Ως επιβεβαίωση ενός προαναγγελθέντος θανάτου ακούστηκε η είδηση της αφαίρεσης των Μεσογειακών Αγώνων του 2013 που θα διεξάγονταν σε Βόλο και Λάρισα από την αρμόδια Διεθνή Επιτροπή, μετά από έκτακτη συνεδρίαση της στο Παρίσι.
Οι διαρκείς καθυστερήσεις και η συνεχής αναβλητικότητα από ελληνικής πλευράς στην εξέλιξη των αγώνων παρουσιάζεται ως αιτία αυτής της απόφασης, ενώ κομβικό σημείο αποτέλεσε το Μεσογειακό Χωριό των αθλητών που λόγω οικονομικής αδυναμίας κατασκευής του, αντιπροτάθηκε ως λύση η φιλοξενία σε ξενοδοχεία και κρουαζιερόπλοια, χωρίς όμως να γίνει αποδεκτή ως φάνηκε.
Κυβερνητικές πηγές -σχολιάζοντας την εξέλιξη- επικαλούνταν το υπέρογκο κόστος των αγώνων και επέρριπταν ευθύνες στη Διεθνή Επιτροπή για την επιλογή της λέγοντας ότι “είχε άλλες προτεραιότητες και προτίμησε τις φιέστες από τον εξορθολογισμό”.
Οι Μεσογειακοί Αγώνες δεν έπρεπε να χαθούν, από τη στιγμή μάλιστα που κυβέρνηση και εμπλεκόμενοι φορείς είχαν παράσχει εγγυήσεις για τη διεξαγωγή τους. Όφειλαν να καταστήσουν πιο πειστική και να υποστηρίξουν περισσότερο την πρόταση για ένα λιτό οικονομικό προϋπολογισμό, με δεδομένη την κρίση που δε την αρνείται κανείς. Αν πάλι εκτιμούσαν ότι το βάρος της διοργάνωσης είναι δυσβάσταχτο, ας ζητούσαν οικειοθελή ανάκλησή της, ώστε να αποφευγόταν ο διασυρμός που τελικά σημειώθηκε.
Οι Μεσογειακοί αποτελούσαν μια μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης των δύο πόλεων, Βόλου και Λάρισας, καθώς και ολόκληρης της Θεσσαλίας, αφού θα άνοιγαν προοπτικές τόνωσης της απασχόλησης, θα κατασκευάζονταν νέες υποδομές και θα εκσυγχρονίζονταν οι υφιστάμενες, ενώ τέλος οι διοργανώτριες περιοχές -μέσω της διεθνούς προβολής τους- θα προσέλκυαν σημαντικό αριθμό επισκεπτών και τουριστών, ένα γεγονός που θα ενίσχυε την τοπική οικονομία.
Δυστυχώς, το βασικό επιχείρημα του πρωθυπουργού για εμπέδωση της αξιοπιστίας της χώρας υπέστη ένα καίριο πλήγμα με αφορμή τους Μεσογειακούς Αγώνες και οι κοινωνίες του Βόλου και της Λάρισας προστίθενται στα ήδη πολλά θύματα του ακήρυχτου οικονομικού πολέμου που βιώνουμε όλοι τους τελευταίους μήνες.
Όσο για τους πολλούς επικριτές που επιχαίρουν με τη ματαίωση πραγματοποίησής τους και αναφορικά με το κύριο επιχείρημά τους ότι “γλιτώσαμε ένα δεύτερο “φαγοπότι” τύπου Ολυμπιακών Αγώνων” θα είχε ενδιαφέρον μια τεκμηριωμένη απάντηση στο ερώτημα: Πως διασφαλίζεται ότι τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από τη μη διεξαγωγή θα διατεθούν υπέρ κοινωνικών σκοπών ή τέλος πάντων για πραγματικές ανάγκες και όχι σε άλλα αδιαφανή συμφέροντα με νέες αφορμές; Εξυπακούεται ότι σε περίπτωση που αυτό διασφαλιζόταν, δε θα είχα καμία αντίρρηση η Ελλάδα να μην έθετε καν υποψηφιότητα…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
