Η ζωή είναι φτιαγμένη για να δημιουργεί μικρούς και μεγάλους ήρωες. Πράξεις ηρωισμού συμβαίνουν καθημερινά. Είναι όμως οι περιστάσεις που τις διατηρούν στην αφάνεια και παραμένουν στον μικρόκοσμο των “ηρώων”. Ο Θεόδωρος Σκουζός ανήκει στις περιπτώσεις που οι περιστάσεις ανέδειξαν κι έκαναν γνωστή μια “ηρωική” του πράξη και το τελευταίο διάστημα να εισέλθει στη χωρία των μικρών “ηρώων” της κοινωνίας μας.
“Μου ήρθε το εκκαθαριστικό κι αισθάνθηκα ότι μου βάζουν το χέρι στην τσέπη”, δήλωσε. Δεν ήταν ο μόνος που το αισθάνθηκε… Όλοι όσοι εργάζονται σκληρά για το “κάτι παραπάνω” στη ζωή τους, αλλά που η υφή του επαγγέλματός τους δεν τους επιτρέπει να “κρύβουν” τα εισοδήματά τους το αισθάνθηκαν. Η διαφορά είναι πως ο 35χρονος δικηγόρος τόλμησε να τα βάλει με το ισχυρότερο των υπουργείων και να προσφύγει στη Δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι η ρύθμιση ήταν αντι-Συνταγματική.
Η απόφαση του Δικαστηρίου δικαίωσε την απόφασή του. Το Δικαστήριο διέταξε αναστολή είσπραξης της έκτακτης εισφοράς μέχρι το θέμα να συζητηθεί επί της ουσίας. Η ουσία όμως είναι ότι το Δικαστήριο έκρινε θετικά τη βασιμότητα της προσφυγής και δημιούργησε ένα προηγούμενο που μπορούν να αξιοποιήσουν κι άλλοι φορολογούμενοι που αισθάνθηκαν το χέρι του κράτους στην τσέπη τους. Ο Θεόδωρος Σκουζός ήταν ο πρώτος που άνοιξε την πόρτα. Που έκανε το πρώτο θαρραλέο βήμα. Ο μικρός “ήρωας” άνοιξε το δρόμο και στο εξής τα πράγματα θα πάρουν τη σειρά τους…
Κι είναι σαφές ότι θα πρέπει, κάποια στιγμή, να μπει μια σειρά σε αυτό το άδικο κράτος που δεν σέβεται τους πολίτες τους. Που δεν τους προστατεύει. Που τους κοιτά καχύποπτα είτε όταν είναι δώσουν, είτε όταν είναι να πάρουν. Κι είναι αυτή η αμφίδρομη σχέση καχυποψίας κι ανειλικρίνειας που δημιουργεί τόσο και τόσα προβλήματα. Ένας διαρκής κλεφτοπόλεμος που δεν ωφελεί κανένα. Ούτε το Κράτος, ούτε τους πολίτες του. Και το κυριότερο, δεν διαμορφώνει την κοινωνική συνείδηση που σε τελική ανάλυση δεν είναι μια ηρωική πράξη. Είναι μια πράξη πατριωτική.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
