Μερικές – απαραίτητες όπως φαίνεται – διευκρινίσεις:
* Πρώτον, όταν λέει ο Βαρουφάκης τον Τσίπρα… «ανεπρόκοπο», αρχίζω να συμπαθώ τον Τσίπρα!
Είναι ο Βαρουφάκης «προκομμένος» για να πει τον Τσίπρα «ανεπρόκοπο»;
Άντε στην καλύτερη να δεχθώ, ότι ο ένας «ανεπρόκοπος» βρίζει τον άλλο…
Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτούς τους δύο «ανεπρόκοπους», κάποιοι δικοί μας τους παίνευαν και τους έγλυφαν στις αρχές του 2015.
Την ίδια ώρα που εκείνοι διέλυαν τη χώρα…
Ακριβώς, όπως το ακούτε:
Κάποιοι δικοί μας, πριν το 2015 υπονόμευαν την κυβέρνηση Σαμαρά κι αμέσως μετά παίνευαν τον Τσίπρα και το Βαρουφάκη…
Και τώρα απλώς περιφέρουν την αμηχανία τους.
Γιατί όταν «επέλαυνε» η Αριστερά, δεν τον πολέμησαν. Την βοήθησαν!
Γιατί ποτέ δεν είχαν «ανοικτά μέτωπα» απέναντί της.
* Δεύτερον, λέει ο Τσίπρας κάθε τόσο, απευθυνόμενος στη ΝΔ:
–«Εσείς που κυβερνήσατε πέντε χρόνια πριν από μας και διαλύσατε τη χώρα με τη μνημονιακή πολιτική σας…»
Καιρός να του απαντήσει κάποιος στα ίσα:
— Εμείς δεν κυβερνήσαμε για πέντε χρόνια! Κυβερνήσαμε από τον Ιούλιο του 2012 ως το Δεκέμβριο του 2014, όταν εσείς μας ανατρέψατε!
Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είναι από τις ελάχιστες που βρήκε τα χώρα πολύ χειρότερα από οποτεδήποτε και την παρέδωσε πολύ καλύτερα απ’ ότι την βρήκε! Πράγμα που δεν μπορείτε να πείτε εσείς, κ. Τσίπρα…
Είμαστε πολύ υπερήφανοι για τη διακυβέρνηση που ασκήσαμε επί δυόμιση χρόνια, από τον Ιούλιος του 2012 ως τον Δεκέμβριο του 2014.
Πράγμα που, επίσης, δεν μπορείτε να πείτε εσείς…
Κι είμαστε, επίσης, υπερήφανοι και για την αντιπολίτευση που ασκήσαμε τα προηγούμενα δυόμιση χρόνια:
από τον Δεκέμβριο του 2009 ως το Νοέμβριο του 2011:
Όταν και τα λάθη του πρώτου Μνημονίου εγκαίρως εντοπίσαμε, κι ήλθε το ίδιο το ΔΝΤ μετά και παραδέχθηκε ότι σε όλα τα σημεία η τότε κριτική μας ήταν σωστή!
Και ό,τι θετικό έφερε η τότε κυβέρνηση ΓΑΠ το ψηφίσαμε (μεταξύ των οποίων και των Νόμο Διαμανταπούλου για τα ΑΕΙ, που με δική μας επιμονή διαμορφώθηκε τελικά).
Πράγμα που εσείς δεν κάνατε ποτέ ως αντιπολίτευση…
Και τελικά, επειδή ακριβώς είχαμε ασκήσει σωστή κριτική στο πρώτοΜνημόνιο, μπορέσαμε να διαπραγματευθούμε το δεύτερο Μνημόνιο που έβγαινε.
Ενώ το πρώτο δεν έβγαινε…
Εμείς λοιπόν, και σαν αντιπολίτευση ήμασταν σκληροί όπου χρειαζόταν και υπεύθυνοι όπου έπρεπε!
Σε αντίθεση με σας – το ΣΥΡΙΖΑ – που ως αντιπολίτευση ήσασταν υπονομευτές, κι ως κυβέρνηση ήσασταν καταστροφικοί για τη χώρα.
Ενώ τελικά αποδειχθήκατε και ψοφοδεείς απέναντι στους δανειστές!
Τέτοιες κουβέντες, καθαρές χρειάζονται…
Γιατί μόνο έτσι ανοίγουν ιδεολογικά μέτωπα.
Και μπαίνουν από τώρα υποθήκες θαρραλέας διακυβέρνησης μετά…
* Τρίτον, το ατυχές «επεισόδιο» με την κα Νίκη Κεραμέως έδειξε πως, επί τέλους, η παράταξη κατάλαβε πως δεν μπορεί να δίνει συνεχώς ηθικά και ιδεολογικά «εύσημα» στην Αριστερά!
Ούτε να ζητάει πιστοποιητικά «προοδευτικότητας» από την Αριστερά…
Ούτε να διαχωρίζει τον «κακό» ΣΥΡΙΖΑ από τη δήθεν «καλή Αριστερά».
Αυτά δεν υπάρχουν και δεν γίνονται πουθενά στον κόσμο!
–Παντού αλλού έχουν αντιληφθεί ότι αυτό που δείχνει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα στους Έλληνες, ΑΥΤΟ ακριβώς είναι η Αριστερά!
Αυτό! Όχι κάτι άλλο, τάχα «καλύτερο»…
–Παντού έχουν αντιληφθεί ότι η Αριστερά είναι οι ιδέες της που έχουν δοκιμαστεί και έχουν ηττηθεί κατά κράτος! Παντού στον κόσμο…
–Αριστερά ήταν οι ιδέες των σταλινικών καθεστώτων, που εμφανίζονταν ως «επίγειοι παράδεισοι» τους οποίους υπερασπίζονταν όλοι οι αριστεροί πριν πενήντα χρόνια.
–Αριστερά ήταν οι εισβολές ρωσικών στρατευμάτων σε χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού – όπως στην Ουγγαρία το 1956 και στην Τσεχοσλοβακία το 1968. Ή βιετναμικών στρατευμάτων στην Καμπότζη το 1979.
Και τις εισβολές αυτές τις υποστήριζαν οι περισσότεροι αριστεροί τότε.
Αλλά ακόμα κι όσοι δεν τις υποστήριζαν.
Είχαν κι αυτοί πολύ «επιλεκτικές ευαισθησίες» τότε:
Για παράδειγμα, το ΚΚΕ εσωτερικού είχε θαρραλέα εκφράσει την αντίθεσή του για τη σοβιετική εισβολή στην Πράγα, αλλά δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του – έστω και εκ των υστέρων – για την αντίστοιχη σοβιετική εισβολή στην Ουγγαρία 12 χρόνια νωρίτερα!
Ούτε αποκήρυξε τη χούντα του Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία 13 χρόνια αργότερα (το Δεκέμβριο του 1981).
Ακόμα και οι «ανανεωτές» του ΚΚΕεσωτερικού λοιπόν, είχαν, όπως αποδείχθηκε, πολύ «επιλεκτικές ευαισθησίες»…
–Η Αριστερά κατά την Ελληνική μεταπολίτευση, στήριξε τις έξαλλες συντεχνίες που έκλειναν εργοστάσια και έδιωχναν επενδύσεις, επέβαλε τον κρατισμό και τη διόγκωση του δημόσιου τομέα, «έλεγξε» τα Πανεπιστήμια απ’ όπου εξοβέλισε ουσιαστικά κάθε «αντιφρονούντα», διέσυρε όποιον διαφωνούσε μαζί της, κάλυψε την τρομοκρατία και συμπαραστάθηκε ηθικά και πολιτικά στους τρομοκράτες όταν συνελήφθησαν. Ακόμα και μετά την καταδίκη τους για δολοφονίες.
Η Αριστερά σήμερα υλοποιεί ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αυτά ακριβώς για τα οποία είχε προϊδεάσει επί σαράντα χρόνια.
Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνουν μερικοί-μερικοί; Και μερικές…
— Η Αριστερά διεκδικεί ακόμα – μάταια πια – κάποιο «ηθικό πλεονέκτημα», που αν της το αναγνωρίσουμε εμείς, είναι σαν να «υποκλινόμαστε» στην ηγεμονία των ιδεών της! Όταν οι ιδέες της έχουν χρεοκοπήσει παντού στον κόσμο.
Τώρα πια και στην Ελλάδα…
Γι’ αυτό και δεν πρέπει να της το αναγνωρίζουμε!
Γιατί ως φιλελεύθερη παράταξη οφείλουμε να έχουμε και ιδεολογικά μέτωπα ανοικτά απέναντί της.
Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κυβερνήσουμε!
Γιατί αν έχουμε αποδειχθεί από τώρα το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, όταν αναλάβουμε θα κληθούμε να αποδεχθούμε τις αριστερές προτεραιότητες – του κρατισμού και τους λαϊκισμού.
Ο μόνος τρόπος να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από αυτούς τους ιδεολογικούς «δεινόσαυρους», είναι να τους αμφισβητήσουμε πλήρως – εκ των προτέρων. Όχι να τους αποδεχθούμε προκαταβολικώς…
Και πάντως, η Αριστερά – από την πλευρά της – έχει συνεχώς τα δικά της μέτωπα ανοικτά απέναντι μας.
Ποτέ δεν σεβάστηκε στο παραμικρό τους αγώνες της Δεξιάς ή της φιλελεύθερης παράταξης.
Και μέχρι να μάθει εκείνη να σέβεται αυτά που οφείλει, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να σεβόμαστε αυτά που, έτσι κι αλλιώς, πρέπει να πολεμάμε…
Εδώ ο Σταμάτης Φασουλης, που έχει περάσει από το χώρο της Αριστεράς, βγαίνει και λέει με θάρρος σήμερα:
–Αυτή είναι η Αριστερά! Αυτή υπήρξε πάντα…
Κι όταν ο Φασουλής, που το ξέρει από πρώτο χέρι, το αναγνωρίζει δημόσια, η κ. Κεραμέως οφείλει να ακούει και να μαθαίνει.
Αλλιώς αδικεί τον εαυτό της. Και την παράταξή μας…
Και μια τελευταία διευκρίνιση επ’ αυτού…
Όπως μου έλεγε πριν λίγο καιρό ένας παλαιός φίλος:
–Όσοι από μας περάσαμε από την Αριστερά στις δεκαετίες του ’70 ή του ’80 ή και λίγο αργότερα, ταξιδέψαμε μιαν αληθινή πνευματική «Οδύσσεια» για να ξεπεράσουμε τα ιδεολογήματά της. Αληθινή «περιπέτεια», μέχρι να καταλάβουμε πού βρισκόταν το «λάθος» και γιατί διαψεύστηκαν οι νεανικές προσδοκίες μας…
Όλοι αυτοί λοιπόν, θέλουμε μια φιλελεύθερη παράταξη που να ανοίγει μέτωπα κατά της Αριστεράς. Όχι να εκφράζεται με δουλοπρέπεια απέναντι της.
–Αν εμείς «σεβόμασταν τους αγώνες της Αριστεράς» θα ήμασταν εκεί!
Δεν θα κοιτάζαμε προς εσάς…
–Αν θέλετε να κάνετε «άνοιγμα» στο χώρο του Κέντρου, δηλαδή σε όλους εμάς που υπήρξαμε κάποτε αριστεροί και το… ξεπεράσαμε – και είμαστε πολλοί! – να ανοίγετε μέτωπα κατά της Αριστεράς. Με πάθος. Όχι με εμπάθεια.
Και κυρίως να μην «γλύφετε» την Αριστερά γιατί… ξενερώνουμε!
Όταν δείχνεται «ενοχικότητα» απέναντι στην Αριστερά (ενώ εκείνη θα έπρεπε να έχει «ενοχική σύνδρομα» απέναντι στον Ελληνικό λαό), γίνεστε αρεστοί σε εκείνους που δεν θα σας ψηφίσουν ποτέ!
Και χάνετε οριστικά – για την ακρίβεια προκαλείται ναυτία σε – όλους εμάς που θέλουμε να σας ψηφίσουμε, αλλά εσείς δεν μας θέλετε…
Ακροδεξιοί δεν πρόκειται να γίνουμε!
Αλλά και ενοχικοί δεξιοί, επίσης δεν πρόκειται να γίνουμε…
«Δεξιούς» δεν μας πειράζει να μας πείτε.
«Κεντροδεξιοί» δε μας πειράζει να ονομαζόμαστε.
Το ερώτημα είναι πότε θα γίνετε εσείς αξιοπρεπείς φιλελεύθεροι;
Και κυρίως – μαχητικοί και συνειδητοί φιλελεύθεροι…
Τόσο δύσκολο είναι πια;
Και πώς θέλετε να αλλάξετε τη χώρα, αν δεν αμφισβητήσετε την ηγεμονία όλων αυτών των ιδεοληψιών που την χαντάκωσαν.
Και που δεν είναι καν οι δικές σας ιδέες;
Ο Ιησούς Χριστός, Αυτός που δίδαξε στον κόσμο την Αγάπη, όταν οι έμποροι μαγάριζαν το Ναό, πήρε το φραγγέλιο και τους πέταξε έξω!
Το φραγγέλιο! Δηλαδή το μαστίγιο. Το καμουτσίκι…
Αγαπάτε αλλήλους, λοιπόν, αλλά το νου σας στο φραγγέλιο!
Αφήστε τις λεγόμενες «αστικές ευγένειες» και βουτήξτε όλοι το ιδεολογικό φραγγέλιο!
Να ξεριζώσουμε τις αριστερές εμμονές από την κοινωνία μας.
Τώρα που ξεμπροστιάστηκαν είναι η καλύτερη ευκαιρία!
«Αγαπάτε αλλήλους», όσο θέλετε.
Αλλά το νου σας στο «φραγγέλιο»…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
