admin

ΤΑ… ΡΕΣΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΡΣΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ

4 Σεπτεμβρίου, 2009
Πολιτική & Διακυβέρνηση

Μοίρασε το

Ο Μιχάλης Λιάπης δεν είναι ένας τυχαίος πολιτικός. Είναι κι αυτός ανιψιός του αείμνηστου ιδρυτή της ΝΔ, αλλά ατυχώς δεν διαθέτει το ίδιο επώνυμο – το διαβατήριο δηλαδή για την αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία που διαθέτει ο πρώτος του εξάδελφος. Σε αντίθεση με τον Κώστα Καραμανλή, ο κ. Λιάπης ήταν κοντά στον Κωνσταντίνο Καραμανλή τα δύσκολα χρόνια της εξορίας στο Παρίσι. Κι ήταν πίσω του όταν κατέβαινε τα σκαλιά του γαλλικού πρωθυπουργικού αεροσκάφους που μετέφερε τον «Εθνάρχη» στην Αθήνα για να αναλάβει τα ηνία της χώρας μετά την πτώση των Συνταγματαρχών. Όλα αυτά βεβαίως είναι γνωστά.

Επισημαίνονται όμως προκειμένου να δικαιολογήσουν την αγωνία του κ. Λιάπη για το μέλλον της παράταξης του, η οποία κατά τη γνώμη του – και όχι μόνο – μπαίνει σε «παρατεταμένη κρίση». Και ο κ. Λιάπης είναι αρκετά υπεύθυνος και έμπειρος πολιτικός για να επιδίδεται σε ανούσια κινδυνολογία. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς: Από τη στιγμή που εξ ορισμού η εξουσία διαθέτει ισχυρή συγκολλητική ουσία και η ΝΔ όντας κυβέρνηση παρουσιάζει διαλυτικά χαρακτηριστικά, τι θα συμβεί όταν η εξουσία θα έχει χαθεί;

Η ενότητα της ΝΔ δοκιμάστηκε έντονα το 1993. Όμως, η προνοητικότητα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να παραιτηθεί απ’ την ηγεσία του κόμματος, κινώντας τις διαδικασίες διαδοχής εμπόδισαν το μοιραίο. Ανάλογη κατάσταση αντιμετώπισε η ΝΔ και το 1996 όταν ο Μιλτιάδης Έβερτ έχασε τις εκλογές απ’ τον Κώστα Σημίτη. Τότε όμως η συγκολλητική ουσία βρέθηκε στο όνομα Καραμανλή. Έτσι, ο Κώστας Καραμανλής από απλός βουλευτής βρέθηκε με την υποστήριξη διακεκριμένων πολιτικών οικογενειών της ΝΔ να ηγείται της παράταξης.

Σε περίπτωση ήττας του Κώστα Καραμανλή στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και αποχώρησής του και από την ηγεσία του κόμματος, η συγκολλητική ουσία που θα κρατήσει το κόμμα ενωμένο σε μια δύσκολη συγκυρία δεν θα υπάρχει. Και με κάποιο τρόπο θα πρέπει να αναζητηθεί, προκειμένου να μην καταρρεύσει ένας εκ των ισχυρών πυλώνων του πολιτικού συστήματος.

Σε αυτή τη διαδικασία αναζήτησης ο κ. Λιάπης δηλώνει παρών. Με την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις ερχόμενες εκλογές, επιχειρεί κι αυτός με τη σειρά του να «παίξει τα ρέστα» στην κούρσα της διαδοχής που αναπόφευκτα θα ακολουθήσει στη ΝΔ και ό,τι (του) βγει. Από το να κερδίσει την αρχηγία του κόμματος μέχρι να αναδειχθεί εκφραστής ή θεματοφύλακας του «νέο-καραμανλισμού» με υπολογίσιμη διαπραγματευτική ισχύ. Σε κάθε περίπτωση δεν έχει τίποτα να χάσει.