Έτρεμα τη στιγμή που ενδεχομένως θα έπρεπε να δω με άλλο μάτι τις ανατρεπτικές επιλογές (προσώπων και έργων) του Αλέξη…
Τρέμω… Γιατί αυτή η στιγμή έφτασε!
Όλα αυτά τα χρόνια –και είναι πολλά- ήξερα τι σημαίνει, ευπρέπεια, αξιοπρέπεια, αξιοκρατία, σεβασμός, θεσμοί… Μπορούσα να ξεχωρίσω τι σημαίνει δικτατορία και τι δημοκρατία, καταλάβαινα και ανεχόμουνα την διαφορετική –από τη δική μου- άποψη, όπως κάποιοι άλλοι ανεχόντουσαν τη δική μου!
Όσο όμως περνάνε τα χρόνια όλα αυτά που ήξερα, έμαθα, καταλάβαινα, ένας άνθρωπος κατάφερε να μου τα ανατρέψει και να δω με διαφορετικό μάτι, τις –σε όλα τα επίπεδα- επιλογές της «αριστερής» (λέμε τώρα…) κουλτούρας και φιλοσοφίας…
Ανακάλυψα ότι το να περιφέρεσαι ως fashion icon να κοροϊδεύεις και να χλευάζεις όποιον βρεθεί στο δρόμο σου και να θεωρείς τους γύρω σου –τουλάχιστον- ηλίθιους είναι το νέο trend της εποχής, με ολέθρια αποτελέσματα αλλά δεν έχει καμία σημασία (λέγε με Γιάνη Βαρουφάκη).
Είδα ότι το να «τιμάς» την καταγωγή σου (ειδικά αν κατάγεσαι από την λεβεντογέννα Κρήτη), να βρίζεις, να απειλείς, να προσβάλεις και να παραμένεις –δόξα και τιμή- στη θέση του είναι απολύτως θεμιτό και αξιοκρατικό (λέγε με Πολλάκη).
Έμαθα -και βρίζω, γιατί διάλεξα λάθος επαγγελματικό δρόμο- ότι το να έχεις καλούς φίλους, αφενός και αφετέρου, να υμνείς τα καινούργια 12ποντα της Μενεγάκη, είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη ώστε να είσαι μέρος του πολιτικού σχεδιασμού μίας χώρας (λέγε με Καρανίκα).
Άκουσα με τα αυτάκια μου και ένιωσα εθνικά υπερήφανος, για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται ένα κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος ταπεινές καθημερινές διαδικασίες όπως ένα πιάτο γεμιστά (λέγε με Φωτίου).
Ανακουφίστηκα, διότι ενώ όλα αυτά τα χρόνια –εγώ, ο απαίδευτος μαλάκας- νόμιζα ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες ζούσαν στους δρόμους κάτω από άθλιες συνθήκες, έμαθα ότι βρίσκονται στους δρόμους απλά και μόνο για να λιάζονται και ότι όπου υπάρχουν πρόσφυγες πολέμου, η οικονομία ανθεί (λέμε με κυρία Τασία).
Κατάλαβα ότι ο πλουραλισμός στην ενημέρωση είναι απολύτως περιττός και το να στείλεις στην ανεργία 2.500 χιλιάδες εργαζόμενους είναι «παράπλευρες απώλειες», μια και αυτό που -εγώ ο απαίδευτος- θεωρώ «μαύρο» στην ενημέρωση, είναι απλά «επιστροφή στη νομιμότητα (λέγε με Γεροβασίλη).
Είδα με τα ματάκια μου, ότι το να φοράς στολές δεν είναι αποκριάτικη συνήθεια, αλλά είναι κάτι που σου δίνει την ευχέρεια να περιφέρεσαι στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της χώρας και φυσικά μπορεί να σε οδηγήσει σε μία πετυχημένη καριέρα ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας (λέγε με Καμμένο)
Έγινα σοφότερος και εύχομαι με την βοήθεια του νέου Υφυπουργού Παιδείας (λέγε με Ζουράρι) από απαίδευτος μαλάκας να αναβαθμιστώ σε ευπαίδευτος μαλάκας!
Και αυτό διότι εσχάτως έμαθα ότι οι δικτατορίες «αναλύονται επιστημονικά» και ότι οι εξόριστοι, οι φυλακισμένοι ακόμα και οι δολοφονημένοι απλά είναι και ήταν απαίδευτοι…
Επίσης ότι όποιος θεωρεί τον Φιντέλ Κάστρο δικτάτορα, δημοκρατικά, είναι τουλάχιστον μαλάκας , ότι στο «αμεσοδημοκρατικό» σύστημα (κοίτα τι ωραίες λέξεις έμαθα…) δεν υπάρχει λόγος να γίνονται εκλογές και φυσικά ότι τα κριτήρια στις αριστερές διακυβερνήσεις είναι εξαιρετικά ευέλικτα και πολυσυλλεκτικά, μια και αρκεί να είσαι ένας γραφικός τύπος, που το μόνο που κάνεις είναι να αραδιάζεις ακαταλαβίστικες φράσεις και τσιτάτα για να γίνεις Υφυπουργός Παιδείας να βγαίνεις στην τηλεόραση (κακώς τον βγάζουν αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας) να προσβάλεις και να υποτιμάς τους οικοδεσπότες του και να γίνεσαι πρώτο θέμα στο διαδίκτυο…
Αν παρακολουθούσα από μακριά όλα αυτά και –φυσικά- δεν με ακουμπούσαν, θα μπορούσα έως και να διασκεδάζω, με τα χάλια τόσο των πολιτών όσο και των πολιτικών αυτής της χώρας!
Διότι αυτοί οι πολίτες τους επέλεξαν (και όχι μόνο μία φορά)και διότι αυτοί οι πολιτικοί καταφέρνουν να κυβερνούν…
Αυτά από έναν –προς το παρόν- «απαίδευτο» μαλάκα που μόλις διαπίστωσε την αξία του «ευπαίδευτου» μαλάκα…
Κύριε Ζουράρι, ευχαριστώ από καρδιάς!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
