της ΠΕΝΝΥΣ ΜΠΑΛΙΟΥΣΗ
Οι όμορφοι πολιτικοί όμορφα καίγονται. Η ραγδαία πτώση της δημοτικότητας του Μπαράκ Ομπάμα αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα. Έφτασε μάλιστα έξι στους δέκα Αμερικανούς να μην τον εμπιστεύονται.
Κι όμως, ο Ομπάμα υλοποιεί όσα υποσχέθηκε προεκλογικά. Ασφάλισε όλους τους ανασφάλιστους Αμερικανούς παρέχοντάς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Άρχισε να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα απ’ το Ιράκ και μόλις χθες επιχείρησε να βάλει το θεμέλιο λίθο για ένα σύστημα εποπτείας και ελέγχου της “χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας”.
Το σχετικό νομοσχέδιο πέρασε μετά κόπων και βασάνων. Αν και αρκετά κουτσουρεμένο ως προς τις αρχικές προσδοκίες, προβλέπει τη δημιουργία νέας Αρχής Προστασίας του Καταναλωτή για χρηματοπιστωτικά προϊόντα, αυστηρότερο έλεγχο της αγοράς παραγώγων, μεγαλύτερες εξουσίες στις ελεγκτικές αρχές επί προβληματικών επιχειρήσεων εφόσον αυτές απειλούν την ευρύτερη οικονομία. Παρ’ όλα αυτά ένα 38% των Αμερικανών δεν έχει καν ακούσει για τη χρηματοπιστωτική μεταρρύθμιση, και άλλο ένα 33% έχει απλώς ακούσει «κάτι»…
Τι ακριβώς συμβαίνει; Είτε ο Ομπάμα δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Είτε είπε ψέματα στους ψηφοφόρους του. Είτε καλλιέργησε προσδοκίες που δεν κατάφερε να ικανοποιήσει. Είτε ένα σύστημα συμφερόντων με προσβάσεις στον Τύπο επιλέγει να υπονομεύσει την προσπάθεια του. Θα μπορούσε να ισχύει κάτι απ’ όλα αυτά, λίγα απ’ όλα αυτά, ή απλά κάτι άλλο που οι “κοινοί θνητοί” δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν.
Όμως, ο Ομπάμα, όπως και κάθε ηγέτης δεν είναι ούτε Μεσσίας, ούτε Σωτήρας. Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο είναι αφελής κι εύκολα η απογοήτευση τον κυριεύει όταν ο “εκλεκτός” του φανεί να διαψεύδει τις προσδοκίες του.
Στην Ελλάδα, συνέβη πρόσφατα, στην περίπτωση του Κώστα Καραμανλή. Κινδυνεύει να συμβεί και στην περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου. Σε κάθε περίπτωση όμως το νόμισμα έχει δυο πλευρές. Κι όμως το μισογεμάτο ή το μισοάδειο ποτήρι μπορεί να το δει κανείς υπό διαφορετικό πρίσμα.
Σημειώνεται για παράδειγμα ότι ο Καραμανλής χρεοκόπησε την Ελλάδα. Βαριά κατηγορία αν σκεφτεί κανείς ότι επί πρωθυπουργίας του οι Έλληνες περνούσαν καλύτερα από σήμερα. Σε πολλές περίπτωση προνόμια επαγγελματικών κλάδων δεν θίχτηκαν, ενώ παρά τα προβλήματα στην αγορά κυκλοφορούσε περισσότερο χρήμα.
Απ’ την άλλη πλευρά ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίζεται να χρεοκοπεί τους Έλληνες. Στο όνομα της διάσωσης της χώρας απ’ την χρεοκοπία και επικαλούμενος τα “λάθη του παρελθόντος” αφαιρεί εισόδημα απ’ τους εργαζόμενους και πλήττει εργασιακά τους δικαιώματα. Για κάποιους είναι ο πολιτικός που παραπλάνησε τους ψηφοφόρους. Για κάποιους άλλους είναι ο πολιτικός που τολμά να προχωρά σε αναγκαίες (;) “μεταρρυθμίσεις” που ουδείς άλλος στο παρελθόν αποτόλμησε.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
