ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Σε κλίμα φόβου και σύγχυσης τα πάντα μπορεί να συμβούν. Ακόμα και πρόωρες εκλογές. Πότε; Κάποιοι βλέπουν Μάρτη του 2011. Είναι τότε που η Τρόικα θα κληθεί να εκταμιεύσει την τέταρτη δόση του δανείου “βοήθειας” προς την Ελλάδα. Ήδη, τα πράγματα είναι δύσκολα. Ήδη, η τρίτη δόση δεν έχει ακόμα εγκριθεί.

Η “Τρόικα” ζητά πρόσθετα μέτρα, καθώς διαπιστώνει …πρόωρη αδυναμία της κυβέρνησης να πετύχει τους στόχους του μνημονίου. Και ζητά να μπει “μαχαίρι” στον ευρύ Δημόσιο τομέα, την ώρα που τα συνδικάτα προετοιμάζονται για μια σύγκρουση στη “Γη του Πυρός” (κατά την έκφραση του αρχισυνδικαλιστή της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ).

Την προηγούμενη χρονιά η κυβέρνηση κατάφερε να επιβάλει μέτρα πρωτοφανή χωρίς ουσιαστικά να προκληθεί ευρεία κοινωνική αντίδραση. Ουδείς όμως προεξοφλεί ότι θα συμβεί κάτι ανάλογο και φέτος.

Πρώτον, διότι τα περσινά μέτρα αφορούσαν εκείνους που αδυνατούν να αντιδράσουν. Τώρα που τα μέτρα θα πλήξουν τον ισχυρό πυρήνα του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, η κατάσταση αλλάζει.

Δεύτερον, διότι φέτος η κυβέρνηση δεν διατηρεί τη δυναμική που διατηρούσε πέρσι. Πόσο μάλλον όταν διαπιστώνεται ασυνεννοησία μεταξύ κορυφαίων υπουργών, διαφωνίες σοβαρές ως προς τις αναπτυξιακές πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν και το κυριότερο εγγενείς αδυναμίες στοιχειώδους λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού.

Τρίτον, διότι ουδείς πείθεται πως οι θυσίες που ζητούν οι δανειστές μας θα πιάσουν τόπο. Το παράδειγμα της Ιρλανδίας αποτελεί σοβαρό λόγο αμφισβήτησης των πολιτικών λιτότητας που προωθούνται. Στην Ιρλανδία έγιναν όλα όσα σήμερα απαιτούνται απ’ την Ελλάδα. Απελευθέρωση αγοράς εργασίας, σμίκρυνση του Δημόσιου τομέα, εξάλειψη συντάξεων, μεγάλες περικοπές μισθών. Κι όμως η ζωή των Ιρλανδών, χειροτέρεψε. Η Ιρλανδία έγινε τόπος ανεξέλεγκτης κερδοσκοπίας.

Τέταρτον, διότι δεν διαφαίνεται διάθεση συνεννόησης ή συναίνεσης του πολιτικού κόσμου. Ο καθένας προσπαθεί να μεταθέσει το πρόβλημα και την ευθύνη επίλυσης του στον άλλο, την ίδια ώρα που ουδείς απαντά στο ερώτημα. Πως θα κυβερνηθεί ο τόπος; Ποια η εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Και το κυριότερο, ποια η εναλλακτική πολιτική εξόδου από μια κρίση υπαρκτή ή κατασκευασμένη;

Αν το μνημόνιο είναι “μονόδρομος” και ο δρόμος αυτός οδηγεί στην Ιρλανδία. Αν η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες δεν θα δώσει λύση, αλλά θα οδηγήσει σε πολιτική αστάθεια. Αν περιθώρια κοινωνικών αντιδράσεων δεν υπάρχουν, διότι η χώρα δεν αντέχει. Αν εναλλακτική πρόταση εξουσίας δεν υπάρχει. Τότε τι μπορεί να περιμένει κανείς το επόμενο διάστημα;

Λέγεται πως σε τέτοιες περιπτώσεις ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και όμως είναι ο μόνος …σύμβουλος που είναι παρών ετούτες τις ώρες στον τόπο.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου