Ο Κώστας Χριστίδης αποκωδικοποιεί την ομιλία που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ΔΕΘ και θέτει το ερώτημα. Θα είναι άλλη μια κυβέρνηση; Ή θα είναι μια άλλη κυβέρνηση; Ο ενιαίος φόρος, ως προοπτική και ένα ισχυρό κράτος ως πυλώνας της φιλελεύθερης προσέγγισης αναδεικνύουν την φιλοσοφία του πρωθυπουργικού οράματος.
Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ έγινε σε ένα περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων. Μέσα σε βαρύ κλίμα, όπου κάθε λάθος μπορεί να κοστίσει πολύ ακριβά. Το εύρος και το βάθος των προβλημάτων τον ανάγκασε να επεκταθεί και σε θέματα όχι αμιγώς οικονομικά. Γεγονός το οποίο προσέδωσε στην ομιλία του (αλλά και στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου) χαρακτήρα οιονεί προγραμματικών δηλώσεων.
Από όσα είπε επιλέγω να σταθώ στα εξής:
Ενιαίος φόρος, μια προοπτική
Πρώτον, η βασική επιλογή είναι εμφανώς η στήριξη της μεσαίας τάξης μέσω της μείωσης φορολογικών επιβαρύνσεων. Δηλαδή, η πλήρης κατάργηση για το 2021 (με ανάλογη προοπτική και για τα επόμενα έτη) της εισφοράς αλληλεγγύης για μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για εργοδότες και εργαζόμενους κατά 3%.
Πρόκειται για άμεσο και υγιή τρόπο ενίσχυσης (χωρίς επιδοτήσεις, δάνεια κ.α.) του πραγματικού εισοδήματος μεγάλων κατηγοριών ανθρώπων. Εκείνων που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αναπτυξιακή διαδικασία.
Είναι πολύ θετικό το ότι οι ελαφρύνσεις αυτές έχουν οριζόντιο χαρακτήρα. Δηλαδή δεν διαφοροποιούνται βάσει εισοδηματικών κριτηρίων, δήθεν “προοδευτικών” κλιμάκων κ.λπ. Θα ήταν ακόμη θετικότερο εάν ήταν πλήρως οριζοντιοποιημένες. Δηλαδή χωρίς εξαιρέσεις βάσει των πηγών προέλευσης του εισοδήματος.
Κατά την άποψή μου, τελικός στόχος των φορολογικών μεταρρυθμίσεων των επομένων ετών πρέπει να είναι η καθιέρωση ενιαίου φόρου εισοδήματος (flat tax rate). Μεταρρύθμιση που θα έδινε ισχυρό κτύπημα στη γραφειοκρατία και αντίστοιχη ώθηση στην ανάπτυξη.
Επιδοτείται η εργασία, όχι η ανεργία
Δεύτερον, είναι επίσης πολύ θετική η εξαγγελία “καινοτόμου προγράμματος επιδότησης 100.000 θέσεων εργασίας”. Πρέπει να έχουμε υπόψη πως όταν επιδοτείς κάτι, εισπράττεις περισσότερο από αυτό που επιδοτείς. Όταν επιδοτείς την παραγωγή π.χ. σιταριού, παράγεται περισσότερο σιτάρι.
Όταν επιδοτείς την ανεργία, έχεις περισσότερη ανεργία.
Χρειάζεται να επιδοτούμε (λελογισμένα, γιατί οι πόροι δεν περισσεύουν) την εργασία, όχι την ανεργία. Και είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα διαμορφωθεί και πως θα λειτουργήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Ας θυμηθούμε, πάντως, ότι ο πλούτος και οι θέσεις εργασίας δεν είναι σταθερές ποσότητες που μπορούν να ανακατανέμονται κατά το δοκούν (και κατά τις αντιλήψεις αριστερών “κοινωνικών μηχανικών”). Αλλά αυξομειώνονται σε επίπεδο ενός ατόμου, μίας επιχείρησης ή μίας χώρας ανάλογα με την ορθότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται. Και με την ταχύτητα και τον βαθμό υλοποίησης των αποφάσεων αυτών.
Ισχυρό κράτος, πυλώνας φιλελεύθερης προσέγγισης
Τρίτον, θεωρώ πολύ σημαντική τη δήλωση του πρωθυπουργού, ότι “πιστεύω σε ένα ισχυρό αλλά όχι πλαδαρό κράτος… Αυτός είναι κεντρικός πυλώνας μίας σύγχρονης φιλελεύθερης προσέγγισης”.
Πράγματι, η σύγχρονη φιλελεύθερη αντίληψη (αυτήν που οι κρατιστές όλων των κομμάτων κακοπίστως αποκαλούν “νεοφιλελευθερισμό”) είναι αναφανδόν υπέρ ενός ισχυρού κράτους. Αυτό “επιτελεί τα σωστά πράγματα με τον σωστό τρόπο” (is both effective and efficient). Με ομοιόμορφη εφαρμογή κανόνων δικαίου έναντι πάντων, κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Και με παροχή κατάλληλου διχτυού ασφαλείας για τους αδύνατους.
Άλλη μια κυβέρνηση ή μια άλλη κυβέρνηση
Στο πλαίσιο αυτό είναι υψίστης σημασίας το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα των επόμενων δώδεκα μηνών που ανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης. Αυτό περιλαμβάνει εκσυγχρονισμό της αγοράς εργασίας. Αναμόρφωση της επικουρικής ασφάλισης. Επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης κ.α.
Η υλοποίηση αυτών θα καθορίσει εάν η κυβέρνησή του θα είναι “άλλη μία κυβέρνηση” ή “μία άλλη κυβέρνηση”.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
