Κάθε κίνηση του Αντώνη Σαμαρά συντείνει σε ένα συμπέρασμα. Με το Μεσσήνιο πολιτικό δεν βγάζει κανείς εύκολα συμπέρασμα…
Στην εκλογική αναμέτρηση για την αρχηγία της ΝΔ ήταν το αουτσάιντερ. Κατάφερε να κερδίσει το χαμένο έδαφος εμμένοντας στη διαδικασία εκλογής απ’ τη βάση. Του βγήκε. Ως (νέος) Αρχηγός διεμήνυσε ότι στο (νέο) κόμμα που οραματίζονταν χωρούσαν όλοι. Τελικά τις διαγραφές δεν τις απέφυγε. Η Ντόρα Μπακογιάννη καιρό τώρα είναι ανεξάρτητη βουλευτή κι ετοιμάζει την επόμενη κίνησή της.
Εν συνεχεία ο Σαμαράς θέλησε να αποποιηθεί των “αμαρτιών” της προηγούμενης κυβέρνησης. Να γράψει την Ιστορία σε λευκό χαρτί. “Δεν απολογούμαι για το παρελθόν” είπε κι όλοι νόμιζαν ότι κατάλαβαν. Τελικά, έτεινε χείρα φιλίας και αναγνώρισης στον Κώστα Καραμανλή. Προστάτευσε τον Γιάννη Αγγέλου στην υπόθεση του Βατοπεδίου, κατηγορώντας την κυβέρνηση για πολιτικές διώξεις και τοποθέτησε πολιτικά “τέκνα” του πρώην πρωθυπουργού, όπως οι Ανδρέας Λυκουρέντζος και Ευριπίδης Στυλιανίδης σε περίοπτες κομματικές θέσεις. Τον πρώτο ως γραμματέα της ΝΔ και το δεύτερο ως επικεφαλής προγράμματος.
Πέραν των εσωκομματικών, ο Σαμαράς φάνηκε αρχικά συναινετικός με τις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου. Δυο τρεις φορές συναντήθηκε με τον Γιώργο Παπανδρέου κι όλοι νόμιζαν ότι κατάλαβαν πως οι δυο παλιοί φίλοι θα συμφωνούσαν σε πολλά. Τελικά, ο Σαμαράς είπε ένα μεγάλο “όχι” στο μνημόνιο κι ο Παπανδρέου έμεινε με τη στήριξη της Ντόρας Μπακογιάννη και του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Κι όταν όλα αυτά τελείωσαν, ο Αντώνης Σαμαράς έθεσε σε εκλογική επαγρύπνηση τον κομματικό μηχανισμό για διπλές εκλογές και ξεκίνησε τις περιοδείες. Κι εκεί που κάποιοι νόμιζαν ότι πάει να κομματικοποιήσει τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εξέπληξε και πάλι. Έδωσε το χρίσμα για την περιφέρεια της Αττικής σε ένα νέο άνθρωπο – σχετικά αποκομμένο απ’ το κομματικό γίγνεσθαι.
Ο Βασίλης Κικίλιας δεν είναι απλά άλλη μια επιλογή τύπου beautifull people όπως η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της ΝΔ, Βασιλική Τζότζολα. Είναι γέννημα θρέμμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και με την υποψηφιότητα του ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει πως θέλει να “αποκομματικοποιήσει” την εκλογική αναμέτρηση και να της προσδώσει αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά.
Η επιλογή Κικίλια, πέραν του πολιτικού συμβολισμού ήταν συνάμα και μια επικοινωνιακή απάντηση στο θόρυβο που δημιουργήθηκε σχετικά με την υποψηφιότητα του Γιάννη Πλακιωτάκη για την περιφέρεια της Κρήτης, καθώς μετά την άρνηση της Ντόρας Μπακογιάννη να τον στηρίξει, κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να υπερπροβάλλουν άλλο ένα επεισόδιο της σειράς “ο διχασμός της ελληνικής Κεντροδεξιάς”…
…Και μάλλον το πέτυχαν. Ο Σαμαράς έδωσε βούτυρο στο ψωμί τους. Διέγραψε, με συνοπτικές διαδικασίες, τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη που αποφάσισε να είναι ανεξάρτητος υποψήφιος για την περιφέρεια της Κρήτης, με τη στηρίξη βεβαίως της Ντόρας.
Ουδείς γνωρίζει αν ο Σαμαράς επεδίωκε αυτή την εξέλιξη. Αν την είχε προβλέψει κι αν ναι, γιατί δεν έκανε κάτι να την αποτρέψει. Εκτός κι αν δεν ήθελε να την αποτρέψει. Όπως και να χει, ένα σίγουρο. Με το Σαμαρά συμπέρασμα δεν βγαίνει εύκολα. Κι αν ποτέ βγει, αυτό θα είναι αρκετό καιρό αργότερα…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
