Η πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Καραμανλή, έγινε κεκλεισμένων των θυρών. Ωστόσο, η διαρροή ήθελε τον πρωθυπουργό να συστήνει στους υπουργούς του να κυβερνήσουν «σεμνά και ταπεινά». Το θέμα της «ηθικής διακυβέρνησης» τέθηκε ευθέως απ’ τον Κώστα Καραμανλή, πλην όμως έμεινε στο επίπεδο της ρητορείας.
Προς άρση όμως των όποιων δικαιολογημένων επιφυλάξεων, αξίζει να αναλογιστεί κανείς πως από μόνη της η πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού να αναδείξει δημόσια την ύπαρξη, αλλά και τη χρησιμότητα ύπαρξης των ανεξάρτητων αρχών, ως μηχανισμών εποπτείας του κράτους, δεσμεύει την κυβέρνηση να τις αξιοποιήσει προς όφελος του πολίτη. Και θα είναι ολέθριο λάθος να τις αγνοήσει ή να τις παρακάμψει στο μέλλον.
Ο κ. Γιώργος Καμίνης, επικεφαλής της Αρχής, ήταν απολύτως κατανοητός και εξόχως κατατοπιστικός τόσο ως προς τη λειτουργία της υπηρεσίας που εποπτεύει, όσο κι ως προς τη χρησιμότητά της. Σίγουρα, όσοι άκουσαν ή διάβασαν τα όσα είπε, θα αισθάνθηκαν ότι τελικά το ελληνικός κράτος δεν έχει διαλυθεί τελείως. Κι υπάρχει ελπίδα να γίνει επιτέλους ένα κράτος κατά τα πρότυπα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Η τεχνογνωσία λοιπόν υπάρχει. Τα προβλήματα έχουν εντοπιστεί. Έχουν καταγραφεί. Κι οι λύσεις υπάρχουν. Το μόνο που απαιτείται είναι πολιτική βούληση. Ο Γιώργος Παπανδρέου έδειξε να τη διαθέτει. Κι έτσι όπως έβαλε το ζήτημα, δύσκολα θα μπορέσει να κάνει πίσω. Είναι αναγκασμένος να προχωρήσει μπροστά, λύνοντας οριστικά το μεγαλύτερη ίσως πρόβλημα που εμποδίζει την πρόοδο της χώρας.