ΟΙ ΑΔΕΞΙΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΝΔ, Ο ΜΠΙΣΜΑΡΚ ΚΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ

Μοίρασε το

Χρειάσθηκαν λίγοι μόνο μήνες για να καταρρεύσει ο μύθος της δήθεν θωρακισμένης έναντι της κρίσης ελληνικής οικονομίας, όπως με τρόπο έντεχνο την παρουσίαζαν οι πάσης φύσεως εκπρόσωποι της Ν.Δ. (Αντώναρος και “παπαγαλάκια”). Τα γεγονότα, δυστυχώς για τη κυβέρνηση και πολύ περισσότερο για τους πολίτες της χώρας, διέψευσαν από μόνα τους τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς. Οι τελευταίοι αποδείχθηκαν όχι απλώς ανακριβείς αλλά προσχηματικοί και έωλοι, δημιουργώντας νέο έλλειμμα στην ήδη κλονισμένη αξιοπιστία της χώρας, στο εσωτερικό, στις διεθνείς αγορές αλλά και στις Βρυξέλλες.

Είχαν βέβαια φροντίσει γι’αυτό ο κ. Καραμανλής προσωπικά και οι κατά καιρούς στενοί του συνεργάτες (βλ. Αλογοσκούφης) με σειρά άτυχων χειρισμών, όπως η περιβόητη «απογραφή», η ήπια δημοσιονομική προσαρμογή, η διάλυση του ΣΔΟΕ, η ανικανότητα είσπραξης ακόμη και του Φ.Π.Α. και βέβαια η κυρολεκτική απραξία στις μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές που επέβαλαν η εξέλιξη και οι διεθνείς συνθήκες .

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε λίγο πολύ όλοι, ως μέρος της καθημερινότητάς μας: 1. Αρνητική ανάπτυξη κατά το 2009 όπως άλλωστε είχαν εγκαίρως διαβλέψει όλοι οι διεθνείς οίκοι (Fitch, Morgan Stanley, OOΣΑ, ΔΝΤ) αλλά και η Τράπεζα της Ελλάδος, για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια. 2. Εκτίναξη του ελλείμματος στο υπερβολικό ποσοστό του 7% του ΑΕΠ. 3. Εξωτερικός δανεισμός με επαχθέστατους όρους και επιτόκια (spread) κεντροαφρικανικής δημοκρατίας. 4. Θεαματική αύξηση των ακάλυπτων επιταγών, σχεδόν κατά 200% σε σχέση με το πρώτο επτάμηνο του 2009. 5. Δραματική μείωση των εξαγωγών. 6. Απώλεια εσόδων από τον τουρισμό κατά 15% περίπου σε σχέση με το 2008. 7. Αύξηση της ανεργίας κατά μία τουλάχιστον ποσοστιαία μονάδα το 2009 (9,5%). Επισημαίνεται πως τον Μάιο του τρέχοντος έτους 100.000 περισσότεροι συμπολίτες μας σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2008 περιλήφθηκαν στις κατηγορίες των ανέργων, λόγω της παρατηρούμενης χειροτέρευσης στους κλάδους της μεταποίησης, του εμπορίου, της οικοδομής και της μείωσης των εποχικών προσλήψεων στον τουρισμό . 8. Η ύφεση και η ανεργία, επιταχύνουν την ήδη κακή κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ το ζήτημα της συνταξιοδότησης χιλιάδων συμπολιτών μας, βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα.

Την ελέω των δικών της εσφαλμένων χειρισμών κακή κατάσταση της οικονομίας, δεν μπόρεσαν να περισώσουν οι δειλές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Τα προγράμματα αντικατάστασης του επιδόματος ανεργίας με “γαλάζιες” προσλήψεις στο δημόσιο και τους ΟΤΑ, τα διάφορα Stage, και οι με χαρακτηριστική βραδύτητα προβληθείσες στο εξωτερικό διαφημιστικές καταχωρίσεις για τις ομορφιές της χώρας, δεν αποτελούν παρά «ασπιρίνη» όταν η ασθένεια είναι σοβαρή και η αντιμετώπισή της απαιτεί ταχύτητα, σοβαρότητα, αποφασιστικότητα. Απαιτεί μία αλλαγή πολιτικής, με δημοσιονομική τόνωση σε μεγάλη κλίμακα. Μια πολιτική την οποία η εμφορούμενη από το παρωχημένο ιδεολόγημα του αντικρατισμού Ν.Δ., δεν θέλει ούτε και μπορεί να υλοποιήσει. Αρνούμενη να δει την πραγματικότητα, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός της, παραμένουν προσκολλημένοι σε δεδομένα του χθες. Τούτο μάλιστα όταν Μέρκελ, Σαρκοζί, Ομπάμα, Γκ. Μπράουν, δεν διστάζουν να ενισχύσουν τον κρατικό παρεμβατισμό που τα προηγούμενα χρόνια είχε κατηγορηθεί ως αιτία όλων των κακών, αντιλαμβανόμενοι πως η ελεύθερη οικονομία και οι κανόνες της αγοράς δεν είναι σε θέση με την περιβόητη αυτορύθμιση να βγάλουν την κοινωνία από τα μεγάλα της αδιέξοδα.

Όμως αυτό που δεν έχει καταλάβει ο συντηρητικός πρωθυπουργός της Ελλάδας των αρχών του 21ου αιώνα, φαίνεται πως το είχε καταλάβει ο αν μη τι άλλο ευφυής Γερμανός πρωθυπουργός του 19ου αιώνα Όττο φον Μπίσμαρκ . Ο τελευταίος ήδη από τη δεκατία του 1880 είχε καθιερώσει τις συντάξεις γήρατος, την ασφάλιση της ανεργίας, ακόμη και την εθνική ασφάλιση για την υγειονομική περίθαλψη. Η κυβέρνηση εξηγούσε ο Μπίσμαρκ «..οφείλει να καλλιεργεί στις τάξεις του πληθυσμού που δεν διαθέτουν ιδιοκτησία, οι οποίες είναι οι πολυπληθέστερες…την αντίληψη ότι το κράτος δεν αποτελεί μόνο θεσμό ανάγκης αλλά και ευημερίας. Με αναγνωρίσιμα και άμεσα πλεονεκτήματα, θα πρέπει (σ.σ. οι κατώτερες τάξεις) να οδηγηθούν στην αντίληψη ότι το κράτος δεν είναι μόνο ένα όργανο διαμορφωμένο για την προστασία των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, αλλά και για την εξυπηρέτηση των δικών τους αναγκών και συμφερόντων».

Αυτά δυστυχώς που ο μεγάλος Γερμανός συντηρητικός πολιτικός αντιλαμβανόταν και μετουσίωνε σε πράξη το 19ο αιώνα, δεν μπορεί δυστυχώς να αντιληφθεί ο Έλληνας πρωθυπουργός που με την πολιτική του το μόνο που πετυχαίνει είναι την αποδόμηση με γοργούς ρυθμούς των επιτευγμάτων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου και στη συνέχεια του Κ. Σημίτη.

Η πολιτική αλλαγή μετά το 1981, δημιούργησε βαθιά τομή και επικαθόρισε τη νεώτερη ιστορία του τόπου, λειτουργώντας προς την κατεύθυνση της μεταμόρφωσης της φύσης της κοινωνίας και της πολιτικής. Αυτό οφείλεται πρωτίστως στην οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, στη γεφύρωση του εισοδηματικού χάσματος με μείωση της απόστασης μεταξύ πλούσιων και εργατικής τάξης και περιορισμό της μισθολογικής διαφοράς μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών εργαζομένων. Έτσι η δημιουργία μίας μεσαίας τάξης, με ουσιαστική βελτίωση των όρων της καθημερινότητάς της, άπιαστο όνειρο κάποτε, έφθασε με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ να θεωρείται κάτι δεδομένο.

Σήμερα όμως αυτό το πριν από μερικά χρόνια δεδομένο, αποδομείται με γοργούς ρυθμούς από τη Ν.Δ. και το ερώτημα που τίθεται είναι αγωνιώδες: η σημερινή κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί ή πρόκειται για κάτι που προκύπτει από τις ανεξέλεγκτες δυνάμεις της αγοράς πέρα από τον έλεγχό μας; Η πρόσφατη ιστορία όμως, παρά τις ιδεοληπτικές προσκολλήσεις της Ν.Δ. έχει αποδείξει πως η πολιτική βούληση αποτελεί ισχυρό αντίδοτο σε κάθε μοιρολατρία, καθιστώντας σαφές πως η πολιτική μεταρρύθμιση μπορεί να φέρει δικαιότερη διανομή του εισοδήματος, δημιουργώντας ταυτόχρονα υγιέστερο κλίμα για την δημοκρατία. Οι ανισότητες μπορούν να περιορισθούν αρκεί να προστρέξουμε με εμπιστοσύνη στην ικανότητα των κυβερνήσεων να διαμορφώνουν την οικονομία, επιφέροντας σημαντικές αλλαγές στη διανομή του εισοδήματος.

Με ποια ειδικότερα μέτρα αυτό μπορεί να επιτευχθεί, και ποιες κατά την άποψή μου πρέπει να είναι οι προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που θα προκύψει οποτεδήποτε και αν προκηρυχθούν εκλογές, είναι κάτι που θα αναλύσω στο 2ο μέρος αυτού του άρθρου.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου