Η πολλαπλή κρίση που βιώνει η κοινωνία μας με αποκορύφωμά της το δημοσιονομικό αδιέξοδο, και τα πικρόχολα σχόλια «παραγόντων», «κερδοσκόπων», και «οίκων», πληγώνει τους Έλληνες.
Δεν πρόκειται να σχολιάσουμε τους ανεύθυνους εκ του ασφαλούς «μανώληδες», που με τα λόγια χτίζουν ανώγεια και κατώγεια, γιατί αποδοκιμάστηκαν στις τελευταίες εκλογές και μάλλον θα ψάχνονται στις επόμενες, και γιατί η υποτίμηση της νοημοσύνης του κόσμου έχει όρια. Πρόκειται όμως να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά ότι για την δεινή κατάσταση που έχει περιέλθει ο τόπος είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει διαφθορά, ρουσφέτι, ανομία, αναξιοκρατία, και το καταγγέλλουμε. Αρκεί βέβαια η καταγγελία να μην αφορά εμάς, και να μη θίγει το πρόσκαιρο συμφέρον μας. Τώρα όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Ξαφνικά ανακαλύψαμε τον ίλιγγο του κενού.
Ακόμα και να τα ρίξεις στους προηγούμενους και στην κακοδιαχείριση, φαντάζει ήδη ανεδαφικό και απόμακρο γιατί ο καταιγισμός των γεγονότων και της κατρακύλας είναι τέτοιος, που κανένας δεν μπορεί πια να βολευτεί με το παρελθόν, τη στιγμή που γίνεται πόλεμος για την επιβίωση του παρόντος. Όλοι πλέον έχουμε το αίσθημα ότι ζούμε στιγμές «μαζινό», στιγμές μάζωξης, και συλλογικού συνειδητού που το συνέχει ο φόβος.
Τώρα όμως δεν είναι ώρα καταλογισμού ευθυνών, αλλά μάχης. Πρέπει όλοι να συνταχθούμε κοντά στην κυβέρνηση, κόμματα, πολίτες, φορείς και να πούμε το μεγάλο ΝΑΙ, όπως παρακάμπτοντας ιδεολογικές διαφορές, ακόμα και εκ διαμέτρου αντίθετες, είπαμε κάποτε το μεγάλο ΟΧΙ. Ίσως μέσα από αυτή την καταστροφική κρίση, να ξαναανακαλύψουμε τις πατροπαράδοτες αξίες μας που μας στήριξαν σε πιο δύσκολους καιρούς και τώρα τις ανασύρουμε από τα σκονισμένα σεντούκια της μνήμης για να μας ξαναστηρίξουν. Γιατί όπως λέει κι ο Σεφέρης, «βρήκαμε τη στάχτη, μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας…»
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία οικονομική και πολιτική εφημερίδα ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
