Τον Ιούνιο, λίγες ημέρες μετά τις εκλογές, ο Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωνε σχετικά με τον τρόπο συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση: «Στηρίζουμε την κυβέρνηση και θα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για την επιτυχία της, όχι όμως με πολιτικά στελέχη και πρώην υπουργούς, αλλά με διακεκριμένα πρόσωπα της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής».
Επρόκειτο για μια ενδιάμεση λύση, η οποία προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και τα πρώτα «σύννεφα» στην ΚΟ και είχε ως βασικό σκοπό να εκπέμψει το μήνυμα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι γαντζωμένο στις υπουργικές καρέκλες και να αποβάλλει τη ρετσινιά του κυβερνητισμού και της εξουσιολαγνείας.
Ως υπουργοί και υφυπουργοί της πρώτης περιόδου της τρικομματικής συγκυβέρνησης υπό τον Αντώνη Σαμαρά είχαν προταθεί εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ οι Ευ. Λιβιεράτος, Αθ. Τσαυτάρης. Δ. Κούρκουλας, Δ. Ελευσινιώτης και Γ. Βερνίκος (αποχώρησε πριν καλά-καλά προλάβει να ορκιστεί).
Από τότε έχουν περάσει πέντε μήνες και στο ΠΑΣΟΚ μεσολάβησαν πολλά και κατά βάση αρνητικά και δυσάρεστα, που έκαναν τον Ευάγγελο Βενιζέλο να αναθεωρήσει και να επανεκτιμήσει το είδος της σχέσης του με το κυβερνητικό σχήμα. Από τη λίστα Λαγκάρντ, την αποστασιοποίηση Λοβέρδου, το γενικότερο κλίμα αναβρασμού και τη γκρίνια μεταξύ των στελεχών για τις σταθερά «χαμηλές πτήσεις» του κόμματος ως και την τραυματική ψηφοφορία της 7ης Νοεμβρίου για τα μέτρα που οδήγησε στις διαγραφές έξι βουλευτών…
Αν και προς το παρόν αποφεύγονται οι κατηγορηματικές αναφορές περί ανασχηματισμού, με τη δικαιολογία των κρίσιμων εξελίξεων στο θέμα της καταβολής της δόσης, οι παροικούντες την …Ιπποκράτους θεωρούν σχεδόν σίγουρη την ενεργότερη ανάμειξη του ΠΑΣΟΚ στα ενδότερα των κυβερνητικών υποθέσεων, με παρουσία αυτή τη φορά στο σχήμα πολιτικών προσώπων, ενδεχομένως και του ιδίου του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Διόλου τυχαίες είναι άλλωστε οι επισημάνσεις για την αναγκαιότητα βελτίωσης και διασφάλισης της κυβερνητικής συνοχής αλλά και η υπενθύμιση προς τον πρωθυπουργό εκ μέρους του κ. Βενιζέλου ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί εγγυήτρια δύναμη σταθερότητας και παρά το μεγάλο τίμημα στήριξε και θα στηρίξει την κοινή προσπάθεια εξόδου από την κρίση.
Και πάλι όμως, δε λείπει ο διχασμός στους κόλπους του Κινήματος, με το πολιτικό δυναμικό να μοιράζεται στους υποστηρικτές της ιδέας για ανάληψη κυβερνητικών πόστων και ευθυνών και στους «πολέμιους» που αντιπροτείνουν πλήρη αποχώρηση.
Στην πρώτη «ομάδα» ανήκει βεβαίως ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως εισηγητής της σχετικής πρότασης. Σύμφωνα με πληροφορίες, το περιβάλλον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι με την ψήφιση των μέτρων από τη Βουλή, την ολοκλήρωση της διαδικασίας εκταμίευσης της δόσης και την εξασφάλιση της επιμήκυνσης, κλείνει ένας πρώτος κύκλος λειτουργίας της κυβέρνησης και πλέον χρειάζονται αλλαγές που θα ενισχύσουν τη λειτουργία της και θα διορθώσουν διαπιστωμένες αδυναμίες.
Στο πλαίσιο αυτό, εκτιμάται ότι η ανακατανομή θέσεων και αρμοδιοτήτων εκ μέρους των κυβερνητικών εταίρων, (μηδέ εξαιρουμένης της ΔΗΜΑΡ), στην κατεύθυνση της πιο δυναμικής συμμετοχής, θα λειτουργούσε προς όφελος όλων όσοι στηρίζουν το τρικομματικό εγχείρημα.
Πεπεισμένος πλέον ότι η ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, αν και δύσκολη και σε μακροπρόθεσμο στάδιο, περνά μέσα από την επιτυχία της κυβέρνησης ο Ευάγγελος Βενιζέλος εμφανίζεται έτοιμος να πει και επισήμως το «ναι» στην πρόταση που θα του απευθύνει ο πρωθυπουργός για να ενταχθεί με περισσότερα πολιτικά στελέχη. Παράλληλα, ο κ. Βενιζέλος φέρεται να κρίνει την είσοδό του στον κυβερνητικό συνασπισμό και ως μέσο απόδρασης από τα έντονα εσωκομματικά προβλήματα που τον ταλανίζουν.
«Ναι» στη συμμετοχή πολιτικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση λέει ο Ανδρέας Λοβέρδος, εξαιρώντας πάντως τον εαυτό του, ενώ εύχεται να πετύχει στο έργο της.
Σταθερή και πάγια άποψη του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που έχει εκφραστεί από τον περασμένο Ιούνιο, είναι η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ με πολιτικά στελέχη.
Στη γραμμή της «φουλ συγκυβέρνησης», ώστε τα βάρη αλλά και τα θετικά αποτελέσματα να μοιράζονται αναλογικά και ισότιμα, κατατάσσονται οι Φίλιππος Σαχινίδης και Πάνος Μπεγλίτης.
Την άποψη Βενιζέλου και εκ του θεσμικού τους ρόλου συμμερίζονται και προωθούν οι Γιάννης Μανιάτης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Πάρις Κουκουλόπουλος και Φώφη Γεννηματά.
Οι Θάνος Μωραΐτης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και Συμεών Κεδίκογλου τοποθετούνται στην ίδια κατηγορία και μάλιστα τα ονόματά τους, όπως και ορισμένων επιπλέον συναδέλφων τους που ανήκουν στη νεότερη γενιά βουλευτών, έχουν ακουστεί ως οι πιθανές προτάσεις υπουργοποίησης από μέρους του κ. Βενιζέλου.
Στον αντίποδα, αποχώρηση και πλήρη απεμπλοκή του ΠΑΣΟΚ από τη διακυβέρνηση της χώρας προτείνουν άλλα στελέχη, πρώην υπουργοί και βουλευτές με βασικό εκφραστή αυτής της θέσης τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας. Το ιστορικό στέλεχος με «πύρινους» λόγους, ανακοινώσεις και εκδηλώσεις της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» αναφανδόν υποστηρίζει το τελευταίο διάστημα, ως μοναδική σωτηρία για την παράταξη, την αποκοπή της από κάθε κυβερνητική δραστηριότητα αλλά και την καταγγελία των πολιτικών των μνημονίων «και των εκβιασμών της τρόικας». «Το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να ταυτίζεται με τα εν Ελλάδι «καλά παιδιά» των δανειστών», υπογράμμιζε στην πιο πρόσφατη δήλωσή του στις 8 Νοεμβρίου.
Ο διαγραφείς από την ΚΟ, Κώστας Σκανδαλίδης διαφωνεί επίσης με τη συνέχιση της σύμπραξης με τη ΝΔ, καθώς όπως έχει εξηγήσει η προγραμματική συμφωνία έχει παραβιαστεί κατάφωρα και οι όροι που έθετε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για το πακέτο των μέτρων δεν τηρήθηκαν, γεγονός που «επιβάλλει τον επανακαθορισμό των σχέσεων μας με την κυβέρνηση». Ξεκαθαρίζει πάντως ότι η χώρα δε θα πρέπει να μπει σε περιπέτειες ούτε να συρθεί σε άμεσες εκλογές.
«Αποχώρηση από την κυβέρνηση χωρίς άρση της εμπιστοσύνης» είναι η άποψη που διατυπώνει στους συνομιλητές του ο Δημήτρης Ρέππας, ενώ τέλος σε παρόμοιο μήκος κύματος και εξαπολύοντας πυρά κατά της Ν.Δ. και του Αντώνη Σαμαρά κινούνται οι αποπεμφθέντες βουλευτές Γιάννης Κουτσούκος, Μιχάλης Κασσής, Γιώργος Παραστατίδης, Μάρκος Μπόλαρης και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που ως γνωστόν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ προ δύο εβδομάδων καταγγέλλοντας τη μετατροπή του σε «μικρό παράρτημα της κεντροδεξιάς».
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
