήματα τα οποία αντιμετωπίζουν πρόβλημα, να επιλέξουν πρόσωπα (όπως ο κύριος Παππάς, ο κύριος Κρέτσος, έστω ο κύριος Καρανίκας) τα οποία γνωρίζουν τόσο καλά τα ΜΜΕ, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον πρωθυπουργό, για να σωθούν από τους ανίκανους «διαπλεκόμενους» συναδέλφους (και κλητήρες βεβαίως, βεβαίως), οι οποίοι ευθύνονται τόσο για την κατάσταση στον τύπο όσο και για την κακή υγεία των αναγνωστών!