του ΑΛΦΟΝΣΟΥ ΒΙΤΑΛΗ
Είναι πλέον άξιοι της τύχης τους… Κατάφεραν να τους «σέρνει» από την μύτη ένας φυγόδικος. Όσο γρήγορα, αποτελεσματικά και χωρίς ουσιαστικές πολιτικές παρενέργειες «καθάρισαν» την υπόθεση των μαύρων ταμείων της Siemens, οι Γερμανοί, πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και τριτοκοσμικές, τόσο η Ελλάδα, ή καλύτερα το Ελληνικό πολιτικό σύστημα, νοιώθει όλο και περισσότερο να σφίγγει στο λαιμό του η θηλιά των «μαύρων συναλλαγών».
Για τον ένα ή τον άλλο λόγο, ο Γιώργος Παπανδρέου, ζήτησε πρωτοβουλίες . Για να εκκαθαριστεί αυτή η βρώμικη ιστορία. Ζήτησε συνεννόηση για να σταματήσει να εκβιάζεται συνολικά το πολιτικό σύστημα και όσοι τα «έπιασαν» απ΄όπου και αν ήταν να πάνε σπίτια τους ή στην φυλακή.
Σίγουρα και ειδικότερα στην υπόθεση Siemens, αν υπήρχε μπλεγμένος κάποιος τ. Υπουργός του ΠΑΣΟΚ γι’ αυτόν τα όποια αδικήματα έχουν παραγραφεί. Αντίθετα για τους Νεοδημοκράτες κάθε εμπλοκή σήμαινε και σημαίνει Ειδικό Δικαστήριο. Το ΠΑΣΟΚ με άλλα λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι επιχειρούσε και να αμυνθεί αλλά και να εκθέσει την Ν.Δ με τις συνεχείς προτάσεις για Εξεταστική και Προανακριτική για την υπόθεση της Siemens.
Αυτό όμως το λογικό «πολιτικό παιχνίδι», είναι εντός ορίων και εντός του θεσμικού πλαισίου. Αυτό που είναι έξω από κάθε λογική είναι η πεισματική άρνηση της Κυβερνώσας Παράταξης να ξεκαθαρίσει χωρίς συμβιβασμούς την βρώμικη ιστορία της Siemens. Να την ξεκαθαρίσει με τόλμη και κυρίως ενισχύοντας το Πολιτικό Σύστημα και το Σύστημα Διακυβέρνησης και όχι υποτάσσοντας το σε ένα απίστευτο επιπόλαιο επικοινωνιακό παιχνίδι.
Η Κυβέρνηση έκανε λάθος υπολογισμούς και αυτοπαγιδεύτηκε στην βρώμικη αυτή ιστορία. Προτιμώντας την υπεκφυγή και μια στείρα και χωρίς νόημα καταγγελτική πολιτική προς την Αντιπολίτευση (λες και δεν ήξερε ο κόσμος που δύο φορές καταψήφισε το ΠΑΣΟΚ), έφτασε να είναι υπόλογη η ίδια, το Πολιτικό Σύστημα και η χώρα, στις διαθέσεις και στους σχεδιασμούς ενός μεγαλοστελέχους της Siemens, που αφού διέφυγε ως κύριος από την Ελλάδα (την όμορφη εποχή της γαλάζιας διακυβέρνησης της ηθικής και της τάξης) , τώρα προσπαθεί να έχει τις μικρότερες δυνατές ποινές για όσα και όποια αδικήματα διέπραξε .
Είναι όχι απλά άξιοι της τύχης τους στην Ν.Δ και την Κυβέρνηση . Είναι κάτι παραπάνω : συνυπεύθυνοι για ένα χοντρό εκβιασμό που δέχεται η χώρα και το Πολιτικό Σύστημα. Την μπακέτα πλέον του επικοινωνιακού παιχνιδιού φαίνεται πως την έχει άλλος . Το μεγαλοστέλεχος της Siemens που δίνει νομική μάχη στη Γερμανία για να έχει όσο το δυνατόν μικρότερες συνέπειες. Και έχει πλέον την δυνατότητα να υποβάλλει την Κυβέρνηση και όχι μόνο στο «μαρτύριο της σταγόνας». Γιατί κάθε του λέξη ή κάθε δήλωση των συνηγόρων του για μίζες σε Έλληνες Πολιτικούς θα προκαλεί «κρύο ιδρώτα» στην Κυβερνώσα Παράταξη (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πήγε στα ταμεία της μαύρο χρήμα …).
Όμως η δύναμη του επικοινωνιακού παιχνιδιού είναι τόσο μεγάλη, ιδίως αν κανείς το χειρίζεται σωστά που κάθε φορά που θα «κρυολογεί η Γερμανία , θα φταρνίζεται και μάλιστα τρανταχτά η Ελλάδα».
Καλώς ή κακώς το ΠΑΣΟΚ, πλήρωσε – δημοσκοπικά τουλάχιστον- την όποια εμπλοκή του στην υπόθεση Siemens , με την «παραδοχή» του τότε Στρατηγού της Χ. Τρικούπη , ότι παρέλαβε ένα σεβαστό χρηματικό ποσό. Τότε η ψαλίδα ανάμεσα στη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ , έφτασε τις έξη (6) και πλέον μονάδες, από 2 με 3 που κυμαίνονταν .
Όταν λοιπόν «φταρνίζεται η Γερμανία» για την περίοδο 2004-2007, θα κοιτάνε όλοι το «θερμόμετρο των επερχόμενων δημοσκοπήσεων».
Δυστυχώς, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία αυτοκάθαρσης του Πολιτικού Συστήματος , με πρωτεργάτες όχι κάποιους Δικαστές στυλ Ντι Πιέτρο , αλλά τους ίδιους τους Πολιτικούς Αρχηγούς των Κομμάτων Συμπολίτευσης και Αντιπολίτευσης . Και θα υπήρχε μια λύση καθαρή , πολιτική και κυρίως λύση που ενδυνάμωνε την εμπιστοσύνη του Πολίτη στους θεσμούς και στο πολιτικό προσωπικό .
Τώρα δυστυχώς θα «χορεύουν» στο ρυθμό που θα δίνει ένας φυγόδικος….