Οι αλλεπάλληλες εκρήξεις παγιδευμένων δεμάτων σε πρεσβείες ξένων χωρών στην Αθήνα και η φημολογία περί αποστολής παγιδευμένου πακέτου στο γραφείο της Άνγκελα Μέρκελ(!) εκτός τού ότι επανέφεραν το κλίμα φόβου στους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, αναβίβασαν την Ελλάδα στην κορυφή της διεθνούς ειδησεογραφίας – με αρνητικό τρόπο για άλλη μια φορά.
Διπλό το πλήγμα, ένας ο αποδέκτης: Η ελληνική οικονομία που βάλλεται για άλλη μια φορά. Την ίδια ώρα οι Έλληνες τρομοκρατημένοι και σε πλήρη σύγχυση βιώνουν άλλη μια κατάσταση σοκ, λίγες μέρες προτού προσέλθουν στις κάλπες για να απαντήσουν στο δίλημμα που εμμέσως πλην σαφώς έθεσε ο πρωθυπουργός: “Παπανδρέου ή χάος”.
Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς πως όλα αυτά συμβαίνουν τυχαία. Εκεί που ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνηση έβλεπαν φως στην άκρη του τούνελ, εκεί που υποστήριζαν ότι “οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πιάσουν τόπο”, εκεί που οικονομικοί παράγοντες διαβεβαίωναν ότι το έλλειμμα θα περιοριζόταν και δεν θα αργούσε η στιγμή που η Ελλάδα θα επανέρχονταν στις διεθνείς αγορές, όλα άλλαξαν. Δέκα μέρες νωρίτερα και τα πάντα ανατράπηκαν.
Ήταν η στιγμή που ο πρωθυπουργός δήλωσε ευθαρσώς πως δε θα διστάσει να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές αν το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση καταδείξει πως η κυβέρνηση δεν έχει πια πολιτική νομιμοποίηση. Πως θα φανεί κάτι τέτοιο ουδείς μπήκε στον κόπο να το εξηγήσει. Ποιος είναι δηλαδή εκείνος που θα κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα. Ούτε βεβαίως εξήγησε κανείς γιατί η όποια ψήφος στις εκλογές για την ανάδειξη τοπικών αρχόντων θα πρέπει να βάλει τη χώρα στην περιπέτεια των πρόωρων εκλογών – όταν μάλιστα δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έπαιρνε ξεκάθαρα την εντολή να κυβερνήσει τη χώρα για μια τετραετία.
Είναι σαφές πλέον πως την ερχόμενη Κυριακή οι ψηφοφόροι θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα υπό καθεστώς φόβου. Δεν θα είναι μια χαλαρή ψήφος όπως προεξοφλούν όσοι της προσδίδουν χαρακτηριστικά κρισιμότητας.
Κι όπως φαίνεται το πετυχαίνουν. Θέλοντας και μη οι ψηφοφόροι βρίσκονται σε δίλημμα. Από τη μια πλευρά ο φόβος κι η ανησυχία για τις επιπτώσεις της “μνημονιακής” πολιτικής της κυβέρνησης κι από την άλλη ο φόβος κι η αβεβαιότητα απ’ το ενδεχόμενο δημιουργίας πολιτικής αστάθειας. Μεταξύ δυο κακών θα κληθούν να διαλέξουν το χειρότερο κακό. Ενώ απλά και πολιτισμένα θα έπρεπε να σκεφτούν ποιος θα είναι ο τοπικός άρχοντας που θα έχει την ικανότητα να επιλύσει απλά καθημερινά τους προβλήματα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
