ΑΛΕΞΗ ΜΟΥ ΠΗΡΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Μοίρασε το

Μια χρόνια που το αδιανόητο, έγινε φυσιολογικό… Μια χρονιά που ακόμα και το χιούμορ έχασε την δύναμή του… Μία χρονιά που οι λέξεις έχασαν το νόημά τους και οι αξίες, έχασαν την αξία τους!

Κάπως έτσι κύλησε και φεύγει το 2016… Πάντα ήθελα να πιστεύω ότι ο Θεός έφτιαξε τα φυτά, τα ζώα, τους ανθρώπους και τους Έλληνες!

Εντάξει, ακούγεται εγωιστικό όμως αν σκεφτεί κανείς ότι διανύουμε μία επταετία κρίσης και παρόλα αυτά «είμαστε ακόμα ζωντανοί» όπως λέει και το τραγούδι, σίγουρα τα επόμενα χρόνια η οικονομική και πολιτική κατάσταση στη χώρα μας θα είναι «case study» που θα πρέπει να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, προσφέροντας ώρες ανάλυσης από τους ιστορικούς του μέλλοντος.

Είναι όμως έτσι; Γιατί κάτι λείπει από αυτή τη θεωρία του «είμαστε ακόμα ζωντανοί»…

Ναι! Χάσαμε τις δουλειές μας και οι ουρές στα γραφεία του ΟΑΕΔ είναι πλέον ένα οικείο σημείο συνάντησης των Ελλήνων, αλλά επιστρατεύσαμε όσο χιούμορ μας είχε απομείνει και το αντέξαμε…

Ναι! Η οικονομική μας κατάσταση -αυτά τα 7 χρόνια- έγινε άθλια και δύσκολα διαχειρίσιμη, όμως και εδώ επιστρατεύσαμε το ελληνικό δαιμόνιο, την οικογένεια, τους φίλους, τον ρεαλισμό. Επιβιώσαμε και εξακολουθούμε να επιβιώνουμε…

Ναι! Καταλάβαμε με βίαιο τρόπο ότι ζούσαμε μία ζωή που δεν μας άξιζε, ζήσαμε την παρακμή μιας κοινωνίας που έπαιρνε δάνεια σαν να παίρνει ψωμί από το φούρνο, που εκμηδένισε την απόσταση από το κάρο στην BMW και που κατέκρινε με πάθος το «μαζί τα φάγαμε», όμως βαθιά μέσα του ήξερε ότι ήταν η σκληρή αλήθεια…

Ναι! Μείναμε άνεργοι, απένταροι, με χρέη σε τράπεζες και δημόσια ταμεία, όμως μας είχε απομείνει κάτι πολύτιμο: η περηφάνια μας και η αξιοπρέπειά μας!

Όμως το τραγικό –αλλά και επικίνδυνο- είναι ότι η χρονιά που φεύγει μας πήρε αυτό το μόνο που μας είχε απομείνει… Την περηφάνια και την αξιοπρέπειά μας! Και ο Έλληνας μπορεί να αντέξει πολλά… Αυτό που δεν μπορεί να αντέξει είναι να ντρέπεται και να μην έχει περηφάνια!

Και με τεράστια ευκολία (έχουμε ένα πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης ως λαός) η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και προσωπικά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να στερήσει το «σημείο αναφοράς» ενός ολόκληρου έθνους!

Με τακτικές «Μαυρογιαλούρου», υποσχέσεις τύπου «Καλοχαιρέτα», δηλώσεις τύπου «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», αντάρτικο που ξεκινούσε με ντουντούκα από τα μπλόκα των αγροτών και κατέληγε με δηλώσεις υποτέλειας τόσο του ίδιου προς την Γερμανίδα Καγκελάριο, όσο και του δικού του «τσάρου» της Οικονομίας προς το Eurogroup ο Αλέξης Τσίπρας, κατάφερε να «κοντύνει» έναν ολόκληρο λαό που στο τέλος του 2016 φαντάζει ανίκανος να υπερασπιστεί ακόμα και το ελάχιστο: την αξιοπρέπειά του!

Δεν ξέρω αν οι εκλογές ή, η ιδέα μίας ευρύτερης πολιτικής συνεννόησης θα βοηθούσε να ζήσουμε ένα καλύτερο 2017, διότι δυστυχώς το «να τηρήσετε την υπογραφή σας και τις δεσμεύσεις σας» θα μας ακολουθεί σαν εφιάλτης για πολλά, πάρα πολλά χρόνια, όσες κυβερνήσεις και αν διαδεχθούν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ…

Άλλωστε ο λαός (δυστυχώς) είναι σοφός και η ρήση «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» θα γίνει πράξη τη χρονιά που έρχεται!

Αλέξη σε κατηγορώ και θα συνεχίσω να σε κατηγορώ, γιατί μου πήρες την περηφάνια και την αξιοπρέπειά μου!

* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου