Για τα κράτη βέβαια το πράγμα είναι διαφορετικό. Δυσκολότερα πτωχεύει. Δυσκολότερα οι πιστωτές του χάνουν τα λεφτά τους. Γιατί, όλο και κάτι θα έχουν να διεκδικήσουν κατά την …εκποίηση της περιουσίας του. Αν λοιπόν σου χρωστά το κράτος κοιμάσαι πιο ήσυχος. Άσε που εδώ οι τόκοι τρέχουν υπέρ σου… Και στο τέλος της ημέρας δεν πάρεις ρευστό, όλο και κάποιο «φιλέτο» του Δημοσίου θα σου πέσει…
Τους τελευταίους μήνες πολλοί Έλληνες έχουν χάσει τον ύπνο τους. Διότι, δυστυχώς, είναι πολλοί, πάρα πολλοί, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαν δοσοληψίες με το κράτος. Από τους εκδότες με την κρατική διαφήμιση. Από τους εργολάβους με τα δημόσια έργα. Από τους τραπεζίτες με τα κρατικά ομόλογα. Μέχρι τους Δημοσίους υπαλλήλους που «πήδηξαν» μέσα στο Δημόσιο απ’ το παράθυρο που τους άνοιξε το πολιτικό τους μέσο. Μέχρι τους συμβασιούχους. Μέχρι τους λογής «προμηθευτές»…
Τελικά το κράτος δεν χρεοκόπησε. Πήρε μια παράταση ζωής για να αποφύγει την πτώχευση. Κι όπως κάθε επιχειρηματίας που προσπαθεί να διασώσει το μαγαζί του, άρχισε τις περικοπές. Και στους μισθούς που μοιράζει και στις δουλειές που δίνει. Κι αφού οι δουλειές με το κράτος περιορίζονται, οι νέες που θα χρειαστούν θα πρέπει να αναζητηθούν στην αγορά. Κι εκεί δεν μετράει ούτε ο γνωστός, ούτε ο ημέτερος. Μετράει ο καλύτερος, ο αποτελεσματικότερος, ο πιο υπεύθυνος, ο πιο αξιόπιστος.
Όσοι δεν έμαθαν τι σημαίνει επαγγελματισμός θα τα βρουν δύσκολα στην αγορά εργασίας. Όσοι έμαθαν να επιβίωναν στην απαιτητική αγορά εργασίας μπορεί και να ευνοηθούν. Και μόνον που θα συναντούν προθυμότερους υπαλλήλους του κράτους να τους εξυπηρετήσουν αρκεί για να δουν την καθημερινότητά τους να βελτιώνεται. Πόσο μάλλον να σκέφτονται πως δεν θα χρειάζεται να δώσουν χρήματα κάτω απ’ το τραπέζι για να διεκπεραιώσουν μια απλή υπόθεσή τους.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
