Αν δεν επικρατούσε χάος με τις “συστάσεις” που ορισμένοι κάνουν στον Γιώργο Παπανδρέου για το πως θα “διασώσει” τη χώρα, η πρόταση Δ. Δασκαλόπουλου περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος θα μπορούσε και να συνιστά εναλλακτική λύση έναντι των πρόωρων εκλογών. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Καταρχήν υπάρχει το σενάριο του ανασχηματισμού που καλλιεργείται στη λογική ότι ορισμένοι υπουργοί “δεν τραβάνε”, λόγω ανικανότητας ή απροθυμίας να εφαρμόσουν τη “συνταγή” της Τρόικας και πρέπει να αντικατασταθούν. Το σενάριο κινείται στη λογική: Η συνταγή είναι καλή, αλλά δεν εφαρμόζεται σωστά.
Στην ίδια λογική, πλην όμως ελαφρώς διαφοροποιημένο διακινείται το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης. Κι εδώ ο στόχος είναι η αντικατάσταση των ανίκανων ή απρόθυμων υπουργών, όχι όμως από συναδέλφους τους της συμπολίτευσης, αλλά από “ειδικούς” και “τεχνοκράτες” που θα χαίρουν ευρύτερης αποδοχής. Στον πυρήνα του σεναρίου βρίσκεται το ιδεολόγημα της συναίνεσης, πλην όμως θα αποτελούσε εναλλακτική λύση στην περίπτωση που προηγηθούν εκλογές και δεν υπάρξει αυτοδυναμία του ενός εκ των δυο κομμάτων εξουσίας.
Η λύση της οικουμενικής όμως προϋποθέτει πολιτική αστάθεια που θα προκαλούσαν οι εκλογές – ανεπιθύμητες στα δυο μεγάλα κόμματα, ίσως, και στους δανειστές. Από την άλλη όμως πλευρά, ουδείς προεξοφλεί πως δεν θα προκληθούν εκλογές από κάποιο τυχαίο γεγονός. Καίτοι ακραίο, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές να καταψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, γεγονός που συνεπάγεται άρση της εμπιστοσύνης τους προς την κυβέρνηση. Εδώ, το ιδεολόγημα της συναίνεσης λειτουργεί διαφορετικά. Δεδομένης της συναινετικής διάθεσης ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ, τυχόν “ηρωικές” διαθέσεις βουλευτών της συμπολίτευσης περιορίζονται.
Είναι βέβαια σαφές πως στην περίπτωση που η κυβέρνηση χρειαζόταν την ψήφο των βουλευτών του Γιώργου Καρατζαφέρη ή της Ντόρας Μπακογιάννη για να παραμείνει στην εξουσία, ο πολιτικός της βίος θα ήταν περιορισμένος. Όπως εξίσου σαφές είναι πως ο Γιώργος Παπανδρέου θα προχωρούσε άμεσα στις κλάπες. Αλλά σε κάθε περίπτωση η ατμόσφαιρα της συναίνεσης και ο άμεσος κίνδυνος της χρεοκοπίας βαραίνει έτσι κι αλλιώς τους ασθενικούς ώμους των κυβερνητικών βουλευτών.
Επειδή λοιπόν το βάρος των όποιων αποφάσεων και των ευθυνών που τις συνοδεύουν είναι μεγάλο. Κι επειδή, υποτίθεται, πως στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, η επιλογή του δημοψηφίσματος μεταφέρει την ευθύνη στους πολίτες, χωρίς τα επικίνδυνα παρεπόμενα των πρόωρων εκλογών. Για αυτό κι ο Γιώργος Παπανδρέου τη συζητά. Όμως, η τελική του απόφαση θα εξαρτηθεί από τη δυναμική που θα αποκτήσει το αυτόκλητο και ακομμάτιστο κίνημα των “αγανακτισμένων” πολιτών που χθες έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στις πλατείες των ελληνικών πόλεων.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
