ΜΟΝΟΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Ο κ. Ανδρέας Βγενόπουλος δεν είναι ο μόνος επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει προβλήματα εν μέσω οικονομικής κρίσης στην χώρα. Ούτε, ασφαλώς, είναι ο μόνος επιχειρηματίας που πρέπει να απολογηθεί στους μετόχους του για την πτώση της μετοχής του Ομίλου και βεβαίως στους χιλιάδες εργαζομένους του – που ίσως αναγκαστεί να απολύσει αν τα πράγματα χειροτερεύσουν.

Είναι λοιπόν λογικό να κάνει τις κινήσεις του, να δρα και ενεργεί κατά τρόπο που να διασφαλίζει τα συμφέροντα του, του Ομίλου του, των μετόχων του και των εργαζομένων του. Και βεβαίως είναι λογικό να τον ενδιαφέρει η πορεία της χώρας στην οποία δραστηριοποιείται επιχειρηματικά, αφού εδώ ζει, εδώ μεγαλώνει τα παιδιά του, εδώ πουλά χρηματοπιστωτικά προϊόντα, Έλληνες αγοράζουν το γάλα του, Έλληνες ταξιδεύουν με τα πλοία και τα αεροπλάνα των εταιριών του. Συνεπώς, έχει άμεσο όφελος από την ευημερία του τόπου και την οποία όπως νομίζει και μπορεί σπεύδει να επηρεάσει θετικά.

Λογικό επίσης είναι πως όποιος δρα κι ενεργεί και δυσκολίες συναντά και αντιπαλότητες δημιουργεί. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο τις διαχειρίζεται με τον τρόπο γνωρίζει κι επιλέγει. Μάλιστα, ο μεγαλο-επιχειρηματίας έχει διακριθεί για τον θορυβώδη τρόπο που χειρίζεται τις λογής σχέσεις του – είτε έναντι των πολιτικών, είτε έναντι άλλων επιχειρηματιών.

Οι πρόσφατες αντιπαραθέσεις του με τον Θεόδωρο Πάγκαλο και το Νίκο Σηφουνάκη, πάντως, έχουν ενδιαφέρον όχι τόσο ως προς το περιεχόμενο τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, όσο ως προς την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και κλίμα που δημιουργούν. Δηλαδή ένα κλίμα έντασης κι ασυνεννοησίας που ούτε δικαιολογείται, ούτε νοείται. Πόσο μάλλον στην παρούσα δυσχερή, για τη χώρα, συγκυρία, όπου η συνένωση όλων των δυνάμεων είναι επιτακτική προϋπόθεση για τη διάσωση της χώρας.

Συνεπώς, δεν έχει και τόση σημασία να εξετάσει κανείς ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, ή ποιος έχει περισσότερο ή λιγότερο δίκιο ή άδικο. Σημασία έχει πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος της χώρας να συνεργαστούν αγαστά, προκειμένου να υπάρξει ένα συλλογικό αναπτυξιακό πλάνο για τη χώρα και τις μελλοντικές γενιές. Μια ευρύτερη, δηλαδή, κοινωνική συμφωνία που θα δημιουργήσει ελπίδα και προοπτική.

Προς αυτή την κατεύθυνση, πολιτική ηγεσία, επιχειρηματίες και εργαζόμενοι πηγαίνουν μαζί. Και στη εθνική μάχη δεν περισσεύει κανείς. Πόσο μάλλον επιχειρηματίες του βεληνεκούς του κ. Βγενόπουλου, που όσο επιχειρούν σε ένα εξαιρετικά ανασφαλές οικονομικό περιβάλλον – αναλαμβάνοντας υψηλό ρίσκο όχι μόνο για να κερδίσουν, αλλά και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας – δεν είναι σώφρον να αντιμετωπίζονται χαιρέκακα κι απαξιωτικά, ούτε απ’ τους πολιτικούς, ούτε απ’ τους πολίτες.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου