Μπορούν οι μετανάστες που ζουν νόμιμα στην Ελλάδα και εργάζονται να εκλέγουν και να εκλέγονται; Η Πολιτεία έδωσε θετική απάντηση.
Η κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση το σχετικό νομοσχέδιο του Γιάννη Ραγκούση, το οποίο υπερψηφίστηκε, όχι μόνο από βουλευτές της συμπολίτευσης, αλλά και από βουλευτές της ΝΔ…
Είχε φανεί λοιπόν τότε πως το πολιτικό σύστημα απέκτησε τη δέουσα ωριμότητα να διευθετήσει νομικά ένα υπαρκτό πρόβλημα και να αποκαταστήσει και ηθικά όσους μετανάστες έφτιαξαν τις οικογένειες τους στην Ελλάδα και μεγαλώνουν τα παιδιά τους, στέλνοντας τα στα ελληνικά σχολεία.
Προ ημερών το Δ’ (διευρυμένο) Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας απεφάνθη πως ο νόμος Ραγκούση είναι αντισυνταγματικός. Στο αιτιολογικό της απόφασης αναφέρεται πως η πολιτογράφηση δεν πρέπει να γίνεται με αμιγώς τυπικές προϋποθέσεις, όπως ο χρόνος νόμιμης διαμονής του αιτούντος ή η φοίτηση σε ελληνικό σχολείο, όπως προβλέπει ο ν. 3838/2010, αλλά απαιτείται “εκ μέρους του αλλοδαπού εθελούσια αποδοχή των αξιών που συνάπτονται προς τον Ελληνισμό και την εντεύθεν απόκτηση ελληνικής συνειδήσεως”!!
Ευτυχώς, η απόφαση δεν είναι οριστική. Εκκρεμεί η εξέταση του θέματος και από την Ολομέλεια του ΣτΕ. Συνεπώς, υπάρχουν ακόμα περιθώρια για να αποτραπεί ένα λάθος που κινδυνεύει να βάλει σε περιπέτειες τη χώρα. Διότι το σκεπτικό της απόρριψης είναι εκτός σύγχρονης πραγματικότητας και φιλοτεχνεί μια εικόνα της Ελλάδας που πολλώ απέχει από το να χαρακτηρίζεται ευρωπαϊκή.
Βεβαίως, το ΣτΕ τηρεί και προστατεύει το γράμμα του νόμου. Και το Σύνταγμα είναι πολύ συγκεκριμένο σε θέματα ιθαγένειας. Προφανώς, οι νομικοί του υπουργείου Εσωτερικών υπέπεσαν σε σφάλμα. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι εκεί.
Και βεβαίως το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν λύνεται δικαστικά. Λύνεται μόνο πολιτικά. Ως εκ τούτου, το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει το πολιτικό σύστημα (αν είναι σε θέση…) είναι πολύ συγκεκριμένο: Αντέχει η ελληνική κοινωνία να συμβιώσει με το πλήθος των μεταναστών που διαρκώς στοιβάζονται στη χώρα; Και σε ποιο βαθμό μπορεί να αποδεχθεί και ενσωματώσει όλους εκείνους που νομίμως πια, ζουν στην Ελλάδα;
Για την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα ουδεμία συζήτηση γίνεται. Αντιθέτως, η συζήτηση διεξάγεται με όρους πολιτικού καιροσκοπισμού. Ο ΛΑΟΣ για να είναι συνεπής με την ιδεοληψία περί της “καθαρής Ελλάδας”. Η Αριστερά για να διατυμπανίζει πως προασπίζεται (ακρίτως και αδιακρίτως) τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και η ΝΔ να θεωρεί πως η προάσπιση της απόφασης του ΣτΕ (που με τη δική της συμβολή μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ακύρωση των αποτελεσμάτων των αυτοδιοικητικών εκλογών!) θα της αποφέρει δεξιούς ψήφους.