Σε πρώτη φάση είναι θέμα εκπαίδευσης! Ο κ. Γιώργος Σουφλιάς, ως πολιτικός μηχανικός, εκπαιδεύτηκε να δίνει πρακτικές λύσεις. Ως πολιτικός (σκέτο) ουδέποτε αμφισβήτησε ότι η πολιτική είναι πρακτικές λύσεις. Κάπως έτσι τα μέτρα που πήρε πρόσφατα εμπεριέχουν το στοιχείο της πρακτικότητας. Ικανοποιούν συνδυαστικά την ανάγκη ενίσχυσης του δημοσίου ταμείου με επιπλέον έσοδα, την ανάγκη μείωσης των ατμοσφαιρικών ρύπων στα μεγάλα αστικά κέντρα, την ανάγκη ενίσχυσης των ευρωπαϊκών αυτοκινοτοβιομηχανιών μέσω της αύξησης των πωλήσεων “καθαρών” οχημάτων και την έμφυτη ανάγκη του νεο-Έλληνα για επίδειξη, την οποία ικανοποιεί ένα καινούργιο αυτοκίνητο…
Διότι πουθενά στα νέα μέτρα που εξήγγειλε πρόσφατα δεν διακρίνεται η πρόθεσή του να εκπαιδεύσει τους πολίτες στο να στραφούν στη χρήση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Αντιθέτως, ο υπουργός πλειοδοτεί στην ιδιότυπη σχέση του νεο-Έλληνα με το αυτοκίνητο του, επιμένοντας να επιβραβεύει μια διαχρονικά βλαπτική συνήθεια για το περιβάλλον που, ως αρμόδιος υπουργός υποχρεούται να μεριμνά για την προστασία του.
Είναι προφανές ότι τέτοιου είδους εκπαίδευση εξυπηρετεί μια διαφορετική αντίληψη για τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον, την οποία ο κ. Σουφλιάς δεν διαθέτει. Διαφορετικά θα είχε εφεύρει διαφορετικές… πρακτικές λύσεις για να την υπηρετήσει.
Κάτι που δεν είναι δα και τόσο σπουδαίο. Στη Μπογκοτά για παράδειγμα, την πρωτεύουσα της Κολομβίας (όχι κάποιας ευρωπαϊκής αναπτυγμένης χώρας), ο Δήμαρχος της κι εκλεκτός του αμφιλεγόμενου προέδρου Ουρίμπε, Ενρίκε Πελανόζα, δημιούργησε ένα σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς που αποσυμφόρησε μια πόλη 7 εκ. κατοίκων κάνοντας κάτι απλό και πρακτικό. Δίπλα στις λεωφορειολωρίδες, όπου κινείται ο “κόκκινος στόλος” των χιλίων διπλών λεωφορείων, έχουν κατασκευαστεί ποδηλατόδρομοι, ενώ ειδικά διαμορφωμένοι τερματικοί σταθμοί διαθέτουν πάρκινγκ ποδηλάτων.
Ο συνδυασμός ΜΜΜ και ποδηλάτου είναι ένας πρακτικός τρόπος για να λυθεί και το κυκλοφοριακό πρόβλημα και το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης των μεγάλων αστικών κέντρων. Δεν είναι όμως ο τρόπος για να ανακουφιστεί άμεσα το πρόβλημα της αγοράς αυτοκινήτων και των δημόσιων οικονομικών.
Σε τελική φάση, εκτός από ζήτημα εκπαίδευσης και πρακτικότητας, η πολιτική είναι πρωτίστως και ζήτημα προτεραιοτήτων.