ΦΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΡΦΟ ΜΟΥ

Μοίρασε το

του ΓΙΩΡΓΟΥ Σ. ΜΠΟΥΡΔΑΡΑ

Με μεγάλη δόση θλίψης και διάχυτο άρωμα απογοήτευσης, παρακολουθώ όλο το τελευταίο διάστημα τις συζητήσεις, τις αναλύσεις και, τελικά, την απόλυτη ενοχοποίηση των περίφημων «κερδοσκόπων»: εκείνων που παίζουν «χοντρό παιχνίδι» σε βάρος της Ελλάδας και που τα γραφεία τους εντοπίζονται σε τόπους εκτός των συνόρων. Κάπου στο εξωτερικό, κάπου στη Δύση.

Είναι, αναμφισβήτητα καλό και χρήσιμο σε εποχές όπως οι σημερινές, να γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα, τακτικές και «κόλπα», αφού μέρος ενός ευρύτερου συνόλου είμαστε, και οφείλουμε (είναι προς το συμφέρον μας!) να γνωρίζουμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Αν μη τί άλλο, για να είμαστε σε θέση να αξιολογούμε δυνατότητες και πιθανότητες, ιδιαίτερα όταν το παιχνίδι αυτό παίζεται σε βάρος μας.

Ομως, αλίμονο! Μην κοιτάζουμε μοναχά «ψηλά» και «μακριά». Να έχουμε διαρκώς το νου μας ακριβώς μπροστά μας και κάτω. Εκεί που είναι τα χαντάκια, οι παγίδες, οι λάσπες, οι μπανανόφλουδες, τα εμπόδια, τα απλωμένα για τρικλοποδιές ποδαράκια του διπλανού… Αν δεν το κάνουμε αυτό, ούτε το ατύχημα θα αποφύγουμε, ούτε τους ντόπιους κερδοσκόπους που μας κάνουν μαύρη τη ζωή και μας πετούν, εύκολη λεία στους ξένους συναδέλφους τους.

Δεν είναι η Λήμαν Μπράδερς που ανέβασε τις τιμές των ακινήτων σε ύψη δυσανάλογα προς το κόστος κατασκευής τους. Δεν είναι υπάλληλοι της Μούντις, που κοστολογούν δίχως απόδειξη διπλές και τριπλές και τετραπλές κούρσες μετακίνησης των πολιτών με τα ταξί τους. Δεν είναι πράκτορες της Στάνταρ εντ Πουρς εκείνοι που έσπευσαν (και τις προάλλες) να ανεβάσουν τις τιμές στα καύσιμα – σε αυτά που ήδη είχαν προμηθευτεί με τα παλιά τιμολόγια – και για τα οποία, δηλαδή, δεν δικαιολογούνταν ανατιμήσεις. Δεν είναι «γκόλντεν μπόις» της Γουόλ Στριτ εκείνοι που αποφάσισαν μέσα σε μία νύχτα να πολλαπλασιάσουν την αξία ενός αγαθού (προϊόντος ή υπηρεσίας), όταν άλλαξε η δραχμή κι έγινε ευρώ…

Σκέφτομαι, από την άλλη: Γιατί να θεωρήσω προσβλητικό που μου είπαν (χλευαστικά, δεν διαφωνώ – αλλά ποιός τους δίνει την αφορμή;) κάποιοι Γερμανοί να πουλήσω ελληνικό νησί για να τακτοποιήσω μέρος του χρέους μου; Στο πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν, δεν αναζητήσαμε αγοραστές νησιών ή … βραχονησίδων; Ελληνες δεν ήταν που βρέθηκαν σε ρόλο πωλητή; Και τις αγοραπωλησιες τύπου Βιστονίδας, ποιός τις έκανε αδέλφια; Για ελληνικά εδάφη δεν μιλάμε; Ξένοι κερδοσκόποι τις πραγματοποίησαν;

Κοντοστέκομαι! Τί μπορώ να καταφέρω κυνηγώντας ερπετά στην εξοχή, όταν ξεκινώ από την αυλή μου, έχοντας φίδια στον κόρφο μου;

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου