Έγινε πλέον σαφές ότι ο πρωθυπουργός έχει βρει το αναγκαίο άλλοθι για να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Μένει να αποσαφηνιστεί και το διακύβευμα της κάλπης που θα θέσει στους ψηφοφόρους. Σαφές επίσης είναι πως δεν μπορεί να μην κάνει τίποτα, όπως συστήνουν δημοσίως πρωτοκλασάτα στελέχη. Κι επειδή ο ανασχηματισμός φαντάζει ως “πουκάμισο αδειανό” που σε τίποτα δεν θα μεταβάλει το πολιτικό σκηνικό, η μόνη επιλογή που (του) απομένει είναι να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Αν ο κ. Καραμανλής πετύχει μια αξιοπρεπή ήττα, θα συσπειρώσει γύρω του το “καραμανλικό” μπλοκ και θα έχει τη δυνατότητα να επαναδιεκδικήσει την προεδρία και να “εκκαθαρίσει” το κόμμα για ένα “νέο ξεκίνημα” που θα τον επαναφέρει σχετικά γρήγορα στην εξουσία. Αν η ήττα είναι διευρυμένη, ο κ. Καραμανλής θα αναγκαστεί να ανοίξει τις διαδικασίες διαδοχής του χωρίς τη δυνατότητα να υποδείξει ή να επηρεάσει την εκλογή υποψηφίου της αρεσκείας του.
Κατά συνέπεια, από τη στιγμή που δεν θα αποφύγει τη μάχη των εκλογών, στο χέρι του είναι μόνο ο χρόνος που θα τη διεξάγει. Στο αμέσως προσεχές διάστημα και προτού έρθει η ώρα σύνταξης του προϋπολογισμού, ο κ. Καραμανλής θα επιχειρήσει να οργανώσει την προεκλογική του καμπάνια με στόχο το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Όπως όλα δείχνουν η στρατηγική του θα είναι να κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ ως υπεύθυνο για την πρόκληση εκλογών και θα αναζητήσει τα επιχειρήματα για να πείσει τους πολίτες. Η επίκληση της “θεσμικότητας” ή “αντισυνταγματικότητας” της θέσης του ΠΑΣΟΚ για την προεδρική εκλογή, θα είναι ένα απ’ αυτά. Η επίκληση των δυσκολιών που θα προκαλέσει στην ήδη επιβαρυμένη οικονομία η εκλογική αναμέτρηση, άλλο ένα. Όλα αυτά όμως συνιστούν το άλλοθι το εκλογών, το διακύβευμα αναζητείται.