της SEGOLEN ROYAL, Αντιπροέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς
Να είναι ένας κόσμος που δεν θα υπάρχουν πλούσιοι, όπως σήμερα που γίνονται οι πλούσιοι συνεχώς πλουσιότεροι και οι φτωχοί που γίνονται συνεχώς φτωχότεροι. Και δε θα υπάρχουν πλούσιοι γιατί οι πλούσιοι θα έλξουν προς τα πάνω τους πιο φτωχούς και θα υπάρχει μια φοβισμένη μέση κοινωνική τάξη.
Ελπίζουν ότι θα ζήσουν καλύτερα από τους γονείς και τους παππούδες τους, διότι υπάρχει βεβαίως μια σταδιακή εξέλιξη της ποιότητας ζωής. Διότι τα παιδιά δεν πρέπει να φθάνουν να ζουν χειρότερα από τους γονείς. Έτσι λοιπόν αισθάνονται πολύ καταπιεσμένοι. Και αν υπάρχει τέτοιο μεγάλο ποσοστό αποχής στις ευρωεκλογές, εγώ δεν νομίζω ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται πλέον για την πολιτική.
Νομίζω αντίθετα, ότι έχουν απογοητευθεί από την αποτελεσματικότητα της πολιτικής. Και ταυτόχρονα υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής. Και γι’ αυτό το λόγο να συσκεφθούμε μαζί να σκεφθούμε μαζί, γιατί ζούμε σε ένα πολύπλοκο κόσμο και θα πρέπει να βγάλουμε από το κουτί της γνώσης. Ακούσαμε τι μας είπαν οι κοινωνιολόγοι οι οποίοι μιλούν σαν φιλόσοφοι.
Έτσι λοιπόν και ο λαός έχει λόγο σ’ όλα αυτά. Δεν υπάρχουν ειδικοί που έχουν την τεχνική γνώση, που είναι σε πολύ καλά πανεπιστήμια και από την άλλη μεριά υπάρχουν οι πολίτες που δεν έχουν δικαίωμα να λένε τίποτα.
Νομίζω λοιπόν ότι αυτό είπαμε στο πλαίσιο αυτού του Συμποσίου και πραγματικά ο Γιώργος Παπανδρέου θα ανανεώσει και θα αναδιαμορφώσει το ΠΑΣΟΚ. Είναι επικεφαλής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και σας βεβαιώ ότι αυτός την συντονίζει και αυτός εισήγαγε το θέμα της δημοκρατίας σε αυτή τη συζήτηση. Διότι ότι γίνεται χωρίς το λαό κάποια στιγμή θα στραφεί εναντίον του κόσμου.
Έτσι η πολιτική της αριστεράς θα πρέπει να είναι τέτοια που να ασχολείται με τα κοινά. Θα πρέπει να καθορίσουμε την ιδανική κοινωνία που θέλουμε να ζήσουμε. Θα πρέπει να απελευθερωθεί κάθε άτομο και αυτή η απελευθέρωση θα πρέπει να συνδυάζει το ατομικό και το συλλογικό θα πρέπει ο καθένας να έχει την ελευθερία να επιλέγει την ζωή του, να διαλέγει τις αρχές που θα μεταφέρει στα παιδιά του, θα πρέπει να καθορίζει το πλαίσιο που θέλει να ζει η οικογένειά του και θα πρέπει επίσης να υπάρχει αλληλεγγύη που θα προσφέρει εκπαίδευση, θα προσφέρει στέγαση, τη δυνατότητα μετακίνησης, την δυνατότητα προσωπικής καλλιέργειας.
(Το άρθρο αυτό είναι η ομιλία –παρέμβαση της Σεγκολέν Ρουαγιάλ στην λήξη των εργασιών του Συμποσίου της Σύμης , που πραγματοποιήθηκε στη Σκιάθο 12-17 Ιουλίου 2007)
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
