Αντιμέτωποι με την πολιτική τους συνείδηση είναι πλέον η πλειοψηφία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ καθώς μετά την ενημέρωση που τους έκανε ο Ανδρέας Λοβέρδος, για ασφαλιστικό-εργασιακό πραγματοποίησαν στροφή 180 μοιρών σε ότι αφορά τη στάση που θα τηρήσουν στην επερχόμενη ψηφοφορία στην Βουλή.
Από την άλλη πλευρά η Κ. Ο. του κυβερνώντος κόμματος θυμίζει καζάνι που βράζει και τίποτα ως τώρα δεν δείχνει ότι μπορεί να εκτονώσει ικανοποιητικά την ένταση που επικρατεί. Πριν γίνει η ενημέρωση από τον αρμόδιο υπουργό, την Τρίτη, στον αρμόδιο Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος «βρίσκονταν» κυριολεκτικά στα κεραμίδια.
Οι φωνές που έλεγαν ότι δεν θα ψηφίσουν το Ν/Σ για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό πλήθαιναν και όλα έδειχναν ότι η Κυβέρνηση, με πολύ μεγάλη δυσκολία θα πέρναγε το κάβο της οργής των βουλευτών που σε συνδυασμό με την κοινωνική ένταση προμήνυε δυσάρεστες εκπλήξεις και ενδεχομένως θα άνοιγε τις πύλες για νέες περιπέτειες.
Την ίδια στιγμή το κλίμα που επικρατούσε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος δημιούργησε εύφορο έδαφος για να φουντώσουν και πάλι τα σενάρια εκλογών. Σε αυτό συνέβαλλαν και κάποιες διαρροές που αποδίδονται ακόμη και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό καθώς φέρεται σε ανύποπτο χρόνο να είπε ότι «εγώ δεν πρόκειται να μείνω με 153 βουλευτές».
Χαρακτηριστικό του αρνητικού κλίματος που επικρατεί είναι και το ότι για πρώτη φορά υπήρξαν φωνές που ήταν υπέρ της προκήρυξης πρόωρων εκλογών όπως του ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Βασίλη Οικονόμου που υποστήριξε εμφανώς απογοητευμένος «Νομίζω ότι ο κ. Παπανδρέου θα κάνει πολύ καλά να κάνει τις πρόωρες εκλογές. Να πει αυτό που πλέον κάνει και να νομιμοποιήσει αυτή την πολιτική. Εγώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να εκβιάζονται οι βουλευτές».
Όταν το σκοινί άρχισε να τεντώνεται επικίνδυνα, τα μηνύματα προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα άρχισαν να παίρνουν πιο ξεκάθαρη μορφή. Ενώ δημοσίως απέρριπταν την επιβολή κομματικής πειθαρχίας, στο παρασκήνιο εννοούσαν ακριβώς το αντίθετο.
Οι περισσότεροι βουλευτές φαίνεται πως συντάχθηκαν και πάλι στο κυβερνητικό άρμα, με αποτέλεσμα το «ποτάμι της οργής των βουλευτών» να τιθασευτεί για άλλη μια φορά από τα «αντιπλυμμηρικά έργα της κυβέρνησης»!
Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί εξ αυτών με μεγάλη εμπειρία βγαίνουν δημοσίως και υπερασπίζονται τις κυβερνητικές επιλογές. Ορισμένοι μάλιστα κάνουν ένα βήμα πιο μπροστά, όπως ο Παντελής Οικονόμου που υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι πολλά από τα επώδυνα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι προσωρινά…Ή ο Γιώργος Φλωρίδης ο οποίος πείστηκε όπως φάνηκε από τον υπουργό Εργασίας και ενστερνίστηκε τα επιχειρήματα του, ότι δηλαδή οι επώδυνες αλλαγές στα εργασιακά θα αφορούν το 5% περίπου των εργαζομένων.
Στο δια ταύτα, είναι βέβαιο ότι την μήνη των κυβερνητικών βουλευτών δεν την κατεύνασαν οι μαγικές δυνατότητες που ξαφνικά απέκτησε ο Ανδρέας Λοβέρδος, με τις οποίες μέσα σε 45 λεπτά κατάφερε να δώσει πειστικές εξηγήσεις και να αλλάξει άρδην το κλίμα. Ο πιο πειστικός για ακόμη μια φορά ήταν ο Πρωθυπουργός, ο οποίος μπορεί να βρισκόταν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο να στείλει μέσω των συνεργατών του ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Και όπως πλέον έχει γίνει κατανοητό ακόμη και από τους πιο δύσπιστους, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου που έχει εκπονήσει με το οποιοδήποτε κόστος. Στον δρόμο αυτόν που έχει επιλέξει είναι πέρα για πέρα σαφές, είτε το λέει δημοσίως είτε όχι δεν θα φθάσει στο σημείο που ήταν ο προκάτοχος του ώστε οι αποφάσεις του να εξαρτώνται από 151,152, 153 βουλευτές. Ο κ. Παπανδρέου λοιπόν όταν ανοίγει το συρτάρι του και είναι πάνω-πάνω οι κάρτες με τη κομματική πειθαρχία και η προκύρηξη εκλογών με λίστα, είναι βέβαιο ότι όταν θα τις «τραβήξει», θα τις χρησιμοποιήσει.
Στην δεδομένη περίπτωση η αρχή έγινε με την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος ώστε οι αλλαγές στο εργασιακό να συζητηθούν στην Βουλή. Η κίνηση αυτή σε πρώτο πλάνο αφενός ικανοποίησε ορισμένες κραυγές εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ που προσπαθούσαν να βάλουν στο κάδρο και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αφετέρου αποσκοπούσε στο να δείξει ότι η Κυβέρνηση δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από κανέναν. Σε μια δεύτερη ανάγνωση , φαίνεται πως το επιτελείο του Πρωθυπουργού διάβασε παρά πολύ καλά, τα όσα μηνύματα έκαναν λόγο για αντισυνταγματικότητα ορισμένων εκ των ρυθμίσεων και έκριναν ότι υπάρχει λογική βάση και για αυτό προτίμησαν «να στρίψουν» δια της Κοινοβουλευτικής οδού. Η πρωτοβουλία αυτή βολεύει τόσο επικοινωνιακά όσο και χρονικά καθώς η οποιαδήποτε προσφυγή για αντισυνταγματικότητα δεν πρόκειται να καρποφορήσει πριν από το τρία χρόνια το λιγότερο.
Η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα δεν έκρυψε τις προθέσεις καθώς μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής έκανε λόγο για κοινωνικό πραξικόπημα και υποστήριξε ότι πρόκειται «για βίαιη ανατροπή, όπως και οι άλλες, που θα φέρουν πρωτόγνωρη ύφεση, ανεργία και καταστροφή του παραγωγικού ιστού» . Προέβλεψε μάλιστα
«κοινωνικό κανιβαλισμό» για να καταλήξει λέγοντας πως «όλοι θέλουμε να σωθεί η Ελλάδα, αλλά Ελλάδα χωρίς ζωντανούς ανθρώπους δεν έχει καμία σημασία».
Φόβος για διαρροές από τα «σιγανά ποτάμια»
Μέχρι τη τελευταία στιγμή, τίποτα δεν αποκλείεται. Οι πιο επικίνδυνοι θεωρούνται «οι ήσυχοι βουλευτές» που δεν προβαίνουν σε δηλώσεις και όπως έγινε με τη ψηφοφορία για το μνημόνιο, έτσι μπορεί να βρεθεί κάποιος και να μην ακολουθήσει την κομματική γραμμή προκαλώντας τριγμούς και εντάσεις. Όπως έλεγε έμπειρος βουλευτής «δεν υπάρχει κάποιος υποκινητής, αρχηγός ή υπαρχηγός. Αν κάποιος δεν ψηφίσει θα είναι μια αυθόρμητη κίνηση».
Σε αυτούς που φαίνεται πως δεν έχουν κάμψει την αντίσταση τους είναι και ο Π.Κουρουπλής ο οποίος έκρουσε το καμπανάκι λέγοντας ότι «ορθώνονται κοινωνικά τείχη όπου έξω από αυτά ο καλός φτωχός γίνεται εγκληματίας». Συμπλήρωσε δε απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση ότι «οφείλουμε να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια ακόμη και αντίστασης προς όλους αυτούς που μας επιβάλλουν και μας απειλούν ότι η χώρα θα πτωχεύσει. Η χώρα δεν θα πτωχεύσει» είπε κατηγορηματικά υπενθυμίζοντας ότι αυτοί οι ίδιοι που τα λένε αυτά έχουν στην κατοχή τους το μεγαλύτερο μερίδιο του χρέους μας και σε καμία περίπτωση δεν τους συμφέρει αυτό το ενδεχόμενο.
Σε κάθε περίπτωση, οι βουλευτές ιδιαίτερα οι κυβερνητικοί βρίσκονται κυριολεκτικά πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. «Κάθε βουλευτής που βγαίνει έξω, ακούει τα μύρια όσα» μας έλεγε χαρακτηριστικά ένας εξ αυτών και πρόσθεσε πως «αυτό είναι που συμβαίνει μεταξύ μας και γι΄αυτό είναι έκρυθμη η κατάσταση». Αυτή όμως είναι και η πραγματικότητα. Τα φαινόμενα της κοινωνικής κατακραυγής κατά των πολιτικών πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς. Η κατάσταση αυτή αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις ιδιαίτερα στην περιφέρεια όπου οι πολίτες έχουν πιο άμεση επαφή με τους βουλευτές τους. Η κατάσταση εκεί πάει να ξεφύγει. Δεν είναι τυχαίο ότι σε Νομό της Πελλοπονήσου, πολίτες που διαμαρτύρονταν για τις κυβερνητικές πολιτικές έφθασαν στο σημείο να χτίσουν την πόρτα του πολιτικού γραφείου ενός βουλευτή.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι βουλευτές βρίσκονται εκτός πραγματικότητας ή δεν ήξεραν το περιεχόμενο του μνημονίου που ψήφιζαν. Κάθε άλλο. Την δεδομένη συγκυρία αυτό που ζητούν είναι να μην νοιώθουν εγκαταλελειμμένοι από την Κυβέρνηση ώστε να βγάζουν μόνοι τους το «φίδι από την τρύπα» χωρίς πειστικά επιχειρήματα. Χαρακτηριστικά είναι όσα ειπώθηκαν ενώπιον του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπαακωνσταντίνου – ο οποίος θεσμικά πλέον μαζί με τον Ανδρέα Λοβέρδο βρίσκονται στο στόχαστρο όλων- κατά τη διάρκεια της προχθεσινής συνεδρίασης του ΚΤΕ Οικονομίας του κόμματος. Όλοι σχεδόν συμφώνησαν ότι το μνημόνιο πρέπει να τηρηθεί, πρόσθεσαν όμως με νόημα ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξηγεί γιατί λαμβάνεται κάθε μέτρο και παράλληλα να υπάρχει πρόβλεψη για μέτρα – αντίβαρα για την προστασία των αδύνατων κοινωνικών ομάδων. Παράλληλα οι βουλευτές έκαναν λόγο για «θολή εικόνα» που επικρατεί στην κοινωνία σχετικά με τα μέτρα και ζήτησαν ν ξεκαθαριστεί ποια μέτρα επιβάλλονται από την τρόικα και το μνημόνιο, ποια αποτελούν πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, αλλά και σε ποιο βαθμό η κυβέρνηση μπορεί και διαπραγματεύεται με την τρόικα.
Εκτός ελέγχου η κομματική βάση
Εκεί που η κατάσταση κινδυνεύει να βγει εκτός ελέγχου, είναι στο εσωτερικό του κόμματος. Αν ακόμη υπάρχουν ισορροπίες, τότε αυτές βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Οι «κομματικοί» και οι οργανώσεις πιστεύουν ότι είναι εντελώς αποκομμένοι από τον κυβερνητικό ιστό και υποστηρίζουν ότι δεν έχουν ούτε λόγο, ούτε ενημέρωση για τίποτα. Οι τοπικές οργανώσεις παρά του ότι έχει αρχίσει η προεκλογική ζύμωση ενόψει των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών μοιάζουν περισσότερο σαν κέντρα πολιτικού μασάζ και ψυχοθεραπείας των υποψηφίων παρά εστίες παραγωγής πολιτικής και κατευνασμού(σ.σ. λέμε τώρα) –λόγω συγκυρίας –της βάσης. Μπορεί οι βουλευτές να έχουν ακόμη περιθώρια συμβιβασμού, οι πολίτες πάντως φαίνεται ότι εξαντλούν τα αποθέματα τους. Ενδεικτικά για τη στάση της κοινής γνώμης ήταν τα αποτελέσματα των εξαμηνιαίων τάσεων της MRB όπου τα χαμηλά ποσοστά για τα δυο μεγάλα κόμματα σε ότι αφορά τη πρόθεση ψήφου λαμβάνουν ιστορικό χαρακτήρα. Το ίδιο ισχύει και για τον βαθμό απογοήτευσης των πολιτών για το μέλλον και την αποτελεσματικότητα των χειρισμών για την έξοδο από την κρίση.
Εκρηκτική είναι η ατμόσφαιρα που επικρατεί και στους τομείς εργασίας. Οι πράσινοι συνδικαλιστές έχουν γίνει «κόκκινοι» από τον θυμό τους. Για άλλη μια φορά όμως ξέσπασαν τις πραγματικά άγριες διαθέσεις τους στον Γραμματέα του κόμματος Σωκράτη Ξυνίδη. Οι τοίχοι και οι διάδρομοι των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στην Ιπποκράτους έγιναν και πάλι καταγραφείς εκρηκτικών διαλόγων, όπου ο κ. Ξυνίδης εξαιτίας και του οξύθυμου χαρακτήρα του δεν μπόρεσε να αποκλιμακώσει την ένταση.
Αυτός όμως που φαίνεται ότι μπορεί και απορροφά κραδασμούς και βγαίνει μπροστά είναι ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος ο οποίος την Κυριακή πραγματοποιεί συγκέντρωση της Αριστερής Πρωτοβουλίας, το αποτέλεσμα της οποίας θα στείλει και το απαραίτητο μήνυμα στο Μαξίμου. Όπως και να έχει όμως, έχουν παρέλθει οι καιροί όπου ο πρώην συγκεντρωσιάρχης του Ανδρέα Παπανδρέου αντιμετωπίζονταν ως «γραφικός πασόκος μιας άλλης εποχής». Όλο και περισσότερο πια οι κινήσεις του λαμβάνονται υπόψη με προσοχή. Εξ΄άλλου όπως φαίνεται εκτός από την μεγάλη διείσδυση και απήχηση που έχει πλέον η φωνή του στην βαθιά κομματική βάση του κινήματος, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος είναι σήμερα και ο τελευταίος που μιλάει για όλα εκείνα τα ρομαντικά και δίκαια του πάλαι ποτέ (;) ΠΑΣΟΚ.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
