Με τη φράση “σας αφήνω γιατί πρέπει να συλληφθώ” ολοκλήρωσε τη συνέντευξη που παραχώρησε στο Ρ/Σ 105,5 Στο Κόκκινο ο δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού HOT DOC Κώστας Βαξεβάνης, ο οποίος αμέσως μετά συνελήφθη με αυτεπάγγελτη δίωξη της Εισαγγελίας για τη δημοσιοποίηση της λίστα Λαγκάρντ.
Αν και γρήγορα αφέθη ελεύθερος για να λάβει τακτική δικάσιμο τη Δευτέρα, πρόκειται για μια ενέργεια των αρχών που προκαλεί σίγουρα ποικίλα ερωτήματα καθώς αντί της σύλληψης του μαχόμενου δημοσιογράφου, θα ανέμενε κανείς η κινητοποίηση να κατευθυνθεί προς την περαιτέρω διερεύνηση της περιβόητης λίστας, προκειμένου να εντοπιστούν οι φοροδιαφεύγοντες.
Κι όμως στην Ελλάδα του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και της καταρράκωσης κάθε έννοιας δημοκρατικής και θεσμικής λειτουργίας του κράτους, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Συλλαμβάνεται ο δημοσιογράφος που θέλει να ρίξει φως στη σκοτεινή αυτή υπόθεση και μένουν ατιμώρητα πολιτικά πρόσωπα που ανερυθρίαστα δηλώνουν είτε ότι έχασαν τη λίστα είτε ότι την κρατούσαν επί μήνες στα συρτάρια των γραφείων τους!!!
Είναι πασιφανές ότι κάποιοι χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους και για να πετύχουν τη φίμωση και τη συσκότιση που επιθυμούν, δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο και κάθε πρακτική, όσο αυταρχική, αντιδημοκρατική και προκλητική κι αν είναι.
Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι τι θα κάνουμε μπροστά στα θλιβερά φαινόμενα παρακμής, σήψης και περιορισμού των ελευθεριών και των δικαιωμάτων;
Συλλήψεις πολιτών που εκφράζουν ανοιχτά απόψεις που ενοχλούν και δημοσιογράφων που ασκούν ενσυνείδητα το επάγγελμά τους, σιδηρόφραχτες και αστυνομοκρατούμενες πορείες, βιαιότητες κατά ατόμων που θέλουν να διαμαρτυρηθούν για την άδικη κυβερνητική πολιτική, βασανιστήρια εναντίον όσων αντιπαρατίθενται στα αίσχη των Χρυσαυγιτών, κατηγορίες και επικρίσεις για εκείνους που αμφισβητούν ότι τα συνεχή μέτρα λιτότητας θα φέρουν τη σωτηρία μας, αδιαφάνεια, συγκάλυψη, γενικευμένη κατάπτωση ιδανικών και αξιών. Αυτή είναι δυστυχώς η εικόνα και η κατάσταση της μνημονιακής Ελλάδας.
Σίγουρα όμως δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια και είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι οι πυρήνες αντίστασης και αγώνα καθημερινά δυναμώνουν, παρά τον εκφοβισμό και τις απειλές.
Καθήκον και χρέος όλης της κοινωνίας που δε λαδώνεται, που δε ζει παρασιτικά και αδιαφανώς αλλά κοπιάζει και ιδρώνει για να βγάλει τα προς το ζην, που οργίζεται όταν η παρανομία γίνεται νόμος, που δεν ανέχεται να παίρνει άνωθεν εντολές και που αρνείται πεισματικά να σκύβει μονίμως το κεφάλι, είναι να συνεχίσει να αγωνίζεται και να αντιδρά ζητώντας το αυτονόητο: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ-ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ-ΦΡΑΓΜΟ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ.
Η μάχη είναι οπωσδήποτε άνιση και ο δρόμος δύσβατος αλλά δε γίνεται αλλιώς, αν φυσικά θέλουμε να επιβιώσουμε και στο τέλος να δικαιωθούμε.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
