Ο Λάμπρος Ροϊλός σε χίλιες λέξεις- ίσες με μια εικόνα – σκιαγραφεί με σατυρικό τρόπο την διακυβέρνηση της 1ης φοράς αριστερά, μέσα από λαϊκές παροιμίες.
Από την διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διδάχθηκαν πολλά οι τότε κυβερνώντες. Πολλά διδάχθηκαν τα αντιπολιτευόμενα κόμματα. Τα ΜΜΕ και οι θεσμοί δεν πήγαν πίσω σε αυτό.
Ο λαός διδάχθηκε τίποτα; Οι εκλογές θα δείξουν.
Κάθε 1η φορά, σε οτιδήποτε, υπακούει στον αναντίρητο νόμο των πιθανοτήτων: Ότι πάντοτε, κάποτε θα υπάρξει.
Η 1η φορά της εμπειρίας εξουσίας και προνομίων, με την γλυκιά τους γεύση, διψάει για πολλές ακόμα μέρες, πολλούς ακόμα μήνες, πολλά ακόμα χρόνια και πολλές ακόμα φορές, για να χορτάσει.
Διδάγματα και παροιμίες
Κάθε πρώτη φορά είναι συνυφασμένη με απειρία. Δηλαδή την ανάγκη να διδαχθεί κάνεις πράγματα, να μάθει από τα σφάλματα του, πριν να μπορέσει να αποδώσει έργο.
Αλλά αν πρέπει ένας πρωθυπουργός της 1ης φοράς αριστερά να διδαχθεί τα στοιχειώδη: Όπως π.χ. ότι κάνοντας στροφή 360ο σημαίνει ότι θα βλέπει το ίδιο πράγμα, θα είναι στην ίδια θέση και δεν σημαίνει το εκ διαμέτρου αντίθετο. Αυτό είναι πρόβλημα.
Αν πρέπει να μάθει ότι η Λέσβος και η Μυτιλήνη είναι ένα νησί και όχι δύο.
Αν πρέπει να μάθει ότι υπάρχουν διεθνή σύνορα και στη θάλασσα εκτός από την ξηρά.
Αν επιμένοντας να μιλάει Αγγλικά σε διεθνή ΜΜΕ, πρέπει να μάθει ότι η camel δεν έχει queue αλλά tail. Καθώς και αν πρέπει να μάθει ότι η παραποιημένη λαϊκή παροιμία, «φάγαμε τον γάϊδαρο και μένει μόνο να φάμε την ουρά του», δεν μπορεί να ισχύει για την υποτιθέμενη έξοδο από τα μνημόνια. Άλλα ότι στην φαντασίωση του αυτή της εξόδου, μάλλον ταιριάζει η άλλη λαϊκή παροιμία, που λέει ότι «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».
Αν λοιπόν ο πρωθυπουργός αυτός πρέπει να μάθει τα πιο πάνω και άλλα στοιχειώδη, τότε το πρόβλημα παύει να είναι μόνο δικό του, γίνεται πρόβλημα όλων μας. Τα πιο πάνω δεν μαρτυρούν μόνον κάποια έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων και εμπειριών ζωής, υποδηλώνουν προβληματικό υπόβαθρο και τρόπο σκέψης.
Αν για την 1η φορά αριστερά φαίνεται φυσικό να παίρνει πίσω μία δήλωση, μια απόφαση, ένα κυβερνητικό μέτρο, (κατά τη λαϊκή παροιμία «να κάνει κωλοτούμπα»), είναι επικίνδυνο αυτό να της γίνει συνήθεια. Γιατί τότε η χώρα θα κάνει μονίμως στροφή 360ο και αντί να κυνηγάει την ανάπτυξη, θα κυνηγάει την ουρά της.
Αριστερά ή Δεξιά;
Άραγε ο πρωθυπουργός της 1ης φοράς αριστερά, γνωρίζει ότι στις 180ο μοίρες από αυτόν είναι το κόμμα της δεξιάς των ΑΝΕΛ; Την οποία στροφή 180ο έκανε για να βρεθεί μαζί του στην εξουσία; Ή συγχέοντας πάντα την στροφή των 180ο με αυτήν των 360ο, νομίζει ότι το κόμμα αυτό βρίσκεται αριστερά στο ίδιο με αυτόν σημείο; Γιατί χάριν της εξουσίας όλα τα φαντασιώνεται κανείς. Ακόμα και ότι η αξιωματική αντιπολίτευση ανήκει στο φόβητρο της άκρας δεξιάς και την εξισώνει με την Λεπέν, Σαλβίνι και τον Ορμπάν. Αλήθεια, τότε την Χρυσή Αυγή που την βλέπει να είναι; (Μάλλον δεν θέλει να την βλέπει καθόλου, και την αποσιωπά)!
Με τα αριστερά-δεξιά, μπρος-πίσω κατά την λαϊκή παροιμία «χάνεις τον μπούσουλα τελικά».
Αν μάλιστα η 1η φορά αριστερά (για να μάθει τα στοιχειώδη πιο πάνω), κατά την πολύμηνη συναλλαγή με τους θεσμούς του 2015, στοίχισε στην χώρα μια επιπλέον οικονομική ζημία, που κάποιοι εκτίμησαν σε 83 δις, τότε της ταιριάζει η άλλη λαϊκή παροιμία: «Να μας λείπει το βύσινο».
Όταν παίρνεις δάνειο από Τράπεζα που γίνεται κόκκινο, τι λες; Σχίζω την δανειακή σύμβαση και δεν πληρώνω;
Η 1η φορά αριστερά (αριστερο-δεξιά για την ακρίβεια) μας δίδαξε, ότι όταν τάζεις κάτι που φαίνεται εξωπραγματικό, όπως να σχίσεις τα μνημόνια και τα χρέη σου. Όταν καλλιεργείς την φιλοσοφία του δεν πληρώνω, αυτά οι λαϊκές παροιμίες τα λένε «ευσεβείς πόθους» που θα σε κάνουν τελικά «να φας τα μούτρα σου».
Μάλιστα την φιλοσοφία που καλλιέργησες του δεν πληρώνω, «προς τα έξω», την βρίσκεις αντιμέτωπος «στα μέσα». Με μη είσπραξη φόρων, με φοροδιαφυγή, με κόκκινα δάνεια κ.ο.κ.. Που θα βρεις μετά λεφτά να κάνεις έργα;!
Στον δρόμο του Ανδρέα και του μπρος πίσω
Θέλει η 1η φορά αριστερά να μιμηθεί τον χαρισματικό Ανδρέα; Το βαρύγδουπο σύνθημα της «Αλλαγής»; Και τις «προοδευτικές» ιδέες του;
«ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» είχε πει. Και έμεινε στο ίδιο συνδικάτο!
«Σχίζουμε τα μνημόνια» είχαν πει, και υπογράψανε το 3ο .
Βυθίσατε το τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Χόρα», είχε πει ο Ανδρέας και το γύρισε μετά σε συμφωνία με τον Οζάλ για μη πόλεμο και στο «mea culpa», για το πάγωμα του Κυπριακού.
Απείλησαν με Grexit και πτώχευση το 2015. Πνίγηκαν στην δημιουργική τους ασάφεια. Για να μας σώσουν πάλι στο παρά πέντε.
Ο υπουργός τους κ. Κοντονής (αντάξιος του Γιάνη-του γράφε με, με ένα νι) έφερε το ποδόσφαιρο στο χείλος του Grexit, για να μας σώσει και αυτός την τελευταία στιγμή σαν από μηχανής θεός.
Είχαν πει θα παίζουμε νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν. Στο τέλος όμως οι αγορές έπαιζαν και αυτοί χόρευαν πεντοζάλη. Τον χορό των Πρεσπών και της υποταγής..
Πήγαν στη Μόσχα για μαλλί (-κατά την έννοια του «πόσο πάει το μαλλί»-) για να γυρίσουν κουρεμένοι.
Με μια στροφή 180ο μοιρών τον Οκτώβριο 2018, έστειλαν τον υπουργό τους άμυνας στις Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής να μοιράζει νέες στρατιωτικές βάσεις σε Βόλο Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, (χωρίς να του έχουν καν ζητηθεί !).
«Go back κα Μέρκελ, φωνάζανε τον Απρίλιο 2014 για να της στρώσουνε χαλί και «καλώς όρισες Άγκελα τον Ιανουάριο 2019.
Έταξαν 13η σύνταξη, αλλά αντί γι’ αυτό έκοψαν κάτι και από τις 12, με τον νόμο Κατρούγκαλου.
Ράβε ξήλωνε
Υπέγραψαν περικοπή των συντάξεων, για να μας σώσουν πάλι σαν από μηχανής θεοί, από την περικοπή αυτή, πανηγυρίζοντας!
Άλλαζαν το μάθημα των θρησκευτικών σε θρησκειολογία, αλλά ο υπουργός τους Εθνικής Άμυνας (!) έκανε να καταπιούν και το νέο μάθημα, και τον υπουργό τους Παιδείας (!) Φίλη.
Έβγαλαν «άχρηστο» το μάθημα των Λατινικών, για να το επαναφέρουν μετά τις αντιδράσεις.
Από βιογραφικά στοιχεία της μάθαμε ότι η νεαρή Ελισάβετ και οι τότε πιθανοί διάδοχοι του θρόνου στην Αγγλία, είχαν ειδική παιδεία στο σχολείο που διέφερε από εκείνη των κοινών θνητών. Είχαν λιγότερες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, αλλά τους εκπαίδευαν ειδικά για την θέση του βασιλιά!
Βέβαια η σοφία, σύνεση, διορατικότητα, συνεπεία, μετροέπεια και αποφασιστικότητα ενός ηγέτη, δεν μπορούν να διδαχθούν σε ένα πρωθυπουργό, ούτε να αποκτηθούν με εμπειρία. Γεννιέσαι με αυτά!
Παρόλα αυτά, θα πρότεινα να λειτουργήσει (κατά τα πρότυπα του Μπάκιγχαμ) κάποια σχολή επίδοξων πρωθυπουργών στην Ελλάδα με τετραετή φοίτηση (-όσα και τα χρόνια μιας πρωθυπουργικής θητείας και παράλληλα με αυτήν-) για να αποφευχθούν οι στραβοτιμονιές και το μεγάλο κόστος μιας επανάληψης της 1ης φοράς αριστερά!
Και αν το σατυρικό αυτό άρθρο σας φανεί λίγο παιδιάστικο, λίγο τρελό. Θυμηθείτε την σοφή λαϊκή παροιμία «από παιδί και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια»!.
Λάμπρος Ροϊλός :Συντ δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω-συγγραφέας-ερευνητής
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
