Ας εξετάσουμε αν το σενάριο αυτό έχει βάση, ποιους θα συνέφερε η υλοποίησή του και ποιοι το βλέπουν ως εφιάλτη…
Ας ξεκινήσουμε από την κυβέρνηση. Έχει πάρει σκληρά και απάνθρωπα σε αρκετές περιπτώσεις μέτρα, δεν έχει ακόμα πείσει ότι βάζει το μαχαίρι βαθιά στη γάγγραινα της φοροαπάτης και φοροδιαφυγής, ωστόσο το επιχείρημα ότι η σωτηρία της χώρας επέβαλε ως μονόδρομο τις επιλογές του σχεδίου στήριξης και του μνημονίου είναι ακόμα ισχυρό. Άρα η κυβέρνηση, με το δεδομένο ότι στις δημοσκοπήσεις διατηρεί ασφαλή διαφορά από τη ΝΔ, θα είχε θεωρητικά κάθε λόγο να ζητήσει ανανέωση της λαϊκής εντολής, και κυρίως την έγκριση από το εκλογικό σώμα των μέχρι τώρα επιλογών της.
Ο πρωθυπουργός μάλιστα που διατηρεί σε υψηλά επίπεδα το απόθεμα της πολιτικής του ειλικρίνειας, προφανώς αν κρίναμε με όρους του πρόσφατου παρελθόντος θα είχε όλη την άνεση να θέσει νοκ άουτ τους πολιτικούς του αντιπάλους. Γιατί ο εκλογικός νόμος που θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, πέρα από το μπόνους των δέκα εδρών που δίνει στο πρώτο κόμμα, δίνει το δικαίωμα στον πρόεδρο του κόμματος να «καθαρίσει» το εσωκομματικό πεδίο αφού θα εφαρμοστεί σε κάποιες περιπτώσεις η λίστα. Το σενάριο ευνοεί και η κατάσταση που βρίσκεται η αντιπολίτευση, κυρίως η μείζον και η αριστερή.
Η ΝΔ, χωρίς να έχει συνέλθει από τη βαριά ήττα και τραυματισμένη από την μάχη για την αρχηγία, με πολιτισμό βηματισμό μετέωρο και πολιτικές επιλογές που δημιουργούν αντιδράσεις και στο εσωτερικό της, όπως η καταψήφιση του μνημονίου, θα έχει για πρώτη φορά άλλους δύο ανταγωνιστές που θα αντλούν ψήφους από την ίδια δεξαμενή.Τον κ. Καρατζαφέρη και την κ. Μπακογιάννη. Οπότε μια διαφαινόμενη συρρίκνωσή της, θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου, και ίσως προκαλούντο απρόβλεπτες εξελίξεις που θα οδηγούσαν την παράταξη σε πολύχρονη κρίση και εσωστρέφεια.
Στην ελάσσονα αριστερή αντιπολίτευση τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε και αυτοδιαλύεται, ενώ το ΚΚΕ, με μια σειρά άστοχων ενεργειών όπως το κλείσιμο των λιμανιών και των αρχαιολογικών χώρων, αλλά και μια αδιέξοδή και καταστροφική συνθηματολογία, βλέπει εν μέσω κρίσης, αντί να εισπράττει ποσοστά από τη λαϊκή δυσαρέσκεια, αντιθέτως να έχει απώλειες στις δημοσκοπήσεις.
Άρα για την κυβέρνηση θα ήταν μια «καλή ευκαιρία», να προσφύγει σε εκλογές, και να στείλει τους αντιπάλους της στο καναβάτσο. Θα το κάνει όμως; Κατά τη γνώμη μας όχι. Είναι βέβαιο ότι το εκλογικό συμφέρον της κυβέρνησης, σε αυτή τη φάση, δεν ταυτίζεται με το συμφέρον της χώρας. Μια προσφυγή στις κάλπες θα έθετε σε κίνδυνο το πρόγραμμα σταθερότητας και θα πλήγωνε διεθνώς την αξιοπιστία μας. Άρα ο Γ. Παπανδρέου που έχει αποδείξει ότι προτάσσει το εθνικό συμφέρον από το παραταξιακό, μάλλον θα αποφύγει τις κομματικές σειρήνες. Εκτός βέβαια αν προκληθεί από τους αντιπάλους του!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
