Οι ευρωεκλογές εμπεριέχουν την δυνατότητα του πολίτη να εκφράσει ,επιβεβαίωση η απόρριψη της “εθνικής στρατηγικής” που υλοποιεί η χώρα προκειμένου με τους συσχετισμούς δύναμης-συμμετοχής να «επηρεάσει» τις εξελίξεις
«Εθνική στρατηγική» ονομάζεται ένα σύνολο στόχων και επιδιώξεων που καλείται να προωθήσει μια πολιτική-κοινωνική πλειοψηφία –συμμαχία! Για θέματα πχ που σχετίζονται με το ρόλο της χώρας και του έθνους στον ευρωπαϊκό και διεθνή καταμερισμό ,την οικονομία και την παραγωγική βάση , και βέβαια των όρων λειτουργίας του κράτους ,της αλληλεγγύης και ασφαλώς τόσο των θεσμών λειτουργίας της δημοκρατίας όσο και της πρόσβασης του συνόλου των πολιτών στους κανόνες της !
[quote text_size=”small”]
Μ’ αυτή την έννοια , η κατεύθυνση και το «χρώμα» των εκλογικών μηνυμάτων για τις πολιτικές & συμμαχίες που θα προωθηθούν και θα αναπτύσσουν την «εθνική στρατηγική» δεν είναι ουδέτεροι!
[/quote]
Ακριβώς γι αυτό το λόγο έχουμε και τη διαφορά ανάμεσα στην «εθνική στρατηγική» που χαράσσουν τα δεξιά –νεοφιλελεύθερα κόμματα , μ’ αυτά του κέντρου η της αριστεράς ! Γιατί επιδιώκουν μέσα από διαφορετικές κοινωνικές πλειοψηφίες και αρχές να δώσουν ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης για την κοινωνία , την οικονομία , τη δημοκρατία ,το κράτος , τις ευρωπαϊκές διεργασίες..
Η περιγραφή στην έκφραση “εθνική στρατηγική” δεν γίνεται τυχαία ! Και αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον , αφού μετατρέπεται σε εκλογικο πήχη , για την συνέχιση , ή την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της!
Ακριβώς γι αυτό το λόγο , ακόμα και σε «επικοινωνιακούς» διαλόγους τίθεται το ερώτημα :
Κατά πόσο τα περιεχόμενα των «υποχρεώσεων» της τρόικα ,ιδιαίτερα αυτών που εξελίσσονται , συνιστούν «εθνική στρατηγική»;
–μπορεί να είναι «εθνική στρατηγική» η αύξηση του χρέους ,η αδυναμία των τραπεζών – παρά τις εγγυήσεις – να χρηματοδοτήσουν ένα σχέδιο ανάπτυξης;
Οι «υποχρεώσεις» τους , στηρίζουν ,συγκρατούν ,διευρύνουν η συρρικνώνουν τηνπαραγωγική βάση ;
–το κράτος εξυγιαίνεται και γίνεται εργαλείο για την «ανάπτυξη» του πολίτη , η οι αρμοδιότητες του εκχωρούνται, εμπορευματοποιούνται , δημιουργώντας μιακοινωνία πολλαπλών κατηγοριών και ταχυτήτων;
–η ανεργία και η πρόσβαση στα δημόσια αγαθά ,να είναι υπόθεση του αχαλίνωτου ανταγωνισμού και του χρηματιστηριακού κερδοσκοπικού κεφαλαίου η ενός σχεδίου που θα πρέπει να διαμορφώνουν εθνικά ευρωπαϊκά και διεθνή κέντρα ;
Και αυτά , ποιοι συσχετισμοί , μπορούν να το πετύχουν;
–οι “υποχρεώσεις” εκχώρησης εθνικώνεργαλείων ανάπτυξης , η νόθευσης του ανταγωνισμού συνιστούν εξυγίανση , ευρωπαϊκή στρατηγική η νεοφιλελεύθερη επέλαση ;
–η «δημοκρατία» είναι το πλαίσιο έκφρασης, ελέγχους ,διαφάνειας και αντιπροσώπευσης της κοινωνίας και των αναγκών της , η’ δομές χειραγώγησης και μετάλλαξη σε «εξουσιοδοτική η επικοινωνιακή επίφαση»?
Τα προηγούμενα καθιστούν προφανές ότι χαρακτήρας και τα περιεχόμενα της «εθνικής στρατηγικής» ΓΙΝΟΝΤΑΙ το κεντρικό διακύβευμα των επιλογών του πολίτη!
Αλλά πως μπορεί να είναι αξιόπιστη μια «εθνική στρατηγική» αν δεν απαντά στο:
– με ποιες αλλαγές, με ποιο χρονοδιάγραμμα ,με ποιες πολιτικές , ποια μέσα ,πόρους και δυνάμεις θα αντιμετωπιστεί η συντελούμενη απο τις “υποχρεώσεις” οικονομική καταστροφή και η ανθρωπιστική κρίση που :
—έθιξε τουλάχιστον το 1/3 της παραγωγικής βάσης η συσωρευτική ύφεση τα τελευταία χρόνια
–δημιούργησε 1 500.000 ανέργους με το 60% να είναι το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας οι νέοι
–έχει επίσημα καταγράψει πάνω από 3.500,000 φτωχούς
— εμφανίζει πάνω από 350000 οικογένειες χωρίς εργαζόμενο, χωρίς ηλεκτρικό
—η δημιούργησε τόσα αλλά κοινωνικά και βιολογικά αδιέξοδα ,μετανάστες…Κτλ
Τα προηγούμενα καθιστούν προφανές ότι «η εθνική στρατηγική» δεν είναι ούτε πανάκεια για την «μετά μνημόνιο εποχή» ,ούτε είναι η συνέχιση μιας καλλίτερης διαχείρισης επιδιώξεων των νεοφιλελευθέρων μνημονίων!
Θα μπορούσε όμως να γίνει λαϊκή εντολή , προκειμένου οι « νεοφιλελεύθερες υποχρεώσεις», να αντικαταστασταθουν από μια «εθνική στρατηγική με ευρωπαϊκό προσανατολισμό»
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
