Ο Ανδρέας Λοβέρδος μιλάει στο πρώτο πρόσωπο. «Κλήθηκα να διαχειριστώ το Ασφαλιστικό…». «Έπρεπε να βρω χρήματα….»
Ο υπουργός Εργασίας δείχνει να παίρνει πάνω του, ένα δύσκολο πρόβλημα. Έμαθε πολύ γρήγορα λεπτομέρειες που δεν γνώριζε. Και πλέον, ποντάρει στα επικοινωνιακά του χαρίσματα για να εξηγήσει τη λύση του. Μιλά θετικά για το έργο των προκατόχων του για να μην δημιουργήσει αντιπαλότητες και κατ’ επέκταση εμπόδια στη δουλειά του. Προσπαθεί να κάνει το μειονέκτημα, πλεονέκτημα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου του έδωσε την πιο «καυτή πατάτα». Ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε δυο επιλογές: Είτε να προσπαθήσει να την πετάξει, είτε να κάψει λίγο τα χέρια του μέχρι να κρυώσει και να την ξεφλουδίσει. Το ζήτημα είναι ποιος θα φάει την …πατάτα. Αμφιβολίες για την απάντηση δεν υπάρχουν. Οι πολίτες αναγκαστικά θα δεχθούν τη νέα πραγματικότητα: Περισσότερη δουλειά, λιγότερη σύνταξη.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος θέτει το δίλημμα: Διάσωση του συστήματος έστω και με μειωμένες συντάξεις ή καθόλου συντάξεις. Και μιλώντας, πάντα σε πρώτο ενικό, θέτει το ερώτημα: «Υπάρχει καλύτερο σύστημα; Αν το έχει κάποιος ας μου το πει»
Αναμφισβήτητα θα μπορούσαν να υπάρξουν και καλύτερα συστήματα. Ακριβέστερα δικαιότερα. Ό,τι βάζεις στην άκρη στον εργασιακό σου βίο να σου ανταποδοθεί στα γηρατειά. Πρόκειται για την περίφημη ανταποδοτικότητα. Εδώ αρχίζουν τα μαθηματικά και η ουσία χάνεται. Όπως φυσικά χάνονται και τα χρήματα των Ασφαλιστικών Ταμείων από όσους τα διαχειρίζονταν μέχρι τώρα.
Κάπως έτσι θα χάνονται και τώρα. Η διαχείριση των χρημάτων θα είναι προφανώς δουλειά των «αλλοδαπών», όπως αποκαλεί τους επιτηρητές της Τρόικας ο Ανδρέας Λοβέρδος. Που σημαίνει λιγότερος έλεγχος. Τουλάχιστον αν ένας Έλληνας υπουργός ή κυβέρνηση δεν τα διαχειριζόταν σωστά, οι πολίτες είχαν μια δυνατότητα να την αντικαταστήσουν. Ως εκ τούτου κι εκείνοι έκαναν σε πολλές περιπτώσεις τα στραβά μάτια;
Τώρα; Από δω και στο εξής τα χρήματα θα μαζεύονται από παντού. Και η διαχείριση τους θα τελεί υπό τον έλεγχο των «αλλοδαπών». Ο Ανδρέας Λοβέρδος υπαινίσσεται τη διάσταση αυτή, πλην όμως ως πολιτικός δεν θέλει να το παραδεχθεί. Ειδάλλως θα είχε παραιτηθεί. Κι εκεί όμως έχει απάντηση. «Στη μάχη για τη διάσωση της πατρίδας μου δεν έχω δικαίωμα να φύγω. Θα ήταν προδοσία. Και δεν είμαι λιποτάκτης».
Όπως κι αυτός, έτσι κι οι περισσότεροι πολίτες δεν μπορούν να φύγουν απ’ τη χώρα τους. Θα μείνουν και θα υπομείνουν τα νέα δεδομένα με την ίδια λογική που τα υπέμειναν μέχρι σήμερα. Ο καθένας ξεχωριστά θα φροντίσει για τα γηρατειά του. Αν καταφέρει να τα ζήσει ως συνταξιούχος…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
