Όταν πριν από λίγους μήνες ο πρωθυπουργός είχε επιδοθεί σε ένα μαραθώνιο επαφών σε Ευρώπη και Αμερική, για να πείσει συμμάχους και φίλους ότι οι κερδοσκόποι χρησιμοποιούσαν το υπαρκτό δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας για να χτυπήσουν την ευρωζώνη και το κοινό νόμισμα η κακοπιστία στη χώρα μας περίσσεψε.
Τι γίνεται σήμερα στην Ευρώπη; Ακόμα και οι Γερμανοί τρέχουν και δε φτάνουν για να αντιμετωπίσουν την αποσταθεροποίηση του ευρώ και επιτίθενται στις αγορές και στους οίκους αξιολόγησης. Αυτοί είναι που συμφώνησαν για τον πρωτοφανή σε μέγεθος μηχανισμό στήριξης, με τη συμμετοχή το ΔΝΤ, ώστε να στηριχθούν στο μέλλον όποιες χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα με αυτά της Ελλάδας με αποτέλεσμα μάλιστα να κατηγορηθούν για «προστατευτισμό». Αυτοί είναι μαζί με τους Γάλλους και άλλες χώρες του κοινού νομίσματος που ζήτησαν τη στήριξη από τους G20, στον κοινό αγώνα κατά της κερδοσκοπίας.
Ο πρωθυπουργός δικαιώθηκε πλήρως στην προσπάθειά του να αναδείξει ότι το πρόβλημα ήταν καθαρά ευρωπαϊκό και όχι ελληνικό τη στιγμή μάλιστα που η ελληνική οικονομία αποτελεί μόνο το 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Μια πικρή δικαίωση που επέτεινε τα χρονίζοντα και υπαρκτά προβλήματα της χώρας μας. Ματώσαμε ως χώρα και ως πολίτες τους τελευταίους μήνες, ωστόσο ίσως το δικό μας πρόβλημα να αφυπνίσει και την κοιμώμενη Κομισιόν, που βλέπει πλέον ότι μόνο με πλήρη πολιτική και οικονομική διακυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει το κοινό ευρωπαϊκό όραμα.