Ο Πατακός και άλλοι απριλιανοί έχουν βγει από χρόνια και δεν έσταξε μύτη. Γιατί δεν μπορεί να βγει ο Ξηρός με ανήκεστο, όπως προβλέπει ο Νόμος; Δεν είναι ανήκεστος ή δεν ισχύει ο Νόμος; Το πραξικόπημα και τα εφτά χρόνια Χούντας είναι λιγότερο σοβαρά από την τρομοκρατία;
Γιατί καθυστερεί τόσο το θέμα με τους καναλάρχες; Αμέλεια, έλλειψη προετοιμασίας, εξαρτάται το θέμα από την εξέλιξη της Διαπραγμάτευσης ή μήπως έχει υπάρξει και πριν από τις εκλογές επαφή, συνεννόηση, κατανόηση; Ζητούμενο και εδώ ο «έντιμος συμβιβασμός»;
Γιατί όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση, στελέχη του κατάγγειλαν ότι οι κουκουλοφόροι ήταν βαλτοί της αστυνομίας και τώρα σιωπούν; Έλεγαν ψέματα; Οι κουκουλοφόροι θέλουν νέο Γρηγορόπουλο, είναι μηχανισμοί (ημεδαποί ή και αλλοδαποί) που προειδοποιούν για «έγχρωμη επανάσταση» μόλις χρειαστεί, είναι φίλοι για τους οποίους ντρεπόμαστε, ή ισχύει το γνωστό «δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι»; Απορίες.
Χάσαμε την καλύτερη ευκαιρία για την καλύτερη δυνατή λύση, λέει το Ρώυτερ. Και γιατί τη χάσαμε; Επειδή, λέει άλλος έγκυρος, πάμε στις Βρυξέλλες και ζητάμε λεφτά σαν ταξιτζήδες. Άμα θέλουν καλούς τρόπους, τον ευγενέστατο και από Μεγάλη Οικογένεια Σαμαρά γιατί τον άφησαν στον άσο; Η κυβέρνηση, λένε εν χορώ τα ξένα ΜΜΕ, έχασε την εμπιστοσύνη των –ευγενέστατων-Εταίρων, αυτών που μας αποκαλούν, με πολύ «σικ», ταξιτζήδες, τεμπέληδες κι αχαϊρευτους. Και γιατί δεν απολαμβάνουμε πλέον της εμπιστοσύνης τους; Επειδή δεν δέχεται η κυβέρνηση να μειώσει κι άλλο τις συντάξεις και τους μισθούς και διακινδυνεύει την τύχη της Οικονομίας προστατεύοντας την πρώτη κατοικία για να μη βρεθούν στο δρόμο οικογένειες. Βήμα πίσω δεν έχουν κάνει οι Εταίροι, οι Βρυξέλλες/Βερολίνο (ΒΒ). Σταθερή στις συγκεκριμένες «κόκκινες γραμμές» και η κυβέρνηση. Αδιέξοδο; Μπα, αντιθέτως. Όλο και πιο πίσω πάει η διαπραγμάτευση, όλο και νέες καταληκτικές ημερομηνίες ανακαλύπτονται όπου, υπόσχονται οι αρμόδιοι, θα δώσουν λύση, οριστική. Τζάμπα φαίνεται να πηγαίνουν οι επισκέψεις, οι συσκέψεις, οι ομαδικές και κατ’ ιδίαν συναντήσεις του Τσίπρα με διάφορους, Μέρκελ, Γιούνγκερ και λοιπές Λαγκάρντ, ανένδοτη κι αυτή αφού «πήρε τα λεφτά της», όπως είπε γελώντας- η Λαγκάρντ είναι απλή μαριονέτα, την κρατάνε γερά, είναι υπόδικος για σκάνδαλο που τη στέλνει φυλακή.
Κάθε απλός καθημερινός άνθρωπος, εκτός των τειχών, αναρωτιέται τι στο καλό γίνεται. Οι κυβερνώντες έχουν πέσει σε χοντρή παγίδα και δεν ξέρουν πώς να ξεμπλέξουν; Γιατί μπαινοβγαίνει το δημοψήφισμα ως ευκαιριακός «εκβιασμός»; Δεν μπορεί, δεν μπορούσε από την αρχή να ειπωθεί, μια για πάντα, ότι αν μας φτάσουμε στο αμήν θα κάνουμε δημοψήφισμα; Να το ξέρουν εκεί στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο; Αυταπάτες; Δεν καταλαβαίνουν τη φύση των απέναντι, τη φύση της σύγκρουσης; Όπως δεν την καταλαβαίνουν όσοι νομίζουν ότι από την Αθήνα ο Τσίπρας με τον Καμένο θα ρίξουν τις Βρυξέλλες, τον Σόϊμπλε και τους λοιπούς.
Κανέναν δεν ενδιαφέρει αν ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ μαζί, πάθουν ότι έπαθε ο Καραμανλής. Αφού τόσο πια επιμένουν ότι δεν έχουν εντολή για τούτο δεν έχουν εντολή για το άλλο, ας θυμηθούν ότι δεν έχουν εντολή να «πέσουν ηρωικά», κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον ηρωισμό τους. Για να πετύχουν τους ψηφίσαμε. Κι αν υπέρτερες δυνάμεις τους εμποδίζουν, να μας το πούνε έγκαιρα. Δεν είναι ότι δεν το βλέπουμε. Όλοι το βλέπουν και γι’ αυτό έχει η κυβέρνηση τη στήριξή μας. Άλλο όμως τι βλέπει ο κόσμος κι άλλο να το ακούσει από τον πρωθυπουργό. Φόβος να δυσκολέψει ή να καεί εντελώς η διαπραγμάτευση δεν νοείται, τι άλλο πια να γίνει; Με ποιον ακόμα να μιλήσει ο Τσίπρας ιδιαιτέρως και να (μην) του αλλάξει γνώμη;
Ότι κι αν λένε το GREXIT δεν το θέλουν, το φοβούνται κι αυτοί κι εμείς. Κι ας κοκορεύονται ότι είναι έτοιμοι να το αντιμετωπίσουν. Αν ήταν τόσο απλό και εύκολο θα μας είχαν διώξει, τι να τους κάνουν τους ταξιτζήδες όταν έχουν καλολαδωμένες τις λιμουζίνες τους; Και μη νομίζετε ότι επιχειρηματολογώ απλοϊκά, αφελώς. Τόσο απλά είναι. Τα έχουμε πει χιλιάδες φορές. ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ χαλάνε τη σούπα, είναι μύγα στο γάλα. Όχι επειδή ζητάνε μερικά ευρώ, μα επειδή έχουν άλλη αντίληψη για την ανάπτυξη, θέλουν ανεξαρτησία. Το θέμα είναι ότι το ευρωγάλα είναι πολυκαιρισμένο, έτοιμο να «κόψει», να δηλητηριαστούν όλοι.
Γιατί η κυβέρνηση καθυστερεί τόσο να προχωρήσει; Γιατί αλλού φαίνεται τολμηρή πχ με τις γερμανικές αποζημιώσεις/δάνειο και αλλού βασιλεύει αμηχανία και απραξία όπως με τις καταλήψεις ή το μεταναστευτικό; Πως και ποιος σκέφτηκε να κάνει πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ πρόσωπο διακριθέν για την προσκόλλησή του στο Μνημόνιο; Κάτι φοβάται η κυβέρνηση ή ήρθε η Άνοιξη και λιαζόμαστε; Απορία ψάλτου βηξ.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
