Κατ’ αρχήν κοινή είναι η εκτίμηση όλων των πολιτικών δυνάμεων και για το μέγεθος της κρίσης που βιώνει η χώρα και όλοι συμφωνούν για την ανάγκη αντιμετώπισής της. Εκεί που διαφωνούν είναι ο τρόπος αντιμετώπισής της, αλλά και ποιοι φταίνε που οδηγηθήκαμε ως εδώ.
Είναι λοιπόν πολυτέλεια για το πολιτικό μας σύστημα σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές να εξαντλείται είτε σε παιχνίδια εντυπώσεων, είτε σε φθηνούς λαϊκισμούς, που στόχο έχουν μόνο να χαϊδεύουν αυτιά. Αυτή την τακτική βέβαια ήδη την πληρώνει, καθώς μεγάλη μάζα των πολιτών αποστασιοποιείται από τα κοινά, κάτι που επιβεβαιώνεται στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις με τα πρωτόγνωρα ποσοστά αποχής που σημειώνονται. Την πληρώνει όμως και η χώρα, την ώρα που δίνει μάχη επιβίωσης να εμφανίζει το εσωτερικό μέτωπο διχασμένο και να στέλνει αρνητικά μηνύματα στο εξωτερικό και στις αγορές, παρουσιάζοντας μια εικόνα των εκπροσώπων της κατώτερη των περιστάσεων. Ευτυχώς που κάποιοι πολιτικοί, κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων, έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται κόντρα στις στρεβλές παραδοσιακές λογικές και τακτικές, υπέρ της αναγκαιότητας εθνικής συνεννόησης τουλάχιστον στα μείζονα θέματα που αφορούν την ίδια την ύπαρξη της χώρας.
Πρόσφατα για παράδειγμα ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, Δ. Αβραμόπουλος με άρθρο του στην Καθημερινή πρότεινε «Συναίνεση με μια νέα πολιτική πρόταση για να σωθεί η χώρα». Μάλιστα όπως διέρρευσε από τη Ρηγίλλης, το άρθρο ήταν σε γνώση του προέδρου της Ν.Δ. Α. Σαμαρά. Αλλά και ο πρόεδρος της Ν.Δ. το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να αφήνει κατά μέρος τη σκληρή αντιμνημονιακή γραμμή που ακολουθούσε. Μάλιστα δεν πέρασε απαρατήρητη η προσπάθεια του κ. Σαμαρά να αλλάξει το αρνητικό κλίμα για το κόμμα του στους κόλπους της Κομισιόν, στο γεύμα με τους πρέσβεις των χωρών της Ε.Ε., στην Αθήνα. Σίγουρα το κλειδί της συναίνεσης βρίσκεται στα χέρια του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς η κυβέρνηση στριμωγμένη από το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει, αλλά και τη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, επιθυμεί διακαώς να βρεθεί ένας κοινός τόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων, τουλάχιστον μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων.
Το έχουν δηλώσει οι περισσότεροι υπουργοί αλλά και ο πρωθυπουργός δεν παραλείπει στις τοποθετήσεις του να το ζητάει. Βέβαια για να υπάρξει αποτέλεσμα πρέπει να αλλάξουν συνήθειες και νοοτροπίες που ρίζωσαν σε όλο το πολιτικό φάσμα καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Όπως φαίνεται πάντως η πίεση των πολιτών που ζητούν εθνική στρατηγική και υπευθυνότητα από όλους απέναντι στην κρίση έχει αρχίσει να πιάνει τόπο. Και όπως αποδείχθηκε και από τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών, τα ωραία λόγια και οι υποσχέσεις δεν πείθουν παρά ελάχιστους, κυρίως αυτούς που αποτελούν την διαρκώς συρρικνούμενη κομματική νομενκλατούρα, ενώ η πλειοψηφία των πολιτών απαιτεί πλέον αλήθειες και αποτελεσματικές λύσεις.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
