Εν Ελλάδι, ανάλογες προσδοκίες καλλιέργησε κι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ομοίως με τον Ομπάμα, πράττει. Οι πρώτες 100 μέρες της διακυβέρνησης του συμπληρώθηκαν κι ο ίδιος δείχνει αποφασισμένος να κινηθεί εντατικά σε όλα τα μέτωπα. Αναπόφευκτα, οι επικριτές θέτουν ζήτημα προτεραιοτήτων. Με την οικονομία σε κακά χάλια και τη χώρα στο χείλος της χρεωκοπίας, θεωρούν, πως συζητήσεις για τον εκλογικό νόμο ή τη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας θα μπορούσαν να γίνουν σε ένα επόμενο στάδιο.
Ο ίδιος πάντως προχωρεί… Μάλιστα, κατά την συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με αφορμή την επέτειο των 100 πρώτων ημερών, άφησε να εννοηθεί πως θα προχωρήσει ακόμα και σε πρόωρες εκλογές στην περίπτωση που κάποιο νομοσχέδιο δεν υπερψηφιστεί απ’ τους βουλευτές του.
Η ουσία, ωστόσο, δεν βρίσκεται στην αποφασιστικότητα του Γιώργου Παπανδρέου να βάλει τέλος στην μουρμούρα βουλευτών και μεγαλοστελεχών για το γερμανικό μοντέλο εκλογής ή τον “Καλλικράτη”. Αλλά στην πεποίθησή του πως η βασική αιτία της κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα δεν είναι η οικονομία, αλλά ο τρόπος διακυβέρνησης.
Ίσως να έχει δίκιο. Μπορεί ο καθένας να έχει την άποψή του για τον τρόπο που η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να ανακάμψει. Πλην όμως οποιοδήποτε σχέδιο ανάκαμψης (έστω κι αυτό της Σταθεροποίησης κι Ανάπτυξης που τελικώς η κυβέρνηση παρουσίασε στις Βρυξέλλες) για να εφαρμοστεί απαιτεί την εύρυθμη λειτουργία και τη χρηστή διαχείριση του κρατικού μηχανισμού. Κι αυτό μόνον ένας ολοκληρωτικά διαφορετικός τρόπος διακυβέρνησης μπορεί να την διασφαλίσει…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
