ΠΑΝΤΑ ΕΝΤΟΣ “ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ”

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Μπορεί κανείς να αντιπαθεί ή να συμπαθεί το Δημήτρη Αβραμόπουλο. Ωστόσο, δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει το προσόν όχι μόνο να δηλώνει παρόν σε κρίσιμες στιγμές της πολιτικής ιστορίας της Κεντροδεξιάς παράταξης, αλλά και να διαδραματίζει σημαντικό – αν όχι καταλυτικό ρόλο.

Η προσωπική του ιστορία αποκαλύπτει ένα φιλόδοξο άνθρωπο που χωρίς κομματικές περγαμηνές ή οικογενειακό πολιτικό υπόβαθρο κατάφερε να βρει περίοπτη θέση στην πολιτική γεωγραφία της χώρας. Αποκαλύπτει και μια διαδρομή όπου δεν έλειψαν οι μυστικές συμφωνίες, οι ανεκπλήρωτοι στόχοι, οι συμβιβασμοί, οι αντιφάσεις και οι ανατροπές. Η πρόσφατη σύμπραξή του με τον Αντώνη Σαμαρά, εμπεριέχει όλα τα παραπάνω.

Υπήρξε μυστική συμφωνία; Ο ίδιος το διαψεύδει κατηγορηματικά. Πλην όμως, πολλές κατηγορηματικές διαψεύσεις στο παρελθόν, διαψεύστηκαν μετέπειτα. Όμως, ό,τι κι αν συνέβη μεταξύ των δυο ανδρών, η ουσία είναι πως ο πρώην διπλωμάτης στην περίπτωση που ο Αντώνης Σαμαράς κερδίσει τη μάχη της διαδοχής θα είναι το αδιαφιλονίκητο νούμερο 2 της ΝΔ.

Ο ανεκπλήρωτος, μέχρι στιγμής, στόχος του είναι να ηγηθεί της Κεντροδεξιάς παράταξης. Το εγχείρημα του ΚΕΠ είχε αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά. Ένα εγχείρημα όμως που απέτυχε, όχι τόσο γιατί ο Αβραμόπουλος εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων, αλλά γιατί οι περιστάσεις δεν ευνοούσαν την ανατροπή του ισχυρού δίπολου του πολιτικού μας συστήματος.

Με την επαναφορά του στη ΝΔ, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος γνώριζε πως ήταν μακριά απ’ το στόχο του, βλέποντας την πλάτη πολλών άλλων να προπορεύονται. Το στίγμα όχι μόνο αυτού που αποχώρησε απ’ την παράταξη, αλλά κι αυτού που αρνήθηκε να τη βοηθήσει όταν του ζητήθηκε, τον ακολουθούσε. Παρ’ όλα αυτά ουδέποτε εγκατέλειψε την ιδέα να ηγηθεί. Φρόντιζε να είναι στο παιχνίδι, ώστε να κινηθεί την κατάλληλη στιγμή.

Στην εκκίνηση της κούρσας διαδοχής μπήκε παρ’ ότι γνώριζε πως είχε ελάχιστες πιθανότητες εκλογής. Όχι μόνο γιατί ο προσωπικός του μηχανισμός υστερούσε των άλλων δυο συνυποψηφίων του. Αλλά γιατί ποτέ κανένα από τα παραδοσιακά μπλοκ της ΝΔ θα τον στήριζε ουσιαστικά. Το «καραμανλικό» γιατί τον είχε καταγράψει ως «μητσοτακικό» και το «μητσοτακικό» γιατί απλά υπάρχει η Ντόρα Μπακογιάννη.

Κάπως έτσι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έμενε μετέωρος, έχοντας να επιλέξει την επιβεβαίωση μιας διαχρονικής υποψίας που τον βάραινε σε όλη την πολιτική του διαδρομή και της ανατροπής. Επέλεξε το δεύτερο, ως καλύτερη μεταξύ δυο κακών επιλογών. Πλην όμως κατάφερε αυτό που πάντα ήταν το ζητούμενο. Να παραμένει ενεργά στο παιχνίδι και να περιμένει…

 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου