Ο ΠΙΚΡΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 2010

Μοίρασε το

της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΟΛΟΒΟΥ 

Οι μαθητές στο Γυμνάσιο του γιου μου, αποφάσισαν αποχή την ημέρα της επετείου της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η  γυμνασιάρχης τους πρότεινε πριν φύγουν, ως φόρο τιμής,  να σχηματίσουν με τις σχολικές τσάντες τους το όνομα του Αλέξη τοποθετώντας πάνω τους τα αντίστοιχα γράμματα. Μπράβο τους .

Το ότι δυο μέρες αργότερα , οι ίδιοι μαθητές  αποφάσισαν κατάληψη με κυρίαρχο αίτημα να έχουν το δικαίωμα να μην παρακολουθούν το μάθημα που δεν τους ενδιαφέρει παραμένοντας ωστόσο στην τάξη –για να μη γραφτούν απουσίες,- δεν χρεώνεται βέβαια στους μαθητές αλλά στους αλλοπρόσαλλους καιρούς που διάγουμε.

Σε τούτο το σκληρό Δεκέμβρη του 2010, τα πολλαπλά επεισόδια, με αφορμή σειρά διαδηλώσεων για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη  που δεν απετράπησαν από την παράδοξη απαγόρευση κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στο κέντρο, τίναξαν  για άλλη μια φορά την πόλη στον αέρα.  Το απόλυτο χάος εξακολουθούσε ακόμα και χθες με διαδοχικές απεργίες και διαδηλώσεις.

Οι λεπτομέρειες που διοχετεύονται από το μέτωπο της τρομοκρατίας, την ώρα που συζητείται η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους και οι τόκοι τρέχουν, δημιουργούν την εικόνα μιας χώρας που κινείται μεταξύ τρόμου και παρακράτους.

Στο μεταξύ η οπερέτα «εξαρθρώνω τρομοκράτες» παίχτηκε με εξαιρετική επιτυχία γα άλλη μια φορά με αφορμή  την  επίσκεψη του διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινικ Στρως Καν και του επιτρόπου οικονομικών της ΕΕ Ολι Ρεν την Πέμπτη.  Οι «σκηνοθέτες» πάνε για Χρυσό Φοίνικα, αυτή τη φορά.

Ποιοι είναι αυτοί, και με ποιο δικαίωμα; Τους ξέρουμε όλοι. Είναι οι «φίλοι μας»  Αυτοί “δίνουν” με τη σέσουλα τρομοκράτες επιβραβεύοντας έτσι με “επιτυχίες” την κυβέρνηση που κάνει τη δική τους δουλειά  εναντίον της πατρίδας μας,  ενώ τιμώρησαν τον Καραμανλή  που τόλμησε να αρθρώσει κάποιο ανεξάρτητο λόγο, κατακαίγοντας τον τόπο μας και σκοτώνοντας τους ανθρώπους μας με τους στρατολογημένους “τρομοκράτες” τους.

Κι ενώ η χώρα ξεθεμελιώνεται από τα χεράκια των σοσιαλιστών, ο εκλεγμένος μας πρωθυπουργός τι δήλωσε λέτε στη Σοσιαλιστική Διεθνή στην οποία τυγχάνει και πρόεδρος ως αμιγής σοσιαλιστής; Ότι οι «συντηρητικοί» -ποιοι να είναι αυτοί βρε παιδί μου-  υπονομεύουν το κοινωνικό κράτος μειώνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις. Και ότι ο ίδιος νιώθει ευθύνη να διαφυλάξει τα εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν μετά από σκληρούς αγώνες με κάθε κόστος… 
Δήλωσε πολλά όπως και το παρακάτω επί λέξει: «Το να διασώζουμε τράπεζες σε βάρος των φτωχότερων πολιτών δεν είναι μόνο οικονομικά μη βιώσιμο, είναι κοινωνικά και ηθικά απαράδεκτο»

Κι εγώ αναρωτιέμαι: Μήπως ζω σε άλλη χώρα; Μήπως δεν κατάλαβα κάτι;  Μήπως είμαι πολύ χαζή;

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου