Μπορεί το Ασφαλιστικό νομοσχέδιο να πέρασε τελικά χωρίς απώλειες για την κυβέρνηση, η πολιτική συζήτηση που προηγήθηκε κατέδειξε ότι μέσα στο ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή δύο διαφορετικές παράλληλες σχολές σκέψης, που είναι δύσκολο να γεφυρωθούν.
Η άλλη εκφράζει το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ, που θεωρεί ότι το κόστος της εξόδου από την κρίση το επωμίζονται μονομερώς οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι ασθενέστεροι οικονομικά, και ζητούν να κατανεμηθούν δίκαια τα βάρη. Η φράση του Δημήτρη Ρέππα ότι πρέπει να πληρώσουν και οι έχοντες και κατέχοντες, είναι σίγουρο ότι βρίσκει μεγάλο ακροατήριο στην παραδοσιακή βάση του κυβερνώντος κόμματος, και όχι μόνο στο λεγόμενο βαθύ ΠΑΣΟΚ όπως συμπεραίνουν ορισμένοι.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι μέσα στους εννέα μήνες της νέας κυβέρνησης πολλά έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, κυρίως ως προς την συνειδητοποίηση της κατάστασης, που αστοχίες, ανεπάρκειες, λαϊκισμός και ο περιβόητος φόβος του πολιτικού κόστους για δεκαετίες, οδήγησαν τη χώρα. Οι πολίτες μουδιασμένοι αρχικά, στήριξαν όπως έδειξαν και οι μετρήσεις της κοινής γνώμης, την αναγκαιότητα λήψης επώδυνων μέτρων για να μπει ένα τέλος στον κατήφορο, πεπεισμένοι από τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, ότι όλοι θα επωμισθούν το κόστος της κρίσης.
Όσο όμως εξακολουθούν, παρά τις πρώτες δειλές περικοπές, οι σπατάλες του δημοσίου, η μη εφαρμογή μετά από μήνες από την εξαγγελία του, του πλαφόν στις προκλητικές αμοιβές, και κυρίως το στέγνωμα της αγοράς, και η εκτίναξη της ανεργίας, η ανοχή θα εξατμίζεται με ρυθμούς κοινωνικού βρασμού. Και φυσικά η στήριξη των κυβερνητικών επιλογών από τη βάση του κόμματος συνεχώς θα χαλαρώνει.
Το στοίχημα είναι δύσκολο και εν μέσω κρίσης τα περιθώρια λήψης μέτρων που θα ανακουφίσουν τους κάτω από το όριο της φτώχειας συμπολίτες μας ελάχιστα. Για το λόγο αυτό πρέπει πρώτα απ’ όλα να εμπεδωθεί το αίσθημα δικαιοσύνης στην κοινωνία με την χωρίς αναβολή και εξαιρέσεις πάταξη της φοροδιαφυγής, όχι φυσικά με κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά με την ανακοίνωση πραγματικών αποτελεσμάτων.
Ο πρωθυπουργός οφείλει να κινητοποιήσει κάποια από τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου που κάνουν «λευκή αποχή», όταν πρόκειται να στηρίξουν κυβερνητικές επιλογές μείζονος σημασίας, όπως έγινε με το Ασφαλιστικό που αυτοί που έβαλαν πλάτη μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, φοβούμενοι το προσωπικό τους κόστος. Αν κάποιοι συνεχίσουν αυτό το δρόμο αποφασιστικά πρέπει να τους δείξει το δρόμο της εξόδου. Να βάλει επίσης τέλος στην ανούσια τηλεοπτική πασαρέλα κάποιων κυβερνητικών στελεχών που η συνεχής παρουσία τους στα παράθυρα των τηλεοπτικών δελτίων, κάνει τους πολίτες να αναρωτιούνται αν βρίσκονται ποτέ στο γραφείο τους.
Ο πρωθυπουργός έχει κατακτήσει τη γενική εκτίμηση για την χωρίς προηγούμενο προσπάθειά του στο εξωτερικό να ξαναφέρει στη χώρα την απολεσθείσα αξιοπιστία της. Τώρα πρέπει να στραφεί στην καθημερινότητα των πολιτών, στη διασφάλιση της δικαιοσύνης και της κοινωνικής συνοχής, με την ίδια επιμονή, και είναι απολύτως βέβαιο ότι παρά τα λάθη και τις ολιγωρίες, και η βάση του κόμματός του και οι πολίτες γενικότερα θα ανταμείψουν τις προσπάθειές του.
Το άρθρο του Κώστα Χριστοφιλόπουλου δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα “ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ”
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
