Η ηγεσία του ΚΚΕ υποστηρίζει ότι οι ελεγκτές της τρόικας έβαλαν στο στόχαστρο τις ΔΕΚΟ, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τα νοσοκομεία, παροτρύνοντας τους εργαζόμενους να είναι σε εγρήγορση, καθώς έρχονται νέα σκληρά μέτρα.
Ο αφελής πολίτης θα έκανε τον απλοϊκό συλλογισμό. Από τη στιγμή που, όπως αναγνωρίζουν ΜΜΕ και πολιτικός κόσμος, όλοι αυτοί οι οργανισμοί του ευρύτερου δημοσίου αποτελούν “εστίες διαφθοράς” και “κρατικής σπατάλης” που τελικώς επιβαρύνουν φορολογούμενους και εργαζομένους, πως είναι δυνατό η προοπτική εξορθολογισμού των δαπανών τους και η επιβολή μηχανισμών επιτήρησης, να πλήξουν τελικά τους εργαζόμενους; Δεν ακούγεται λογικό.
Κατά συνέπεια κάτι άλλο υπονοεί το ΚΚΕ, εκτός αν σκοπίμως διολισθαίνει στο λαϊκισμό. Αν όμως αρνηθούμε την υπόθεση περί λαϊκισμού, τότε το ΚΚΕ οφείλει να αποσαφηνίσει τι εννοεί με τη φράση “μπαίνουν στο στόχαστρο”. Υπονοεί νέα υφαρπαγή δημόσιου χρήματος για να εξυπηρετηθούν τα χρέη προς τους δανειστές μας; Αν ναι το ΚΚΕ οφείλει να το αποκαλύψει. Και τότε, εφόσον η αποκάλυψη ευσταθεί, θα πρόκειται για μείζον πολιτικό-εθνικό ζήτημα.
Αν όμως τίποτε απ’ τα παραπάνω δεν συμβαίνει ή δεν συμβεί, τότε ουδείς μπορεί να ψέξει την προσπάθεια της κυβέρνησης και των ελεγκτών να εξυγιάνουν έναν χώρο που αποδεδειγμένα κατατρώγει το υστέρημα των Ελλήνων. Άλλωστε είναι γνωστό πως όσες περικοπές εισοδήματος κι αν υποστούν εργαζόμενοι, δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι, η δημοσιονομική προσαρμογή δεν θα επιτευχθεί αν σε ΔΕΚΟ, ασφαλιστικά ταμεία και νοσοκομεία συνεχίζεται το πάρτυ σπατάλης που όλοι γνωρίζουν.
Συνεπώς, συνεισφορά του ΚΚΕ κι όλων των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης αντί να επικρίνουν το σκοπό της προσπάθειας, να εντοπίσουν λάθη και παραλείψεις στη διαδικασία που επιλέγει η κυβέρνηση για να τον πετύχει. Κι εδώ υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρό.
Για παράδειγμα ποιος θα ελέγχει τους …ελεγκτές οι οποίοι και υποδεικνύουν αν όχι επιβάλλουν τις εταιρίες συμβουλών που θα παρακολουθούν τα οικονομικά των ΔΕΚΟ. Ή πως θα διασφαλίζεται η ακεραιότητα των ορκωτών λογιστών που θα τοποθετηθούν στα νοσοκομεία. Υπάρχουν κι άλλα. Με κυριότερο, την αίσθηση πως και πάλι δεν θα γίνει τίποτα και πως κι ετούτη τη φορά η διαφθορά και κατασπατάληση δημόσιου χρήματος θα συνεχιστεί, απλά με άλλο “καπέλο”.
Είναι αίσθηση που πρέπει πρωτίστως να εξαλείψει η κυβέρνηση, αναζητώντας συνεννόηση με την αντιπολίτευση, τις διαδικασίες εκείνες που θα περιορίζουν τους αναπόφευκτους πειρασμούς που θα προκύψουν για τους σημερινούς …ελεγκτές οι οποίοι δεν φημίζονται για τις αγαθές προθέσεις τους, ούτε ήρθαν να προσφέρουν τις “υπηρεσίες” τους με το αζημίωτο…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
