Στην Κύπρο, οι πολιτικές δυνάμεις ζύγισαν τα δεδομένα, αφουγκραστηκαν την κοινωνική θέληση, και δημοκρατικά μέσω του κοινοβουλίου διάλεξαν έναν πολύ δύσκολο και αβέβαιο ίσως δρόμο ,που έχει ένα όμως σημαντικό πλεονέκτημα! Την ΕΛΠΙΔΑ ότι μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις!
Θα ήταν αφελές να ερμηνεύει κάνεις ότι πρόκειται για μια «παιδαγωγική» απλά επιλογή, όταν δεν υπάρχει ούτε «δεξιός» ούτε «αριστερός» οικονομολόγος που να μην ομολόγει, ότι οι εξυγιάνσεις της Μερκελ-ΔΝΤ-ΕΚΤ έχουν το γνωστό αποτέλεσμα! Τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, των ελλειμμάτων και της υστέρησης των εσόδων! Η ανάπτυξη «παραδίδεται» στον αυτόματο πιλότο της χρηματιστηριακής σάρωσης.
Όπως ανεφερε και ένας αξιόπιστος οικονομικός αναλυτής η ούγια γράφει: ,¨»Γερμανική Ευρώπη» και στο βάθος γεωστρατηγικος έλεγχος πόρων και ανθρώπων.
Ο στόχος δεν αφόρα ολες τις χωρες της ευρωζωνης πχ το Λουξεμβούργο η κάποιο παράδεισο Βαλτικής χώρας. Αφορά τον νότο και τα πλεονεκτήματα της ‘αγοράς του» Η Κύπρος είναι ο αδύναμος μικρός κρίκος για να πειθαρχήσουν πλήρως όσες πολιτικές δυνάμεις ανθίστανται στο χρηματιστηριακό κεφάλαιο !Έτσι συνοψίζεται η τρομακτική επιδίωξη της επιβολής μιας γερμανικής-χρηματιστηριακής Ευρώπης. που θέλει να σαρώσει την Ευρώπη των πολιτών ,της παράγωγης και της αλληλεγγύης!
Η λειτουργία του euro group μορφοποίησε για μια ακόμη φορά αυτή την συγκρουσιακή επιλογή για να κυριαρχήσει ο «διακυβερνητισμός» των χρηματιστών σε βάρος του ευρωπαϊκού «διακοινοβουλευτισμού»
Το ΟΧΙ του Κυπριακού κοινοβουλίου είναι μια μεγάλη άρνηση στο χρηματιστηριακό μονόδρομο. Είναι επιλογή αλλού δύσκολου δρόμου! Είναι ο δρομος που μπορεί να αφυπνίσει τις δυνάμεις που θέλουν να θέσουν ένα τέρμα στις πολιτικές που παράγουν ύφεση, συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης ,κοινωνικό διχασμό με εκχώρηση κυριαρχικών-στρατηγικών δικαιωμάτων και πλούτου!