Οι καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών κατέδειξαν ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά βαθιά πολιτική. Η χώρα μας βλέπει εκτός από τα Ταμεία της να πτωχεύει και η πολιτική του τόπου, να αποτυγχάνει το ίδιο το πολιτικό σύστημα όπως διαμορφώθηκε μεταπολιτευτικά.
Πληθώρα δημοσιευμάτων του ξένου τύπου επιβεβαιώνουν ορθά ότι η κρίση στην χώρα μας είναι κυρίως πολιτική, ότι το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει. Κάνουν λόγο για την αστοχία των πολιτικών να διαχειριστούν μια συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση. Υπονοούν άμεσα την αδυναμία και την ανικανότητα αυτών που κρατούν στα χέρια τους την τύχη της χώρας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Η πρόταξη του κομματικού έναντι του εθνικού οφέλους αποτελεί το πιο εμφανές παράδειγμα της πολιτικής πτώχευσης του τόπου.
Το «ναυάγιο» για την εύρεση κοινού τόπου μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας, η αποτυχία (για ακόμα μια φορά) της εθνικής συνεννόησης, επιβεβαίωσαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο ότι χωρίς θάρρος, χωρίς πολιτική γενναιότητα, χωρίς πολιτικό ανάστημα, οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων, αντί να συνεργαστούν, όπως συνέβη στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, προτίμησαν να επενδύσουν σε κομματικά επικοινωνιακά τεχνάσματα. Αποκάλυψαν εκ νέου την πολιτική πτώχευση που βιώνουμε, επισφραγίζοντας και το τέλος του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης.
Μήπως λύθηκαν τα προβλήματά μας με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης; Βεβαίως και όχι. Ο ανασχηματισμός αποτέλεσε απότοκο της προσπάθειας του κ. Παπανδρέου να επιβιώσει στην κοινοβουλευτική του ομάδα. Από αυτόν, προέκυψε μια εκλογική κυβέρνηση μετατάξεων και ισορροπιών, με βραχεία -όπως φαίνεται- βιωσιμότητα. Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αναγνώρισαν από την πρώτη στιγμή ότι «η κατατροπωμένη σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας ανακοίνωσε έναν ευρύ ανασχηματισμό (…) σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τη στήριξη προς τις μη δημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις (δημοσίευμα στη Wall Street Journal, 17/6/2011).
Ωστόσο, το βασικό και μοναδικά κρίσιμο ζητούμενο για την πατρίδα μας δεν είναι η πολιτική επιβίωση του κυρίου Παπανδρέου ή η σωτηρία της ενότητας του ΠΑΣΟΚ. Αυτά δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες. Δεν τους ενδιαφέρει επίσης η επιδίωξη της δημοσκοπικής ανόδου των ποσοστών του κυρίου Σαμαρά.
Μοναδικός και απαρέγκλιτος στόχος παραμένει η αποφυγή της χρεοκοπίας της χώρας και η κινητοποίηση για το σκοπό αυτό, όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου, στη βάση της ειλικρίνειας και των συγκεκριμένων πολιτικών που απαιτούνται προκειμένου να πετύχουμε. Τούτες τις κρίσιμες ώρες, έχουμε ευθύνη όλοι μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Να υπάρξει ωριμότητα και σοβαρότητα, συνεννόηση πρώτα απ’ όλα και πάνω από όλα. Να υπάρξει ουσιαστική αναθεώρηση του μεταπολιτευτικού συστήματος που πλέον έχει ξεπεράσει το όριο της ζωής του, προκειμένου να ξεφύγουμε από το παρόν οικονομικό και κυρίως πολιτικό τέλμα, στο οποίο έχει επέλθει η χώρα μας.