του ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ
Ο… στόμφος, στόμφος, αλλά το επιχείρημα μονότονο. Ακριβώς το ίδιο. Με μια διαφορά: Εδώ και περίπου δυο εικοσιτετράωρα, η υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου δεν συνιστά διέξοδο.
Αποφύγαμε λένε τώρα την χρεοκοπία, που οι δανειστές δεν ήθελαν, αλλά μπορούσαν ν’ αντέξουν, όμως δεν ξεπεράσαμε τον κάβο…Η 5η δόση, δεν είναι παρά η ανάσα για να βγάλουμε το καλοκαίρι! Να φθάσουμε μέχρι τον Σεπτέμβριο και το 2ο Μνημόνιο, περιμένοντας στωικά το ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ και την κάμψη των αντιρρήσεων της Καγκελαρίου Μέρκελ…
Παρατράβηξε το καλαμπουράκι, αδέλφια, δεν νομίζετε; Φθάσαμε στο σημείο να ξεπουλήσουμε όσο – όσο την δημόσια περιουσία, από τους αιγιαλούς μέχρι τα εισιτήρια Μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, από φιλέτα γης μέχρι επιχειρήσεις απολύτως κερδοφόρες όπως ο ΟΠΑΠ ή η ΔΕΗ, απλώς για να βγάλουμε το καλοκαίρι; Απλώς για ν’ αντέξουμε μέχρι την ψήφιση του Μνημονίου 2; Απλώς για να κάνουμε εκλογές και ν’ αναλάβει με ισχνή πλειοψηφία πιθανότατα ο Σαμαράς, να παραστάνει τον μέγα διαπραγματευτή παρόλο που σε ελάχιστα διαφωνεί με την σημερινή κυβέρνηση και το περίφημο πλέγμα μέτρων που αυτή πήρε;
Ανακουφισμένοι ή εξουθενωμένοι, αγανακτισμένοι ή ευτυχισμένοι, η φοροκαταιγίδα και το ξεπούλημα, αφορά όλους ανεξαιρέτως. Αρέσει δεν αρέσει, με την σύμφωνη γνώμη τους ή χωρίς, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό: Εκούσιοι και ακούσιοι, πρωταγωνιστές στο ίδιο καλαμπουράκι, θύτες και θύματα, καλούνται από σήμερα κιόλας να πληρώσουν είτε μπορούν και έχουν, είτε δεν μπορούν και δεν έχουν. Αυτή είναι η ψυχρή αλήθεια, χωρίς περιστροφές, από όποια πλευρά και αν κανείς επιλέξει να την δει.
Κι αφού αποφασίσουμε να δώσουμε μια σαφή απάντηση στο τι είναι αυτό για το οποίο πληρώνουμε ή «απειλούμαστε» να το κάνουμε, θα πρέπει να μπούμε στον κόπο να δώσουμε και μια ακόμη: Στο που τελικώς πηγαίνουν τα λεφτά, από την τεράστια φορολογία και το μεγάλο ξεπούλημα.
Αντιλαμβάνομαι απολύτως την ανάγκη πρωτίστως της κυβέρνησης και δευτερευόντως της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προστρέχει κάθε τρεις και λίγο στην λογική της «εποικοδομητικής ασάφειας», αλλά οφείλω να μην την παρακολουθήσω, υπερασπιζόμενος με τις μικρές μου δυνάμεις τις διαπιστώσεις της κοινής λογικής.
Ετσι απαντώ: Τα χρήματα από τις λεγόμενες αποκρατικοποιήσεις πηγαίνουν απευθείας στα ταμεία των πιστωτών μας. Σε περίπτωση μάλιστα που επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, τελούν υπό πώληση, για όσο διάστημα θα βρίσκονται στο συγκεκριμένο καθεστώς, τα έξοδά τους θα βαρύνουν τους Ελληνες φορολογούμενους, ενώ τα κέρδη τους, ακόμη και πριν οδηγηθούν στις αγκάλες του νέου αγοραστή, θα πηγαίνουν στους δανειστές μας. Αυτό περιλαμβάνει το Μεσοπρόθεσμο που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπέγραψαν, για το καλό μας…
Τι μας οδήγησε όμως μέχρις εδώ; Τι είναι αυτό το χρέος που καλούμαστε και, εδώ και είκοσι μήνες πληρώνουμε, με τίμημα όχι κάποια ευρώ, αλλά το σήμερα και το αύριο των παιδιών μας; Πρόκειται για το χρέος που δημιούργησε το κράτος και οι λειτουργοί του! Για το χρέος που μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν πληρώνει το ίδιο, αλλά όλοι οι υπόλοιποι. Εκείνοι οι σαράντα που καθημερινά οδηγούνται στο ταμείο ανεργίας…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
